Πανεπιστήμια φούσκες με τον φοιτητή πελάτη!*******************************************************
Toυ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ
Ευγένιου Ανδρικόπουλου
*********************************************
Στην νεοφιλελεύθερη πρέσα έχει από καιρό τοποθετήσει το εοκικό κατεστημένο και την παιδεία. Φάνηκε ολοκάθαρα τώρα μέσα από τις θέσεις των πολιτικών διαχειριστών της στην σύναξη των σαράντα-έξη χωρών της Μπολόνια Όχι πως υπήρχε περίπτωση να διαφύγει της καθεστωτικής ΕΟΚ η παιδεία, αφού «εν αρχή ο λόγος» και κυρίως εκείνος ο «λόγος» που πάση θυσία πρέπει να υποταχθεί ως κατοικίδιο στις βουλές των αρχόντων. Έτσι της σημαίας πεσούσης από τον αλυτάρχη της Λισσαβόνας, όπου οι αναφορές στην αναδιάρθρωση της παιδείας αποτέλεσαν οργανικό κομμάτι του εοκικού μανιφέστου, ανέλαβε η μαύρη σύναξη της Μπολόνια να ξεκαθαρίσει στους πάντες τι ακριβώς το καθεστώς της ΕΟΚ εννοεί εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Πανεπιστήμι
ο επιχείρηση με τον φοιτητή πελάτη!
Στην φράση αυτή εμπεριέχονται τα πάντα. Δηλαδή: Με ποιο τρόπο τα πανεπιστήμια θα παράγουν φθηνό, ευέλικτο και φυσικά δίχως εργασιακά δικαιώματα δυναμικό, πως στα προγράμματα σπουδών θα διδάσκονται όλα όσα οι επιχειρήσεις απαιτούν και τέλος το πώς η πανεπιστημιακή έρευνα θα ενταχθεί αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων. Γι αυτό και οι επιχειρήσεις κατέχουν περίοπτη θέση στα επίσημα σεμινάρια της Μπολόνια, γι αυτό και τα κείμενα της διαδικασίας παρακινούν τα πανεπιστήμια να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις υποδείξεις των επιχειρήσεων που προέρχονται από την εμπειρία της αγοράς. Όλα στο όνομά της τελευταίας με την κοινωνία και τον άνθρωπο να λάμπουν δια της απουσίας τους. Τι θα συμβεί; Ότι και στο χρηματιστήριο. Πανεπιστήμια φούσκες, καθηγητές επίχρυσοι υπάλληλοι πολυεθνικών, φοιτητές γρανάζια στις παραγωγικές τους μηχανές και γονείς επενδυτές σε πλήρη απόγνωση αφού υποθήκευσαν τα όνειρά τους στην αγορά πεπιεσμένου αέρα!
Οι ανάγκες όμως των γονιών και των παιδιών τους για μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα, δε χωρούν στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε. που κατά τον τρόπο αυτό: Υποβαθμίζει κατάφωρα τα πτυχία μέσα από προγράμματα σπουδών καταρτισιακού χαρακτήρα, καταργεί το δικαίωμα στη καλλιέργεια καθιστώντας τους μετέχοντες στην παιδεία ρομποτάκια, απομακρύνει την πιθανότητα της αξιοπρεπούς εργασίας, μεταρρυθμίζει τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις, που κυνηγούν χορηγίες και έσοδα με αντάλλαγμα την παραγωγή μερικώς εξειδικευμένων αλλά ολικά αμόρφωτων και φυσικά μετατρέπει τους φοιτητές σε πελάτες. Επομένως: Η «οργή» των εργαζομένων και της νεολαίας, που διεκδικούν το δικαίωμα στη δημόσια, δωρεάν, υψηλού επιπέδου και στην υπηρεσία του λαού ανώτατη εκπαίδευση έχει πλέον έναν αποδέκτη: Την πολιτική της ΕΕ και όσα από τα κόμματα στην χώρα μας για να αποκρύψουν τον χαρακτήρα της, εξωραΐζουν για λόγους ιδιοτελείς την Μπολόνια.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Στην νεοφιλελεύθερη πρέσα έχει από καιρό τοποθετήσει το εοκικό κατεστημένο και την παιδεία. Φάνηκε ολοκάθαρα τώρα μέσα από τις θέσεις των πολιτικών διαχειριστών της στην σύναξη των σαράντα-έξη χωρών της Μπολόνια Όχι πως υπήρχε περίπτωση να διαφύγει της καθεστωτικής ΕΟΚ η παιδεία, αφού «εν αρχή ο λόγος» και κυρίως εκείνος ο «λόγος» που πάση θυσία πρέπει να υποταχθεί ως κατοικίδιο στις βουλές των αρχόντων. Έτσι της σημαίας πεσούσης από τον αλυτάρχη της Λισσαβόνας, όπου οι αναφορές στην αναδιάρθρωση της παιδείας αποτέλεσαν οργανικό κομμάτι του εοκικού μανιφέστου, ανέλαβε η μαύρη σύναξη της Μπολόνια να ξεκαθαρίσει στους πάντες τι ακριβώς το καθεστώς της ΕΟΚ εννοεί εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Πανεπιστήμι
ο επιχείρηση με τον φοιτητή πελάτη!Στην φράση αυτή εμπεριέχονται τα πάντα. Δηλαδή: Με ποιο τρόπο τα πανεπιστήμια θα παράγουν φθηνό, ευέλικτο και φυσικά δίχως εργασιακά δικαιώματα δυναμικό, πως στα προγράμματα σπουδών θα διδάσκονται όλα όσα οι επιχειρήσεις απαιτούν και τέλος το πώς η πανεπιστημιακή έρευνα θα ενταχθεί αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων. Γι αυτό και οι επιχειρήσεις κατέχουν περίοπτη θέση στα επίσημα σεμινάρια της Μπολόνια, γι αυτό και τα κείμενα της διαδικασίας παρακινούν τα πανεπιστήμια να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις υποδείξεις των επιχειρήσεων που προέρχονται από την εμπειρία της αγοράς. Όλα στο όνομά της τελευταίας με την κοινωνία και τον άνθρωπο να λάμπουν δια της απουσίας τους. Τι θα συμβεί; Ότι και στο χρηματιστήριο. Πανεπιστήμια φούσκες, καθηγητές επίχρυσοι υπάλληλοι πολυεθνικών, φοιτητές γρανάζια στις παραγωγικές τους μηχανές και γονείς επενδυτές σε πλήρη απόγνωση αφού υποθήκευσαν τα όνειρά τους στην αγορά πεπιεσμένου αέρα!
Οι ανάγκες όμως των γονιών και των παιδιών τους για μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα, δε χωρούν στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε. που κατά τον τρόπο αυτό: Υποβαθμίζει κατάφωρα τα πτυχία μέσα από προγράμματα σπουδών καταρτισιακού χαρακτήρα, καταργεί το δικαίωμα στη καλλιέργεια καθιστώντας τους μετέχοντες στην παιδεία ρομποτάκια, απομακρύνει την πιθανότητα της αξιοπρεπούς εργασίας, μεταρρυθμίζει τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις, που κυνηγούν χορηγίες και έσοδα με αντάλλαγμα την παραγωγή μερικώς εξειδικευμένων αλλά ολικά αμόρφωτων και φυσικά μετατρέπει τους φοιτητές σε πελάτες. Επομένως: Η «οργή» των εργαζομένων και της νεολαίας, που διεκδικούν το δικαίωμα στη δημόσια, δωρεάν, υψηλού επιπέδου και στην υπηρεσία του λαού ανώτατη εκπαίδευση έχει πλέον έναν αποδέκτη: Την πολιτική της ΕΕ και όσα από τα κόμματα στην χώρα μας για να αποκρύψουν τον χαρακτήρα της, εξωραΐζουν για λόγους ιδιοτελείς την Μπολόνια.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
αναρτηθηκε απο Σιδερη Αργυρη Τεταρτη 20/5/09
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.