Εφτασε η μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων,εξετάσεων που κατά ένα μεγάλο ποσοστό καθορίζουν το μέλλον των παιδιών μας.
Οσοι έχετε ζήσει (είτε σαν μαθητές,είτε σαν γονείς) την περίοδο των πανελλαδικών αλλά και της προετοιμασίας σε όλη τη σχολική χρονιά γνωρίζετε από πρώτο χέρι την αγωνία των παιδιών και των γονιών.Κόπος,μεγάλη προσπάθεια όλο το χρόνο,ξόδεμα χρημάτων και τώρα το άγχος της διαδικασίας και της τελικής έκβασης.Ενα τεράστιο εμπόδιο,που προκαλεί τρόμο στους μαθητές και που η υπερπήδησή του τους εντάσει μεν στην ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά με αβέβαιο μέλλον.Θα πάψουν άραγε ποτέ οι εξετάσεις να τρομοκρατούν το μαθητόκοσμο και ταυτόχρονα ν' αποτελούν πηγή πλούτου για τους υπηρετούντες την "παραπαιδεία";
Μια "παραπαιδεία" φυσικά που το ίδιο το κράτος φροντίζει να συντηρεί.Ετσι για να μην παεξηγηθώ από τους ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων. Ακριβώς!!!Θέμα παιδείας.Αλλά ποιών;
Από τότε που ήμουνα μαθήτρια (δεκαετία του 70) θυμάμαι κάθε νέος υπουργός παιδείας πρέσβευε μεταρρυθμίσεις με πρώτη και καλύτερη την κατάργηση των Πανελλήνιων (έτσι τις έλεγαν τότε)!Τα χρόνια περνούσαν,οι υπουργοί πήγαιναν κι έρχονταν.Ο ένας καταργούσε τα Αρχαία και τα Λατινικά,ο άλλος τους τόνους,ο τρίτος τα επανέφερε ανεβοκατεβάζοντας τις βάσεις και οι εξετάσεις,εξετάσεις!
Τα φροντιστήρια κυριαρχούσαν και κυριαρχούν στο χώρο της δωρεάν παιδείας!
Οι θέσεις των εισακτέων έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένες,απλά φέτος αλλάζει ο τρόπος βαθμολόγησης για να λέει κι ο νυν υπουργός πως έβγαλε κι αυτός ένα λιθαράκι κατά το γκρέμισμα της πολυπαθούς Παιδείας μας.
Στην πράξη βέβαια δεν αλλάζει τίποτα και θα είναι τυχεροί αυτοί που θα καταφέρουν να μπουν στις σχολές της επιλογής τους.Κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το σπουδαιότερο γιατί πόσα παιδιά για αλλού ξεκίνησαν κι αλλού το εκπαιδευτικό σύστημα τα πήγε.Επίσης πολύ σημαντικό είναι,για τον οικονομικό προγραμματισμό της οικογένειας,ο τόπος που εδρεύει η σχολή.
Αλλη μεγάλη αρρώστια του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι ότι οι σχολές ιδρύονται σε διάφορες πόλεις όχι με γνώμονα την ανάγκη ειδικοτήτων αλλά,με γνώμονα την οικονομική στήριξη της κάθε πόλης.Ειδικά τα τελευταία χρόνια όπου καταργούνται στρατόπεδα ιδρύεται μία πανεπιστημιακή σχολή,χωρίς κανένα προγραμματισμό,μόνο και μόνο για να μη μαραζώσει οικονομικά η περιοχή.
Καλή επιτυχία στους μαθητές και ψυχραιμία στους γονείς.Μην τα πιέζετε άλλο τα παιδιά,φροντίστε να είναι ήρεμα κι αποβάλτε τους όσο μπορείτε το άγχος.
Και να θυμάστε,μια αποτυχία στις εξετάσεις δεν είναι τίποτα μπροστά στον διαρκή αγώνα της ζωής!
Αναρτήθηκε από Σταυρούλα
Οσοι έχετε ζήσει (είτε σαν μαθητές,είτε σαν γονείς) την περίοδο των πανελλαδικών αλλά και της προετοιμασίας σε όλη τη σχολική χρονιά γνωρίζετε από πρώτο χέρι την αγωνία των παιδιών και των γονιών.Κόπος,μεγάλη προσπάθεια όλο το χρόνο,ξόδεμα χρημάτων και τώρα το άγχος της διαδικασίας και της τελικής έκβασης.Ενα τεράστιο εμπόδιο,που προκαλεί τρόμο στους μαθητές και που η υπερπήδησή του τους εντάσει μεν στην ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά με αβέβαιο μέλλον.Θα πάψουν άραγε ποτέ οι εξετάσεις να τρομοκρατούν το μαθητόκοσμο και ταυτόχρονα ν' αποτελούν πηγή πλούτου για τους υπηρετούντες την "παραπαιδεία";
Μια "παραπαιδεία" φυσικά που το ίδιο το κράτος φροντίζει να συντηρεί.Ετσι για να μην παεξηγηθώ από τους ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων. Ακριβώς!!!Θέμα παιδείας.Αλλά ποιών;
Από τότε που ήμουνα μαθήτρια (δεκαετία του 70) θυμάμαι κάθε νέος υπουργός παιδείας πρέσβευε μεταρρυθμίσεις με πρώτη και καλύτερη την κατάργηση των Πανελλήνιων (έτσι τις έλεγαν τότε)!Τα χρόνια περνούσαν,οι υπουργοί πήγαιναν κι έρχονταν.Ο ένας καταργούσε τα Αρχαία και τα Λατινικά,ο άλλος τους τόνους,ο τρίτος τα επανέφερε ανεβοκατεβάζοντας τις βάσεις και οι εξετάσεις,εξετάσεις!
Τα φροντιστήρια κυριαρχούσαν και κυριαρχούν στο χώρο της δωρεάν παιδείας!
Οι θέσεις των εισακτέων έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένες,απλά φέτος αλλάζει ο τρόπος βαθμολόγησης για να λέει κι ο νυν υπουργός πως έβγαλε κι αυτός ένα λιθαράκι κατά το γκρέμισμα της πολυπαθούς Παιδείας μας.
Στην πράξη βέβαια δεν αλλάζει τίποτα και θα είναι τυχεροί αυτοί που θα καταφέρουν να μπουν στις σχολές της επιλογής τους.Κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το σπουδαιότερο γιατί πόσα παιδιά για αλλού ξεκίνησαν κι αλλού το εκπαιδευτικό σύστημα τα πήγε.Επίσης πολύ σημαντικό είναι,για τον οικονομικό προγραμματισμό της οικογένειας,ο τόπος που εδρεύει η σχολή.
Αλλη μεγάλη αρρώστια του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι ότι οι σχολές ιδρύονται σε διάφορες πόλεις όχι με γνώμονα την ανάγκη ειδικοτήτων αλλά,με γνώμονα την οικονομική στήριξη της κάθε πόλης.Ειδικά τα τελευταία χρόνια όπου καταργούνται στρατόπεδα ιδρύεται μία πανεπιστημιακή σχολή,χωρίς κανένα προγραμματισμό,μόνο και μόνο για να μη μαραζώσει οικονομικά η περιοχή.
Καλή επιτυχία στους μαθητές και ψυχραιμία στους γονείς.Μην τα πιέζετε άλλο τα παιδιά,φροντίστε να είναι ήρεμα κι αποβάλτε τους όσο μπορείτε το άγχος.
Και να θυμάστε,μια αποτυχία στις εξετάσεις δεν είναι τίποτα μπροστά στον διαρκή αγώνα της ζωής!
Αναρτήθηκε από Σταυρούλα
Αναδημοσιεύσαμε το αρθρο αυτό στο cafe art
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://kafeneio-gr-art.blogspot.com/2009/05/blog-post_14.html
και ευχόμαστε σε όλα τα παιδιά να ευτυχίσουν στα όνειρά τους και να ευοδωθούν οι κόποι τόσων χρόνων.