ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η "ΚΑΚΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑ" ΤΟΥ ΡΙΚ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ; ΜΗΠΩΣ ΤΗ ΛΕΝΕ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ; ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ... ΡΕΠΟΥΣΗ;

Κακιά σκουριά

Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΡΩΝΤΑΣ

Συγγραφέας - Δημοσιογράφος

«Με τα κουρέλια των μαλλιών στους ώμους,

αχ αφήστε την,

μισή κερί, μισή φωτιά, μιά μάνα κλαίει,

αφήστε την,

στις παγωμένες άδειες κάμαρες όπου γυρνά,

αφήστε την...».

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ «Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο».

Μια μάνα κλαίει, αφήστε την. Χίλιες φορές καλύτερα θά ‘τανε να την αφήναμε μόνη να κλάψει. Τον γιό που έχασε το ’74. Τον άντρα, το σπίτι με τον βασιλικό στο παραθύρι και τον ήλιο στις κάμαρες και στην ψυχή της. Όμως κάποιοι δεν την αφήνουν.

Της στρίβουν σαδιστικά το μαχαίρι στην πληγή, λέγοντάς της πως οι Ελληνοκύπριοι φταίνε για όλα. Πληρώνονται μάλιστα γι’ αυτή τη δουλειά. Γι’ αυτή τη δουλεία. Πληρώνονται από την κρατική τηλεόραση της Κύπρου.

Όπως κάποια κυρία Ειρήνη Χαραλαμπίδου. Που εκτός από μερικούς θεατές των χαζοχαρούμενων τηλεπαιχνιδιών που παρουσίαζε, δεν την ήξερε ως πρόσφατα ούτε ο θυρωρός της.

Μέχρι που έγινε ο Χριστόφιας πρόεδρος. Μέχρι που στρογγυλοκάθισε η νύχτα στη θέση της ανατολής και στις καρδιές των Κυπρίων. Και η κυρία Χαραλαμπίδου αναβαθμίστηκε σε παρουσιάστρια εκπομπών εθνικής αποδόμησης. Όπου το μαύρο γίνεται άσπρο και τ’ αντίστροφο. Κι όπου σου έρχεται να σπάσεις την τηλεόραση κι ας την χρωστάς ακόμα.

Κανενός πατριώτη την ψυχή δεν μπορείς να βρωμίσεις κυρία Χαραλαμπίδου, με την λάσπη που πετάς στη μνήμη των Κυπρίων ηρώων. Των πατέρων μας, των αδελφών μας, των παιδιών μας. Βλέπεις, για μας κάποια πράγματα δεν πουλιούνται και δεν αγοράζονται, όπως η ακριβοπληρωμένη θεσούλα του εξωμότη όπου βολεύτηκες στο Ρ.Ι.Κ.

Λεύτερην έχουμε την ψυχή μας και καθαρή. Και χρειάστηκαν ποτάμια τίμιου αίματος για να την διατηρούμε έτσι.

Και σκλαβωμένη έχουμε την καρδιά μας στα «Φυλακισμένα Μνήματα» και στα Κατεχόμενα. Το οξύ που έκαψε τα κορμιά των πατέρων μας, εκεί στους τάφους των αγγλικών φυλακών της Λευκωσίας κι έλυωσε τ’ αγιασμένα κόκκαλά τους, είναι νάμα για μας ιερό, μνήμη ακριβή κι υπόσχεση και δρόμος ίσιος.

Τι ίσιο νά ‘χεις τάχα μέσα σου όταν τόσο σκυφτή είναι η ψυχή σου, κυρία Χαραλαμπίδου; Όταν από σκυφτούς εντέλλεσαι και σκυφτούς θέλεις να φτιάξεις κι άλλους ωσάν την κολοβωμένη αλεπού του Αισώπειου μύθου.

Ματαιοπονείς. Κι εσύ κι οι εργοδότες σου. Τ’ αφεντικά σου. Εμείς αφέντρα έχουμε την Πίστη και την Πατρίδα μας.

Εκεί προσκυνάμε μόνο. Και στα χώματα τα μυριοποτισμένα με το αίμα των πατέρων μας που θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Όπου πατάς κι εσύ κι οι όμοιοί σου στενάζει η γης μας πιότερο κι απ’ ότι στενάζουν τα Κατεχόμενα κάτω απ’ του Τούρκου το πόδι.

Ετούτη η γη έχει φωνή κι είναι πιο δυνατή από τις υλακές τις δικές σου και των καλεσμένων της εκπομπής σου.

Και μάθε και κάτι ακόμα: Όποιος άπλωσε βέβηλο χέρι στην Εκκλησία μας, του μαράθηκε. Δεν κατάφεραν να σβύσουν την Πίστη μας, τόσοι και τόσοι κατακτητές και σπάσανε τα μούτρα τους.

Όπως θα τα σπάσεις κι εσύ και οι αφανείς-πλην γνωστοί-μαριονετίστες που σου κινούν τους σπάγγους.

«Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει», όπως έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος. Κι όλοι εσείς οι ριψάσπιδες, οι νεροκουβαλητές των εχθρών μας, οι ντελάληδες που ξελαρυγγιάζονται για να μας πείσουν πόσο πιο καλά θα ζούμε σκυφτοί, είστε ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Ρίτσος.

Κακιά σκουριά, που δεν πρόκειται ποτέ να οξειδώσει την ψυχή των Ελλήνων. Γιατί δεν σας θέλει ο τόπος αυτός ο ιερός και θα σας ξεράσει. Γιατί στον τόπο αυτό τον λουσμένο στο φως του ήλιου, άνθρωπος σημαίνει άνω θρώσκων, δηλαδή αυτός που κοιτάζει ψηλά.

Από πότε έχεις να κοιτάξεις ψηλά κυρία Ειρήνη Χαραλαμπίδου;

Μπορείς τάχα να κοιτάξεις ψηλά δίχως ο Ήλιος της Δικαιοσύνης να σου καίει τα μάτια;

Γρηγόρης Δημ. Ρώντας

αναρτηθηκε απο σιδερη αργυρη παρασκευη 6/3/09