Το παιδομαζωμα.. Τα ελληνόπουλα και ο κομμουνιστικος Μινώταυρος

Η απολογια της Ελενης Γκατζογιαννη

ΓΡΑΦΕΙ: Ο "ΙΑΣΩΝ"

«...Η Ελένη τον κοίταξε *( τον Κάτη) για μια στιγμή σιωπηλή , ύστερα είπε ήρεμα αλλά πεντακάθαρα.’’ Μια κόρη μου την στρατολογήσανε αλλά την έστειλαν πίσω Μία άλλη μου κόρη θερίζει στάρι για το Δημοκρατικό στρατό.Τί θα έλεγα όμως στον άντρα μου άν σας έδινα τον μοναχογιό μου?Εστειλα τα παιδιά μου εκεί που ο πατέρας τους μπορεί να τα ζήση, γιατί εγώ δεν μπορούσα πια να τα θρέψω. Δεν έβλαψα κανένα μήτε ευχήθηκα να πα΄θει κανείς κακό.Ηθελα μόνο τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα.’»
Εκδοσεις Κακτος 1987, σελις 229
****************************************************************************************************************************
Τα ελληνόπουλα και ο κομμουνιστικος Μινώταυρος
Στο γνωστο ιστορικο πονημα, ‘’ Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού’’.Στεφάν Κουρτουά, Ζαν Λουί Πανέ, Αντρέι Πατσκόφσκι, Κάρελ Μπαρτοσέκ, Ζαν Λουί Μαργκολέν Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήναι 2001 Δεύτερη έκδοση, σελίς 350,351 υπαρχει εκτενης αναφορα στην καταδικη του κομμουνιστικου εγκληματος της βιαιας απαγωγης τωνΕλληνοπαιδων και της μεταφορας τους στο παραπετασμα. Η αναφορα εχει ως εξης:
«Κατα την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου απο το 1946 έως το1948 οι Ελληνες κομμουνιστές κατέγραψαν σε όλες τις ζώνες που ήταν υπο τον έλεγχό τους τα παιδιά και των δύο φύλων απο τριών έως δεκατεσσάρων ετών.Τον Μάρτιο του 1948 τα παιδιά αυτά συγκεντρώθησαν στις συνοριακές γραμμές και πολλες χιλιάδες οδηγήθησαν στην Αλβανία την Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία. Ο Ερυθρός Σταυρός καταμέτρησε 28.896. Το καλοκαίρι του 1948, με την ρήξη Τιτο-Κομινφορμ ενα μέρος των παιδιών (11600) μετεφέρθησαν απο την Γιουγκοσλαβία στην Τσεχοσλοβακία , Ουγγαρία, Ρουμανία Πολωνία. Στις 17 Νοεμβρίου 1948, η 3η συνέλευση του ΟΗΕ κατεδίκασε την απαγωγή των Ελληνοπουλων.Τον Νοέμβριο του 1949 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ απαίτησε την επιστροφή των παιδιών.Ολες οι αποφάσεις του ΟΗΕ έμειναν χωρίς απάντηση . Τα γειτονικά κομμουνιστικά καθεστώτα επεμεναν να ισχυρίζονται ότι «τα παιδιά αυτά (ξεριζωμένα απο τον τόπο τους και χωρισμένα απο τους γονείς τους δια της βίας).. έβρισκαν καλύτερες συνθήκες ζωής στις χώρες τους παρά στην ίδια την Ελλάδα..»
..Συγκεντρωμένα σε ‘ παιδικά χωριά’ τα παιδιά έπρεπε να παρακολουθούν μαθήματα πολτικής διαπαιδαγώγησης .Απο την ηλικία των δεκατριών ετών ήταν υποχρεωμένα να εκτελουν καταναγκαστικές εργασίες...Μεταξύ 1950 και 1952 μόνο 684 παιδιά επέστρεψαν στην Ελλάδα...Μετα το 1989 και τον εκδημοκρατισμό *(του ανατολικού μπλοκ) σε εξέλιξη, πολλές χιλιάδες αυτών των Ελλήνων, επέστρεψαν σΣτην Ελλάδα..».
Σημερα αποστεωμενος Ριζοσπαστης με την γνωστη Ξ.Σ.Α.Γ ( Ξυλινη Σταλινικη Αχαλινωτη Γλωσσα) κατ επαναληψι βιαστης της ιστορικης μνημης και της αληθειας ν` αυτοικανοποιειται προκαλωντας τα θυματα του εγκληματικου ΕΣΜΟΥ ΚΚΕ /εΛΑΣ/ εαμ/ΔΣΕ .
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/3/2009&id=10769&pageNo=3&direction=1 )
«Σεβομενος» την επιλεκτικη ληθη , με την γνωστη κομμουνιστικη διψα για την «ἁληθεια» γραφει:
«Εκδήλωση με θέμα «1946-1949. Ο Εμφύλιος πόλεμος και η αλήθεια για τα παιδιά του Εμφυλίου» διοργανώνει η Επιτροπή Περιοχής Δ. Μακεδονίας του ΚΚΕ, την Κυριακή 22 του Μάρτη, στις 11 το πρωί, στο Πολιτιστικό Κέντρο Φλώρινας.
Ομιλητής θα είναι ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Ιστορίας στο ΑΠΘ, ενώ θα γίνουν παρεμβάσεις από «παιδιά του Εμφυλίου» που έζησαν και σπούδασαν στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μετά το τέλος της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί πορεία προς τον ομαδικό τάφο των μαχητών του ΔΣΕ, όπου θα κατατεθούν στεφάνια.»

Βεαβαιως ο γνωστος καθηγητης =κομμουνιστικος υπαλληλος και συνδρομητης του Ριζοσπαστη δεν γνωριζει τιποτα για το εγκλημα, τους γενιτσαρους τους καταστροφεις.Το κομμα του εγκληματος και της προδοσιας που απερφανεψε οικογενειες απαγαγωντας δια της βιας τα παιδια από τους γονεις δηθεν για να τα προσατεψουν, στην πραγματικοτητα για να τα μετατρεψουν σε δυστυχεις απατριδες κομμουνιστες.
Ουτε ετυχε να εχη ακουση τιποτα για τον Νικο Γκατζογιαννη.
***********************************************************************************************************
Στη μνημη των χαμενων , των δολοφονημενων που εμποδισαν την απαγωγη των δικων τους, των χιλιαδων ορφανων που εχασαν τους γονεις τους τα’αδελφια τους και εγιναν δουλοι στα κομμουνιστικα κολχοζ και εργοστασια , για ολους αυτους θα θυμισουμε την ιστορια του Νικου Γκατζογιαννη.
Νίκος Γκατζογιάννης είναι ο μοναχογιός , το μόναδικό αγόρι της Ελένης και Χρήστου Γκατζογιάννη, που γλύτωσε το παιδομάζωμα αλλα το ακριβοπλήρωσε με την δολοφονία της μάνας του.Οι αδελφές του Ολγα, Αλέξω (Κάντα), Γλυκερία και Φωτεινή όλες πήγαν στην Αμερική όπου με ο πατέρας τους ο Χρήστος Γκατζογιαννης τις πάντρεψε όλες με Έλληνες μετανάστες.Γνωστος απο το βιβλιο του, που εξιστορεί την καταδίκη και εκτέλεση της μητέρας του Ελένης, επειδή δεν παρέδωσε τον γιό της κατα το παιδομάζωμα στους αντάρτες. Γυρίστηκε και ταινία** η οποίαπροβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλα λόγω ‘δημοκρατιικών’ απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών απο τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.
**Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διεδραματίσθησαν τα δραματικά γεγονότα της εκτέλεσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως απο τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ‘’Ελένη’’ του Νικου Γκατζογιάννη,απηγορεύθη υπό της κυβενήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικης λήθης.
Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικάδελφή της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν απο τους κομμουνιστές απο το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ‘’κατέστρωσε την απόδραση απο το χωριό τεσσάρων παδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανηψιάς της’’ για να γλυτώσουν απο το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.
« Ανάμεσα στους καταδίκους ήσαν και πέντε χωριανοί του Λιά:Τρεις άντρες και δύο γυναίκες ...Η θεία μου η Αλέξω Γκατζογιάννη πενήντα έξι χρονών.Η νεότερη με καστανά μαλλιά γαλανά μάτια .. ήταν η μάνα μου Ελένη Γκατζογιάννη σαράνταενός χρονών....Σε μερικά λεπτά ακούστηκε μια ομοβροντία απο τουφεκιές , κατόπιν σκόρπιες πιστολιές καθώς αποτελείωναν κάθε θύμα με μιά σφαίρα στο κεφάλι.Οταν οι αντάρτες ξαναπέρασν απο τον ίδιο δρόμο ήσαν μόνοι.Είχαν παρατήσει τα θύματά τους στη ρεματιά όπου έπεσαν, τα κουφάρια σκεπασμένα με κοτρώνια.», περιράφει ο ίδιος ο Γκατζογιάννης στο βιβλίο του, «Ελένη» Δ’ Εκδοσις Ελληνική Ευρωεκδοτική, σελίς 13,14
ΙΑΣΩΝ