Λέει ένας επιστήμονας στον θεό:
"Κοίτα μεγάλε, πλέον μπορώ να κάνω ότι κι εσύ, απο λάσπη δημιουργώ ζωή, τώρα εγώ είμαι ο θεός".
Ο πραγματικός, θεός τον κοιτάει με συμπάθεια και λέει:
"Φανταστικό, πραγματικά χαίρομαι που έχεις ανεβάσει τόσο πολύ το επίπεδο και το μεγαλείο σου, δείξε μου λοιπόν πως το κάνεις".
Ο επιστήμονας, ξαφνιασμένος, παίρνει λίγη λάσπη και αρχίζει τις διαδικασίες.
Ο θεός τότε χαμογελάει ειρωνικά και λέει περιπαικτικά:
"Ώπα μεγάλε, νόμιζα πως θα χρησιμοποιήσεις τη δική σου λάσπη"
ΕΛ-ΙΕΝ
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη τεταρτη 18/2/09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τι ωραίο παραμυθάκι..Τι θέλει να μας πει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιστήμη χωρίς πίστη είναι καταδικασμένη να κυνηγάει για πάντα την ουρά της. Κάποια όρια είναι απαράβατα
ΑπάντησηΔιαγραφή