ΓΡΑΦΕΙ Ο:"ΙΑΣΩΝ"Διαβάζουμε μέρες τώρα «εθνικιστικές» υμνωδίες που ενώ εμπεριέχουν πυρήνα αληθείας ( την διαχρονική αξία και αρετή των Ελλήνων) , εν τη ουσία χρησιμοποιούνται για να παραπλανήσουν και να ΧΑΛΚΕΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.Δηλαδή ως εαν ο λύκος έγινε η καλή γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας, μόνο που διατήρησε το προδοτικό όνομα ΕΑΜ, που την αποκαλύπτει...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ>>Το EAM σε συνεχειες..
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη σαββατο 24/1/09
Αναρτήσεις
Η συμβολή της ΕΑΜικής Αντίστασης
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα βασικό αίτιο της εξάπλωσης του ΕΑΜ ήταν η δημιουργία, η εδραίωση και η νομιμοποίηση πραγματικών μορφών λαϊκής εξουσίας σε ένα μεγάλο μέρος της επικράτειας. Ιδίως μετά την ίδρυση της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), τον Μάρτιο του 1944, η Ελεύθερη Ελλάδα ουσιαστικά απέκτησε κυβέρνηση που παρήγαγε πλούσιο έργο στον τομέα των επικοινωνιών, στη λαϊκή αυτοδιοίκηση, στη δημιουργία μηχανισμών εκπαίδευσης και πολιτιστικών φορέων, στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, στην αντιμετώπιση του επισιτιστικού προβλήματος και τη ματαίωση του σχεδίου των Γερμανών να επιτάξουν το σύνολο του αγροτικού προϊόντος το καλοκαίρι του 1944. Η κοινωνική απήχηση και εμβέλεια της ΕΑΜικής συμμαχίας φαίνονται από το γεγονός ότι κατά την Απελευθέρωση ο ΕΛΑΣ αριθμούσε 120.000 τακτικούς και εφεδρικούς αντάρτες και αντάρτισσες, περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις ΕΑΜικές οργανώσεις, 1.500.000 άνδρες και γυναίκες είχαν λάβει μέρος στις εκλογές του Απριλίου 1944 για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου, ενώ το ΚΚΕ έφτασε να έχει 420.000 μέλη.
Ο ΕΛΑΣ συνέβαλε στην επιτυχία των συμμαχικών στρατηγικών σχεδιασμών και ανάγκασε το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο να αναγορεύσει την Ελλάδα σε θέατρο επιχειρήσεων της πρώτης γραμμής του πολέμου, δεσμεύοντας τουλάχιστον 200.000 Γερμανούς στρατιώτες για την κατοχή της. Στο εσωτερικό, η δράση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ελεύθερων περιοχών στα ορεινά και ημιορεινά, την επιτυχή άμυνα έναντι των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Γερμανών, τη ματαίωση της εργατικής επιστράτευσης, την αντιμετώπιση της πείνας, και τη ματαίωση των βουλγαρικών σχεδίων για τη Μακεδονία.1
Ίσως όμως η σημαντικότερη συμβολή της ΕΑΜικής Αντίστασης ήταν η ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων προς την κοινωνική αλληλεγγύη και την ισότητα, τη συλλογική οργάνωση και τη συλλογική δράση -και όλα αυτά μέσα από μια διαδικασία ευρείας και εθελοντικής πολιτικοποίησης εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών.
Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αντιστασιακού κινήματος
Οι περιστάσεις στις οποίες βρέθηκαν οι άνθρωποι αμέσως μετά την έναρξη της Κατοχής εμπεριείχαν εξαρχής τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αντιστασιακού κινήματος: οι προϋποθέσεις αυτές ήταν η ιδεολογική και πολιτική απονομιμοποίηση των αστικών πολιτικών κομμάτων ήδη από την περίοδο 1935-1936, το κενό πολιτικής εξουσίας και η κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού το 1941, η επισιτιστική κρίση και η πείνα των χιλιάδων θανάτων τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής. Ήδη από τον Μάιο του 1941 καταγράφεται η επιθυμία για Αντίσταση, όταν στη Λαμία, π.χ., δημιουργείται, με πρωτοβουλία πέντε κομμουνιστών, η πατριωτική οργάνωση "Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας" (ΜΕΣ), με σκοπό, όπως γράφει ένας από αυτούς, ο Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής)
Του Ιστορικού καθηγητή πανεπιστημίου Ιωαννίνων Θανάση Σφήκα.
Μέχρι το φθινόπωρο του 1942, η δράση του ΕΛΑΣ, λόγω της πυκνής εχθρικής κατοχής και της μικρής του δύναμης, ήταν περιορισμένη. Ωστόσο, από το Σεπτέμβρη του '42, περνά σε εντονότερη δράση, εναντίον των στρατευμάτων κατοχής. Στη Ρικά, στο Κρίκελο, στη σιδηροδρομική γέφυρα Αξιού, στο χωριό Χρύσω, στο Μεταλλείο Πηγής, στο Μικρό Χωριό, δόθηκαν γερά χτυπήματα.
Στην Ιστορία, όμως, έμεινε η μεγάλη επιτυχία του ελληνικού αντάρτικου κινήματος, που πραγματοποιήθηκε χάρη στον ΕΛΑΣ. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, τη νύχτα της 25ης προς 26 Νοέμβρη 1942.
Από τις αρχές του 1943, το ένοπλο κίνημα, ο ΕΛΑΣ, αναπτύσσεται ραγδαία. Στη Στερεά Ελλάδα, στη Θεσσαλία, στην Ηπειρο, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο, στη Θράκη και στα νησιά, χιλιάδες είναι αυτοί που στρατολογούνται και πυκνώνουν τις γραμμές του λαϊκού στρατού. Από το Δεκέμβρη του 1942, μέχρι και το Μάη του 1943 - οπότε ιδρύεται το Γενικό Στρατηγείο - ο ΕΛΑΣ τριπλασιάζει τις δυνάμεις του.
Η ίδρυση του Γενικού Στρατηγείου
Στις 2 Μάη 1943, ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ. Με την ίδρυση του Γενικού Στρατηγείου, ο Λαϊκός Στρατός απέκτησε την κεντρική εκείνη διοίκηση, που του εξασφάλιζε έγκυρη, ενιαία και συντονισμένη καθοδήγηση και διεύθυνση. Το Γενικό Στρατηγείο αποτελούνταν από τους: συνταγματάρχη Στέφανο Σαράφη στρατιωτικό διοικητή, Αρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα) καπετάνιο, και Ανδρέα Τζήμα αντιπρόσωπο του ΕΑΜ. Εδρα του, ήταν το Περτούλι.
Το Γενικό Στρατηγείο προώθησε το ζήτημα της στελέχωσης του ΕΛΑΣ. Στη λύση αυτού του προβλήματος συνέβαλε και η ίδρυση από το Γενικό Στρατηγείο, τον Αύγουστο του 1943, της Σχολής Αξιωματικών του ΕΛΑΣ, στη Ρεντίνα, που έδωσε στα τμήματα του λαϊκού στρατού, συνολικά, 1.269 νέους ανθυπολοχαγούς. Επίσης, το ΓΣ του ΕΛΑΣ προετοίμασε και έθεσε σε εφαρμογή ένα στοιχειώδες πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης των ανδρών του.
Οταν το Γενικό Στρατηγείο άρχισε να λειτουργεί κανονικά, δούλεψε συστηματικά για την όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωση του ΕΛΑΣ. Το ΓΣ συμπλήρωσε τις διοικήσεις των τμημάτων του ΕΛΑΣ σε όλη την κλίμακα της ιεραρχίας, συγκρότησε - όπως ήδη σημειώσαμε - Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, που άρχισε να λειτουργεί από την 1η Αυγούστου του 1943. Διέταξε να συγκροτηθούν Σχολές Υπαξιωματικών στα Γενικά Αρχηγεία ή Στρατηγεία του ΕΛΑΣ των διαφόρων περιοχών. Επίσης, συγκροτήθηκαν Τμήμα Μηχανικού, Τμήμα Διαβιβάσεων, Υπηρεσία Επιμελητείας, Υγειονομική Υπηρεσία. Καθόρισε την εισφορά των κατοίκων για τη διατροφή του Λαϊκού Στρατού. Προχώρησε στη συγκρότηση τακτικών στρατοδικείων, καθώς και στη συμπλήρωση του τηλεφωνικού δικτύου και του δικτύου ασυρμάτων.
Το ΓΣ συγκρότησε, επίσης, Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, που συνήλθε στα τέλη του Ιούλη 1943, στην έδρα του, και πήρε απόφαση να συγκροτηθεί ο ΕΛΑΣ «κατά το σύστημα του τακτικού στρατού με σύνθεση ελαφρή και ευκίνητη». Κανόνισε τα ζητήματα της διοίκησης σε όλη την ιεραρχία του ΕΛΑΣ και άλλα ζητήματα.
Στην Ελεύθερη Ελλάδα
Στην περίοδο Δεκέμβρης 1942 - Μάρτης 1944, χάρη στη διαρκώς εντεινόμενη δράση των ανταρτών, οι ελεύθερες περιοχές επεκτείνονται διαρκώς και σταθεροποιούνται. Η Ελεύθερη Ελλάδα, που άρχιζε από τα ελληνοαλβανικά σύνορα κι έφθανε έως έξω από την Αθήνα, περιλάμβανε ολόκληρη την περιοχή της Πίνδου, τις ορεινές περιοχές του Τυμφρηστού, των Βαρδουσίων, της Οίτης, της Γκιώνας, του Παρνασσού, του Καλλίδρομου, του Ελικώνα και της Πάρνηθας, στη Στερεά. Οι ορεινές αυτές περιφέρειες αποτελούσαν μια συμπαγή, συνεχόμενη ελεύθερη περιοχή. Ελεύθερες περιοχές είχαν, επίσης, δημιουργηθεί σε Ολυμπο, Κίσαβο, Πήλιο, Χάσια στη Θεσσαλία. Σε Νεμέρτσικα, Κασιδιάρη, Μουργκάνα, Σμόλικα, Τύμφη, Ζαγόρια στην Ηπειρο. Σε Πιέρια και Βέρμιο στην Κεντρική Μακεδονία. Σε Παναχαϊκό, Πάρνωνα, Ταΰγετο, Ζήρεια, Μαίναλο στην Πελοπόννησο. Σε ορισμένες περιοχές της ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Στα νησιά Κρήτη, Εύβοια και Σάμο.
Χιλιάδες χωριά, κωμοπόλεις, ακόμη και πόλεις, όπως το Καρπενήσι, η Καρδίτσα, τα Γρεβενά, η Καλαμπάκα, το Μέτσοβο, η Σιάτιστα, το Λιδορίκι, η Αταλάντη, η Αγιά, η Κόνιτσα, η Δεσκάτη, το Δελβινάκι, απαλλάχτηκαν από τους κατακτητές και οι κάτοικοι οργάνωσαν τη ζωή τους, σύμφωνα με τις δημοκρατικές αρχές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Στα ελεύθερα χωριά και τις πόλεις, οργανωνόταν και αναπτυσσόταν ο εφεδρικός ΕΛΑΣ. Οι μαχητές του εντάσσονταν εθελοντικά σε ειδικά στρατιωτικά τμήματα, παράλληλα με τα τμήματα του μόνιμου ΕΛΑΣ. Ο εφεδρικός ΕΛΑΣ είχε αποστολή να βοηθήσει το μόνιμο ΕΛΑΣ στο μαχητικό έργο, να περιφρουρεί τα χωριά από εχθρικές επιδρομές. Τα τμήματα του εφεδρικού ΕΛΑΣ, παρόλο που διέθεταν λίγα όπλα, έπαιρναν μέρος και σε μάχες, δίπλα στο μόνιμο ΕΛΑΣ. Τμήματα, δε, του εφεδρικού ΕΛΑΣ, όχι λίγες φορές, ενήργησαν, ανεξάρτητα από το μόνιμο ΕΛΑΣ, διάφορα σαμποτάζ κι άλλες επιχειρήσεις κατά του εχθρού.
Στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας, οι επιτροπές της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης, της Λαϊκής Δικαιοσύνης και της Λαϊκής Ασφάλειας οργανώθηκαν από το 1943 σαν λαϊκοί, δημοκρατικοί θεσμοί.
Ετσι, στα τέλη Νοέμβρη - αρχές Δεκέμβρη του 1943, το ΓΣ του ΕΛΑΣ πέτυχε να δώσει μιαν ενιαία μορφή στους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης.
Μέσα σ' ένα σύντομο χρονικό είναι ακατόρθωτο να παρουσιαστεί το μεγαλείο της δράσης του Λαϊκού Στρατού. Παρ' όλ' αυτά, διδάσκει πως όταν ο λαός θέλει μπορεί να κάνει ακατόρθωτα πράγματα. Και αυτό το κρατάμε παρακαταθήκη για το σήμερα.
από Ριζοσπάστη
Haldir