Πρόταση: Να στείλουμε τα οικιακά απορρίματα στο διάστημα

Χθες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας
κατέθεσε την άποψή του ότι θα πρέπει το δικαίωμα ψήφου να παραχωρηθεί από την ηλικία των 16 ετών και όχι των 18 που είναι σήμερα.

Καταρχήν, προσεγγίζοντας τη συγκεκριμένη θέση με τη διάθεση της “κολοκυθιάς” θα μπορούσε να πει κάποιος γιατί όχι στα 17 ή στα 15.
Τί είναι άλλωστε τα 18 χρόνια ζωής ενός ανθρώπου;
Σηματοδοτούν κάτι ή είναι απλώς ένα αυθαίρετο όριο που κάποιοι σκέφτηκαν μία ημέρα και έθεσαν;
Από την άλλη και επειδή τα όρια πρέπει να έχουν και μία συνιστώσα που να ακουμπά και σε κάποιο νομοθέτημα, ναι, πράγματι στην Αμερική μπορείς να πάρεις ένα προσωρινό δίπλωμα οδήγησης από την ηλικία των 16 ακόμη.
Εδώ όμως δεν είναι Αμερική, ευτυχώς.
Στην Ελλάδα αντίθετα ο Νόμος σε θεωρεί μίας μορφής ολοκληρωμένη προσωπικότητα από την ηλικία των 12 ετών, άρα ίσως να ήταν προτιμητέο να εφαρμόζαμε αυτή την ηλικία για να παραχωρήσουμε δικαίωμα ψήφου.
Έχει διαφορά άλλωστε ο απόφοιτος του δημοτικού από αυτόν του Γυμνασίου;
Εάν πειστούμε για το χάλι της ελλληνικής παιδείας, όπως μας παρουσιάζεται, θα μπορούσαμε να πούμε και όχι.
Από την άλλη πάλι, είναι δυνατόν ο 12χρονος να μην έχει διαφορά από τον 18χρονο; Προφανώς και έχει.
Θα μπορούσε κάποιος να παραθέσει ένα σωρό σοφιστείες και επιχειρήματα της φιλοσοφίας, αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος για να αναλυθεί το προφανές.
Ποιό είναι αυτό; Ότι αν ψαρεύεις σε θολά νερά, δεν θα δεις τί ψάρι θα τσιμπήσεις. με λίγα λόγια και με δεδομένη την οικογενειακή παράδοση και τους ισχυρότατους συνεκτικούς οικογενειακούς δεσμούς που υπάρχουν στην Ελλάδα ακόμη πώς μπορεί ο κ.Τσίπρας να είναι σίγουρος ότι οι έφηβοι ψηφοφόροι θα τον ψηφίσουν και δεν θα κάνουν το χατήρι της μητέρας ή του πατέρα τους;
Βλέποντας λοιπόν ο κ.Τσίπρας το δέντρο, έχει χάσει όχι απλώς το δάσος, αλλά όλους τους εθνικούς δρυμούς της Χώρας.
Ίσως από την άλλη, η πρόταση να έχει και μία άλλη διάσταση, πιο κρυφή, πιο υφέρπουσα. Ξέροντας εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να γίνει δεκτό κατι τέτοιο, χαϊδεύει τα αυτιά των σημερινών νεαρών διαδηλωτών με προτάσεις για να τους δείξει πόσο μετράει η γνώμη τους.
Πόσο τους σέβετε και πόσο πολύ τους υπολογίζει ως μονάδες πάνω στις οποίες θα χτίσει την πολιτική του.
Έτσι καταχωρείται στη συνείδηση των περισσοτέρων - αν όχι όλων - των νεαρών αγοριών και κοριτσιών ως ο άνθρωπος που τους “υπολόγισε” και θα τους “υπολογίζει” πάντα, εγγράφοντας υποθήκη “μελλοντικής βέβαιης ψήφου”.
Σωστή στρατηγική, λάθος όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί με τα πυροτεχνήματα δεν κερδίζεις τίποτε παραπάνω από το εφήμερο.
Εάν κάνουμε ας πούμε την πρόταση να στείλουμε τα οικιακά απορρίματα στο διάστημα δεν θα κερδίσουμε τη συμπάθεια όλων των κατοίκων των περιοχών που δημιουργήθηκαν ή θα δημιουργηθούν ΧΥΤΑ ή χωματερές απλά;
Ισοδύναμες, νομίζω, οι προτάσεις.
Δεν είναιnew
newsblogg
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη σαββατο 13/12/08