ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟ ΡΙΞΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ. ΧΑΛΑΡΩΝΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ !

Σύντροφε μίλησες σωστά,απλά μα και σταράτα
άκου λοιπόν και μένανε και τη δικιά μου ατάκα.
Οσοι μες στην καρδούλα τους έχουνε μαύρους νόμους,
τότε χλευάζουν τους νεκρούς και γλύφουν δολοφόνους
Κι αν στων παιδιών τα δάκρυα βλέπουνε κροκοδείλους,
οι ίδιοι ειναι κροκόδειλοι, χωρίς δικούς τους φίλους.
Στα μαύρα της ψυχής τους τα νερά πάντα παραμονεύουν,
και υποψήφια θύματα μοναχικά γυρεύουν.
Για του Αλέξη το χαμό δεν έκλαψες καθόλου.
Το μόνο που σε ένοιαξε, που έτρεξες να καλυψεις,
είναι των αστυνομικών μήπως θιχτεί το κύρος.
Τι ειναι γνωστό σε όλους μας πως η δικιά σου τάξη είναι
αγνή και πάναγνη σαν άχνη από χιόνι.
Που όμως λατρεύει τους στρατούς, τα ματ και αστυνόμους.
Και συν αυτά τους πόλεμους κι αστυνομοκρατίες.
Κι ας μην το έχεις μέσα σου να πεις πως είναι έτσι.
Τα κόμματα τα καταστροφικά μας κυβερνούνε χρόνια.
Ξέρω πως είναι χρέος σου να τα υπερασπίσεις,
όσο για το αντίθετο μην προσπαθείς να πείσεις.
Πάντοτε την πληρώνουνε τα αδύνατα τα πιόνια.
Αυτά τα ολίγα από εμέ σύντροφε ποιητά μου.
Κι αν σου ξανάρθει η όρεξη τους στίχους να ριμάρεις
αφου το καταλάβαμε το τι καπνό φουμάρεις
Πες τα και χαμογέλασε, ιδού το ποίημά μου..
"ΑΓΝΩΣΤΟΣ"