Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ένα ψέμα που το έλεγαν Αλήθεια

Μετά από εβδομαδιαίο ταξίδι στη Νέα Υόρκη, "υποψιασμένος", μετά από όλα όσα έχουν συμβεί στον κόσμο, από την τελευταία μου επίσκεψη εκεί, δεν έχω παρά να καταθέσω μια απλή παρατήρηση: ταξί με πιστωτική κάρτα, τηλέφωνο με πιστωτική κάρτα, πρόστιμο τροχαίας με πιστωτική κάρτα (!)...

Ένας πιστωτικός κόσμος που δεν είναι να απορείς πως έφτασε ως εδώ και από την άλλη, ένα μουσείο τραπεζικής τέχνης και ιστορίας. Η πόλη καυχιέται για τον JP Morgan και τον Rockefeller, ο ένας έχει μια πλατεία όπου δεσπόζει το Rockefeller Center (και όπου για να αγοράσεις "εισιτήριο" για να δεις τα "εκθέματα" και την άποψη της πόλης από τον υψηλότερο όροφο, ΔΕΝ δέχονται μετρητά αλλά μόνο πιστωτικές καρτες) - ο άλλος ένα "μουσείο" όπου προβάλλονται οι "φιλανθρωπίες" και τα έργα του. Και βέβαια ο πλούτος και η δύναμη τους. Ειδικά ο JP Morgan έχει συλλέξει ανεκτίμητους θησαυρούς της παγκόσμιας τέχνης.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του, για την ομώνυμη τράπεζα που ελέγχει το 85% της αγοράς παραγώγων παγκόσμια, o Jim Willie, εκδότης ενός από τα πιο ενδιαφέροντα newsletters, του Hat Trick, περιγράφει την δράση του "τέρατος" όπως την χαρακτηρίζει, της JP Morgan. Tο άρθρο αυτό όποιος ενδιαφέρεται ας το διαβάσει εδώ. Προειδοποιώ, όμως, ότι θέλει αρκετή δόση ευθυκρισίας για να μπορέσει κάποιος να ακολουθήσει τον αρθρογράφο. Όποιος έχει συνηθίσει να διαβάζει τους... Χαμαιλέοντες του ελληνικού και παγκόσμιου τύπου, ας μην κάνει τον κόπο.

Αυτοί οι άνθρωποι, οι ειδησεογράφοι και ειδησεολόγοι, αυτοί που πρέπει να αξιολογούν και να μεταφέρουν την είδηση στους πληροφοριοδέκτες, εμάς, έχουν χάσει "frames", όπως συνηθίζουν να λένε οι μοντέρ. Έχουν χάσει ή ξεχάσει ή παραχαράξει κάποια πολύ σπουδαία κομμάτια της πρόσφατης ιστορίας. Θα αναφερθώ σε 2 από αυτά εν συντομία, για να καταλήξω στο προκείμενο.

Tο πρώτο αφορά το περίφημο money supply στο οποίο τόσες φορές έχουμε αναφερθεί από εδώ. Τον μέγιστο παραλογισμό, το κράτος να εκχωρεί σε ιδιώτες (τραπεζίτες) την εξουσία του, να τυπώνει και να κυκλοφορεί το χρήμα, από τους οποίους μετά δανείζεται με τόκο και σε αντάλλαγμα τους δίνει ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια.

Το κράτος, θεωρείται πιστοληπτικά αξιόπιστο γιατί από πίσω του υπάρχουν οι φορολογούμενοι.

Είναι προφανές, ότι όσο δημοκρατική ή δημοκρατικοφανής και να είναι η κοινωνία της Δύσης, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ΔΕΝ υπάρχει, απλά, άλλη εξήγηση από αυτή: οι οικονομικά ισχυροί (οι ισχυρότεροι) έχουν την μέγιστη εξουσία, στον κόσμο αυτό. Την παροχή του χρήματος. Το κράτος είναι διακοσμητικό. Πρέπει ο καθένας να καταλάβει και να αντιληφθεί πλήρως αυτό το πολύ απλό γεγονός. Είναι ό,τι πιο σημαντικό συμβαίνει γύρω μας, σε επίπεδο εξουσίας. Είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει τα πάντα. Από το πόσο δουλεύουμε, πόσο φορολογούμαστε, γιατί υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, διαφθορά, διαπλοκή.
"ΑΝΑΛΥΤΗΣ"
αναρτηθηκε απο αργυρη σιδερη τριτη 2/12/08