Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Η αλλη Ελλαδα 2-11-2008

«Στα 82 μου είμαι πλέον πολύ κοντά στο επόμενο κεφάλαιο της ζωής μου -μου έχουν πει να μην το ονομάζω τελευταίο- και πλέον ανησυχώ περισσότερο για τα μακροπρόθεσμα χρέη μας παρά για την τωρινή κατάσταση...»

ΓΡΑΦΕΙ Ο: "ΙΑΣΩΝ"

Αφηγειται ο Πίτερ Πίτερσον ( η συνεντευξις στην Καθημερινη στον Αλέξη Παπαχελά. (
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100111_02/11/2008_290615 )
Ενας από τους αναγνωρισμένους «γκουρού» της Γουόλ Στριτ. Ο Πέτρος Πετρόπουλος, όπως θα λεγόταν σήμερα αν οι γονείς του δεν είχαν μεταναστεύσει από τη μακρινή Γορτυνία στη Νεμπράσκα, διετέλεσε δύο φορές επικεφαλής της Lehman, της περίφημης επενδυτικής τράπεζας που κατέρρευσε πρόσφατα, υπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης Νίξον και πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Νέας Υόρκης. Ο κ. Πίτερσον μιλάει για την κρίση της αμερικανικής οικονομίας, την κατάρρευση της παλιάς του τράπεζας και το μέλλον της αμερικανικής ηγεμονίας. Ιδρυτής της εταιρείας Blackstone (το Stone προήλθε από το πέτρα και το Πετρόπουλος) κέρδισε από ένα δισεκατομμύριο δολάρια όταν μπήκε στο χρηματιστήριο. Οπως όμως εξηγεί «ο πατέρας μου μού έμαθε ότι τα πολλά είναι αρκετά και τα περισσότερα από τα πολλά επικίνδυνα». Γι' αυτό χάρισε όλο το κέρδος από την εισαγωγή στο χρηματιστήριο για τη δημιουργία ενός Ινστιτούτου το οποίο έχει αναλάβει να επιμορφώνει την αμερικανική γνώμη στο κρίσιμο πρόβλημα του αμερικανικού δημοσίου χρέους..
Και για την σημερινη κρισι περιγραφει:
« Ηταν κάτι σαν την τέλεια θύελλα, που απαιτεί συνδυασμό πολλών παραγόντων. Μεγάλο ρόλο έπαιξε η πτώση στις τιμές των σπιτιών - εδώ είναι όλοι ένοχοι, επειδή υπέθεσαν ότι οι τιμές των σπιτιών θα συνέχιζαν να ανεβαίνουν επ' άπειρον. Για το λόγο αυτό, οι δανειστές έδωσαν σε πάρα πολλούς Αμερικανούς δάνεια χωρίς προκαταβολή και δανειακή εγγύηση, σε κάποιες περιπτώσεις για το 100% της αξίας του σπιτιού, υποθέτοντας ότι οι τιμές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Οι τιμές βέβαια έχουν πέσει γύρω στο 20%, και αναμένεται περαιτέρω πτώση αυτόν τον χρόνο. Τα δάνεια αυτά λοιπόν αξίζουν πλέον πολύ λιγότερο, και πολλοί Αμερικανοί σήμερα έχουν αυτό που ονομάζουμε «αρνητικό ισοζύγιο» στο σπίτι τους, δηλαδή η αξία του δανείου που έχουν πάρει για να το αγοράσουν είναι μεγαλύτερη από την αξία του ίδιου του σπιτιού.
Το δεύτερο σκέλος του προβλήματος είναι ότι κάποια επενδυτικά ιδρύματα πήραν το ρίσκο και αγόρασαν αυτά τα επισφαλή δάνεια με τη μορφή χρηματοοικονομικών προϊόντων, με αποτέλεσμα να συσσωρεύσουν τεράστια χρέη. Δυστυχώς, οι επενδυτικές τράπεζες που έκαναν αυτές τις αγορές ελέγχονταν ελάχιστα ή καθόλου. Μέχρι σήμερα, ο έλεγχος στις επενδυτικές τράπεζες είναι εθελοντικός, κι έτσι πολύ λίγοι ζητούν να ελεγχθούν, γιατί δεν το θέλουν. Αυτή η έλλειψη ελέγχου μαζί με την πτώση των τιμών και το τεράστιο συσσωρευμένο χρέος ήταν οι τρεις βασικοί παράγοντες που προκάλεσαν την κρίση.»
Απο την ακρως κατατοπιστκη συνεντευξι αυτου του επιτυχημενου συμπατριωτη μας για τα αιτια της κρισεως ( την απληστια, την υπερκαταναλωσι την ροπη για το ευκολο κερδος, τα τιτανια εγγενη ελαττωματα του ανθρωπου οταν η λογικη και το μετρο δεν τιθασσευουν το θηριο που ο καθ ενας μας κρυβει μεσα του) κρινω σκοπιμα να σας μεταφερω και τον τον επιλογο..
Εξομολογειται, νουθετει, προβληματιζεται, διερωταται, λοιπον, ο δισεκατομμυριουχος γιος του Ελληνα Μεταναστη απο τη Γορτυνια Πετρος Πετροπουλος (Πίτερ Πίτερσον)
«..Φοβάμαι ότι ζούμε σε μια κοινωνία κακομαθημένων, που πιστεύουν ότι δικαιούνται τα πάντα. Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα, και δεν θέλουμε να παραιτηθούμε από τίποτα.. Πότε μας ζήτησαν να κάνουμε θυσίες; ... Σήμερα έχουμε ένα παραπάνω, και όπλα, και βούτυρο, και περικοπές φόρων! Οπότε δεν θα είναι εύκολο πολιτικά να αλλάξει η κατάσταση. Οπως ξέρετε, εγώ είμαι ένας πολύ τυχερός γιος Ελλήνων μεταναστών. Ο πατέρας μου έκλαιγε κάθε φορά που τραγουδούσε το «Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική», το μόνο τραγούδι που γνώριζε, κι εγώ είμαι ο ευτυχής αποδέκτης αυτού του αμερικανικού ονείρου. Εχω εννέα εγγόνια και πέντε παιδιά, όμως δεν νομίζω ότι αυτό το όνειρο θα είναι ανοικτό και σε αυτά, αν δεν αντιμετωπίσουμε κάποια από αυτά τα προβλήματα.
Το περασμένο καλοκαίρι, λοιπόν, η εταιρεία μας Blackstone μπήκε στο Χρηματιστήριο και επειδή είμαι ο ένας από τους δύο ιδρυτές της έγινα ξαφνικά δισεκατομμυριούχος, κάτι που δεν περίμενα ποτέ. Και επειδή ο Ελληνας πατέρας μου μού έλεγε πάντα ότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρει κανείς τη σημασία του «αρκετά» και συγκεκριμένα του «περισσότερο από αρκετά», το σκέφτηκα και αποφάσισα ότι χρωστάω πολλά σε αυτή τη χώρα, οπότε δεσμεύτηκα να πάρω αυτό το δισεκατομμύριο και να το βάλω σε ένα ίδρυμα που θα αφιερωθεί στην εκπαίδευση του αμερικανικού κοινού σε θέματα μακροπρόθεσμα, με στόχο να τους κινητοποιήσει..
Ο Ντίτριχ Μπάνχοφερ, ο Γερμανός θεολόγος, είπε κάποτε «η ύστατη δοκιμασία για μια ηθική κοινωνία είναι ο κόσμος που αφήνει στα παιδιά της» και κοιτάξτε τι αφήνουμε εμείς στα παιδιά μας. Νομίζω ότι είναι ανήθικο και αδιανόητο »
ΙΑΣΩΝ

1 σχόλιο:

  1. Η σύνδεση με το δικό μου σχόλιο μόνο απο υπερβατική εννοιοογική ομοιότητα

    Ευχαιστώ

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++


    ΓΙΑ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΙΣΩ . . .
    ============================================
    Οι Θεσσαλονικείς είδαν την ιστορική μέρα της 28ης Οκτωβρίου ένα νέο στολίδι να την κοσμεί. Κάτι που δεν το περίμεναν από τον Δήμαρχό τους, ο οποίος τους έχει συνηθίσει σε συνεχείς αναβολές και καθυστερήσεις υλοποιήσεων υποσχέσεων, που είναι φυσικό να συσσωρεύουν και την αγανάκτηση, που ακολουθεί κάθε ανακοίνωση για αυξήσεις στα δημοτικά τέλη.

    Είδαν λοιπόν οι Θεσσαλονικείς υλοποιημένη την υπόσχεση για δια-μόρφωση της Νέας Παραλίας στο τμήμα από τον Ιστιοπλοϊκό ‘Ομιλο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής, η οποία δεν προσκαλεί σε περίπατο μόνο από περιέργεια, επειδή πρόκειται για ένα νέο έργο στο δώρο της Παραλίας που έκανε ο Θεός στην Θεσσαλονίκη, αλλά γιατί πρόκειται για μία εμπνευσμένη σύλληψη σχεδιασμού, όπου ο περιπατητής δεν αισθάνεται το ίδιο στο υπόλοιπο τμήμα Νέας και Παλιάς Παραλίας, καθώς φαίνεται ότι, η αναβάθ-μιση στην εικόνα και ποιότητα αναβαθμίζει και την ψυχική διάθεση των Θεσσαλονικέων.

    Τα χαρακτηριστικά είναι γνωστά από τότε, που κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ σχέδια για τα θεματικά πάρκα. Εκείνο που δεν είχε γίνει γνωστό, είναι η ποιότης των υλικών, που χρησιμοποιήθηκαν και με πολύ γούστο ενσω-ματώθηκαν στα επι μέρους τμήματα. Πρόκειται για ακριβά υλικά, που αν δεν τύχουν του ανάλογου σεβασμού από τους Θεσσαλονικείς, γρήγορα θα καταστραφούν και θα αντιστρέψουν την σημερινή υπέροχη εικόνα του έργου. ‘Ετσι θα αποτελέσει υποχρέωση της δημοτικής αστυνομίας αλλά και της αστυνομίας η φρούρηση ή έστω εποπτεία του έργου καθημερινώς και αδιαλείπτως επι 24ώρου βάσεως, ώστε να αποφευχθούν και να από-κλεισθούν όσα στραβά και ανάποδα συμβαίνουν στο υπόλοιπο κομμάτι της Νέας Παραλίας και λίγο έλειψε ήδη από την ημέρα των εγκαινίων να επαναληφθούν.

    Πρόκειται λοιπόν για τις διελεύσεις τροχοφόρων δίτροχων έως και αυτό-κινήτων, όπου μερικές από αυτές προκαλούν ατυχήματα μικρά ή μεγάλα, καθώς η τροχαία ουδέποτε εμφανίζεται για έναν, έστω και υποτυπώδη έλεγχο. Μέσα στις διελεύσεις των διτρόχων υπάγονται και πολλές κλοπές από τσάντες που κρεμούν οι γυναίκες στον ώμο τους και που αποτελούν πρόκληση για τους μοτοποδηλάτες. Για να μην αναφερθούν στην παρά-γραφο αυτή και τα βαποράκια επι διτρόχων μέχρις αυτοκινήτων, που έχουν στημένο το μαγαζί τους εις κοινήν θέαν και υπο τα άγρυπνα βλέμματα της ΕΛΑΣ στο παρκο δίπλα στο Βασιλικό Θέατρο και πίσω από το άγαλμα του Μεγάλου Στρατηλάτη, καθώς κάθε επέμβαση σε θύτη και θύμα είναι απα-γορευτική, επειδή πρόκειται για . . . άρρωστα άτομα αφ’ενός και αφ’ετέρου επειδή με την κάλυψη της απραξίας διευκολύνεται η παρακολούθηση των θυτών και θυμάτων με εντολή τους Εισαγγελέως.

    Διαβαθμίζοντας τα υπόλοιπα στραβά και ανάποδα ακολουθούν τα κινε-ζάκια με τα άπειρα είδη του ενός ευρώ, απλωμένα σε κουβέρτες επάνω στο πλακόστρωτο, που μπορεί όντως να προσφέρουν κατά περίπτωσιν ενδιαφέροντα καταναλωτικά είδη, αλλά δημιουργούν την εικόνα της λαϊκής αγοράς μέσα σε έναν χώρο, που προβλέπεται μόνο για περίπατο και χρήση ποδηλάτων. Στην συνέχεια οι διάφορες καντίνες και ειδικά κάτω από τον Λευκό Πύργο και από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είναι οι εστίες για δημιουργία σκουπιδιών, τα οποία με την σειρά τους προσελκύουν αγέλες από αδέσποτα, τα οποία ανάλογα με τον . . . καιρό επιτίθενται στους περιπατητές και στους ποδηλάτες χωρίς διάκριση. Τέλος και περισσότερο κατά τις νυκτερινές ώρες κάνουν την εμφάνισή τους οι «αδικημένοι καλλιτέχνες» της . . . ένδοξης νεολαίας μας με σακίδια στις πλάτες, που περιέχουν δεκάδες σπρέϋ από χρώματα, τα οποία, απελευ-θερούμενα επι επιφανειών «δικαίων και αδίκων», από πλακόστρωτο, γλάστρες με φυτά, περιφράξεις κ.λ.π. δημιουργούν τα λεγόμενα γκράφιτις που αναγκάζουν αυτούς που θίγονται, να επιχρωματίζουν κάθε τόσο όσα κακόγουστα δημιουργήματα έχουν αλλοιώσει οπτικά την ιδιοκτησία τους.

    Το νεολαιϊστικο αυτό είδος έκανε την επανεμφάνισή του στο νέο κομμάτι της Παραλίας μας λίγες μόνο ώρες μετά τα εγκαίνια, καθώς αυτά τα Ελλή-νων βάνδαλα τέκνα αντίκρυσαν και ερμήνευσαν σαν ορεκτικό και σπιν-θήρα για . . . καλλιτεχνική δημιουργία τα πανάκριβα, γυαλισμένα μάρμαρα, με τα οποία έχουν επενδυθεί χρυσοπληρωμένα τοίχοι, τοιχάκια πεζούλες και άλλα αρχιτεκτονικά κομμάτια του υπέροχου έργου που σήμερα αντικρύζουμε και θα θέλαμε να το αντικρύζουμε συνεχώς καθαρό και λαμπερό για να επιβεβαιώνουμε όσα τιμητικά για την Παραλία της Θεσσα-λονίκης εκφράζουν οι επισκέπτες μας ξένοι ναυτικοί και σύμφωνα με τα οποία στην Μεσόγειο η Παραλία της πόλης μας είναι η δεύτερη σε ομορφιά μετά την παραλία της Βηρυττού.

    ‘Ισως, και αποτελεί ευχή, με την ευκαιρία της αστυνόμευσης αυτού του έργου, που έχουμε πληρώσει όλοι μας με τα δημοτικά τέλη και συνεπώς έργου μας και όχι μόνο του Δημάρχου, ίσως λοιπόν, δημιουργήσει και επαναφέρει την πυκνότερη αστυνόμευση όχι μόνο στην Παραλία αλλά σε όλην την Θεσσαλονίκη, όπου τις νύκτες πυκνώνουν τα περιστατικά ανασφαλείας και θα είναι κρίμα κάποια στιγμή οι νυκτερινοί Θεσσαλονικείς να υποχρεώνονται να φέρουν μεθ’εαυτών όπλο για την αυτοπροστασία τους και άς θέλει ο Νόμος να θεωρεί ακόμα σαν έγκλημα την δι’όπλων αυτοπροστασία.

    Ίσως τέλος προσγειωθούμε όλοι όσοι για λόγους «επαναστατικούς» διαφωνούν σήμερα, όπως πριν από καιρό, που ένα απόγευμα 4 πιτσιρίκοι μπροστά στους θαμώνες κεντρικού ζαχαροπλαστείου απέναντι από την Μητρόπολη αποφάσισαν να αφήσουν την υπογραφή τους στον φρεσ-κοβαμμένο τοίχο της περιφράξεως και όταν ένας θαμώνας αφήνοντας στην μέση τον καφέ του σηκώθηκε να αρπάξει τον πιτσιρίκο με το σπρέϋ στο χέρι, άλλος ένας θαμώνας σηκώθηκε για να αρπάξει τον πρώτο απειλώντας τον, επειδή εμπόδίζε τα παιδιά να εκδηλωθούν!

    Εδώ στο τέλος το ερώτημα που ταιριάζει και στο οποίο είναι καιρός να απαντήσουμε

    Θέλουμε να δείχνουμε την καλύτερη, έστω και δεύτερη εικόνα όμορφης πειθερχημένης και ασφαλούς χώρας στην Μεσόγειο και στην Ευρώπη, ή να παραμένουμε, όπως λέγαμε και παλιά, η πρώτη αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους;

    ΠΕΛΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Συνολικές προβολές σελίδας

Αναγνώστες

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr
politisvaris1@yahoo.gr

Blog Archive