MAKEΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.Ξεθωριάζουν οι «κόκκινες γραμμές»; ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΙΜΙΤΣ? ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

Του Σταυρου Λυγερου

Το κριτήριο αξιολόγησης της νέας πρότασης Νίμιτς έπρεπε να είναι ένα και μοναδικό: ακυρώνεται ή όχι η προσπάθεια των Σλαβομακεδόνων να μονοπωλήσουν τη μακεδονική ταυτότητα και να εγγράψουν υποθήκες στο σύνολο της Μακεδονίας; Το προτεινόμενο Βόρεια Μακεδονία είναι σύνθετο όνομα με γεωγραφικόπροσδιορισμό. Σε αντίθεση με το Ανω Μακεδονία, όμως, έχει το σοβαρό μειονέκτημα ότι σημειολογικά παραπέμπει σε διαμελισμένη πατρίδα, λόγω Κορέας και παλαιότερα Βιετνάμ.Το σημαντικότερο είναι ότι το Βόρεια Μακεδονία θα χρησιμοποιείται υποχρεωτικά μόνο στους διεθνείς οργανισμούς. Παραβιάζεται, δηλαδή, η«κόκκινη γραμμή» πως θα είναι για όλες τις χρήσεις. Προτείνοντας διπλή ονομασία, ο μεσολαβητής παραβιάζει και την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας,η οποία ζητάει να βρεθεί κοινά αποδεκτό ενιαίο όνομα και όχι όνομα μόνο για διεθνή χρήση και πολύ περισσότερο όχι μόνο για τους διεθνείς οργανισμούς. Η σύσταση το γειτονικό κράτος να αναγνωρισθεί με το σύνθετο όνομα δεν αποτελεί εγγύηση, γιατί δεν δεσμεύει τις τρίτες χώρες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν αποδεχθεί τη φόρμουλα Νίμιτς, η ελληνική διπλωματία θα κυνηγάει από πίσω τις τρίτες χώρες για να υιοθετήσουν το νέο σύνθετο όνομα στις διμερείς σχέσεις τους με τα Σκόπια. Με άλλα λόγια, αντί να απαλλαγεί από το πρόβλημα, θα εγκλωβισθεί σε ένα σισύφειο έργο, καταναλώνοντας πολύτιμο κεφάλαιο.Τέλος, ο Νίμιτς προωθεί τον προσδιορισμό «μακεδονική» (είτε στην αγγλικήείτε στη σλαβική εκδοχή) ευθέως για τη γλώσσα και εμμέσως πλην σαφώς για την εθνότητα. Νομιμοποιεί δηλαδή τον σφετερισμό του Ολου (μακεδονική ταυτότητα) από το Μέρος (Σλαβομακεδόνες). Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση Καραμανλή προσανατολίζεται να αποδεχθεί την πρόταση ως βάση διαπραγμάτευσης. Δεν το κάνει μόνο για λόγους τακτικής, ώστε να μη χρεωθεί μία ευθεία απόρριψη. Τοκάνει και επειδή ορισμένα τουλάχιστον μέλη της αντιλαμβάνονται μεεπιφανειακό τρόπο το διακύβευμα. Προσπαθούν να κλείσουν και όχι να λύσουν τοπρόβλημα.Με τη νοοοτροπία «να ξεμπερδεύουμε», όμως, θα αναπαράγουν το πρόβλημα. Και όλα αυτά, όταν η Αθήνα διαθέτει το πολιτικό πλεονέκτημα. Κρατώντας το κλειδίγια την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. μπορεί να τα θέσει αντιμέτωπα με το πραγματικό δίλημμά τους: Από τη μια πλευρά, το συνταγματικό τους όνομα και η φαντασίωση της «μεγάλης Μακεδονίας», που αυτό αντιπροσωπεύει. Από την άλλη, η ένταξή τους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει για τη επιβίωσή τους.
αναρτηθηκε απο αργυρης σιδερης πεμπτη 9/10/08