ΜΗΠΩΣ ΕΙΧΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ
ΤΗΝ WALL STREET ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ;
Γράφει ο"ΠΕΛΙΑΣ"
… όταν έφθασε μέχρι και την Κίνα, όπου πολύ θα ήθελε να φθάσει και ο Πρόεδρος Μπούς; Οι ιστοριοδίφες μας εδώ στο skeftomasteellhnika μπορούν ενδεχομένως να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό, που για εμένα ξεκίνησε από μία και μόνη λέξη, που βρίσκεται στο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και είναι αυτή του αργυραμοιβού, του ανταλλάκτη νομισμάτων, ξένου σε εγχώριο ή αντιστρόφως, με αμοιβή του τη διαφορά (spread) μεταξύ της τιμής αγοράς και της τιμής πώλησης του νομίσματος (προμήθεια). Οι αργυραμοιβοί δραστηριοποιήθηκαν ουσιαστικά πριν από την ανάπτυξη του τραπεζικού συστήματος, που περατώνει πλέον αυτές τις συναλλαγές. Θυμάμαι και έτσι βρήκα λίγο χρόνο να ψάξω και να βεβαιώσω ότι, θησαυροφυλάκια είναι γνωστά και στην αρχαιότητα. Στους Δελφούς υπάρχουν όπως και σε άλλους αρχαίους ιερούς χώρους. ‘Όπως υπάρχει και το νόμισμα του Λυκούργου, το βαρύ και ασήκωτο, για να μην μπεί κανένας στην σκέψη να πάει να αγοράσει κανένα .... 4Χ4 και να καίει όλο το συνάλλαγμα σε βενζίνη για τσάρκες με την γκόμενα. Δεν γνωρίζω όμως αν, στην προς ανατολάς εκστραστεία του μεγάλου Μακεδόνα υπήρξαν σπόνσορες, κάποια μαφία από Τσένηδες, Κοντολίζες κ.λ.π. τράπεζες, δάνεια και προ παντός χρηματιστήρια για να προκύπτουν ρευστά για την κατανάλωσή τους στην εκστρατεία. Φαίνεται λοιπόν ότι, η τότε Οικονομία δεν είχε ανάγκη απο χρήματα από μετοχές, τζόγο και φυσικά χρηματοπιστωτικά συστήματα, επειδή άλλες ήταν οι τότε προϋποθέσεις για την παγκόσμια εκστρατεία και άλλες σήμερα. Αρκεί να γνωρίζουμε ότι, στην σημερινή Συρία η περίοδος των δύο αιώνων μακεδονικού πολιτισμού που άφησε ξοπίσω της η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν συνδέεται πουθενά με μνήμες κατακτητού αλλά ευγνωμοσύνης για τον στρατηλάτη που έφερνε τον εκπολιτισμό στους λαούς της Ανατολής. Με μνήμες διαχρονικής αναγνώρισης της χώρας μας και φιλίας, που κρατάει μέχρι και σήμερα. Και η επιβεβαίωση αυτής της ιστορικής αλήθειας συνεχίζεται στους Ταλιμπάν και στους Καλάς και ακόμα και μέχρι την Κίνα. Αντίθετα η εκστρατεία των ΗΠΑ με κομπάρσους τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ δέν ξεκίνησε μόνο για εκπολιτισμό του Ιράκ και των πέριξ, καθώς το μόνο στο οποίο στόχευε ήταν η ληστεία των πετρελαίων – λέγε με «συνεργασία» των 7 αδελφών με την ιρακινή κρατική εταιρεία παραγωγής πετρελαίου - και μεταφοράς αυτών μέσω του Κουρδιστάν και άλλων οδών στην Μεσόγειο και στον αραβικό κόλπο. Η διαφορά μεταξύ τότε και τώρα είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερη και δεν αφήνει χώρο για καταπραϋντικές ερμηνείες. Ούτε φυσικά και για φιλία και ευγνωμοσύνη για την μεταφορά του υπερατλαντικού πολιτισμού στην πανάρχαια Μεσοποταμία. Εκτός και αν η κατάρρευση του χρηματικοπιστωτικού συστήματος σε συνδυασμό με το πάγωμα της παγκόσμιας οικονομίας αναχαιτίσει την ληστρική συνέχεια της σημερινής εκστρατίας. Αναρωτήθηκε άραγε κανείς, τί θα ακολουθούσε άν, σε παγκόσμιο επίπεδο οι άνθρωποι αποφάσιζαν να σηκώσουν απο τις τράπεζες ΟΛΕΣ τις καταθέσεις τους; Μήπως μία τέτοια ενέργεια θα διόρθωνε τα πράγματα σαν απάντηση στο σημερινό παγκόσμιο ξεσάλωμα των τραπεζών, οι οποίες με τον κόπο των καταθετών τους και με το προϊόν αυτού του κόπου ανοίγουν σαμπάνιες στην υγεία των κορόϊδων;
ΠΕΛΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΟΜΑ ...
ΑπάντησηΔιαγραφή... ότι, στην χώρα μας άν κάτι αργοπορεί τις μεγάλες κατακόρυφες οικονομικές καταστροφές στο εξωτερικό είναι η παραοικονομία, την οποία αποδέχεται η εκάστοτε εξουσία και άς την κατηγορούν ότι, δέν φροντίζει να την εξαλείψει. Το γιατί και πώς το γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες.
Ποιός άραγε να θυμάται ακόμα τα άπειρα κάλπικα ευρώ απο την Βουλγαρία, που έμπαιναν στην χώρα μας επι Σημίτη και λόγω της “περίπου” γνησιότητός τους δέν μπορούσαν να αναγνωρισθούν και να εντοπισθούν απο τα ειδικά μηχανήματα; Και ποιός θυμάται ότι, στην συνέχεια δέν δόθηκε συνέχεια, αλλά εκείνη η κοιλιά που έκανε η ελληνική οικονομία σύμφωνα με τον γνωστό μας κύριο Αλ Μούνια της Ε.Ε. έπαψε να υπάρχει σε πολύ λιγο χρονικό διάστημα;
Μερικοί είχαν πεί τότε ότι, υπήρξε παραγγελία για την παραγωγή των κάλπικων ευρωτούβλων στην Βουλγαρία. Άγνωστον. Πλήν όμως, άν, μακριά απο εδώ, φθάσουμε στον πανικό του αδειάσματος των λογαριασμών καταθέσεων και απο την άλλη υπάρχουν κάλπικα, που δέν τα αναγνωρίζουν τα μηχανήματα, γιατί να ζοριζόμαστε για το χάος απο την διάλυση του χρηματοπιστωτικού στην wallstreet και απο την αδυναμία εγγυήσεων για τις καταθέσεις μας;
Και άς μην αμφιβάλλει κανείς ότι, όσα δίδαξε η Βουλγαρία δέν θα κάνουν σχολή και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Εξ άλλου τί σόϊ εταίροι είμαστε;
ΠΕΛΙΑΣ