ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΡΩΝΤΑΣ για..... ΜΠΕΖΑ

Του Μπέζα

Μπέζα μ’ δεν έχει ο μπεζαχτάς

να κρατηθεί το Σούλι,

έτσι όπως τό ‘φτιαξε ο Θεός

συννεφοκαραούλι;

Μονάχο του να στέκεται

τις τύχες του να ορίζει

ταγμένο μετερίζι.

Μα θέλεις σώνει και καλά

να το κακοκαρδίσεις

μ’ ένα φιρμάνι αστόχαστο να το κατηφορίσεις

στον κάμπο της Παραμυθιάς, υπακοή να κάνει

των αετών το φλάμπουρο

στο πεδινό γιορντάνι.

Δεν τα λογάριασες καλά με τον Αλογοσκούφη.

Ποιοί ‘σαστε σεις να κάμετε

το Σούλι κλωτσοσκούφι;

Τάχα για νοικοκύρεμα

και γιά οικονομία

ενώ βουίζει ο ντουνιάς απ’ την παρανομία.

Κάτσε και σκέψου υπουργέ,

αυτά τα μεγαλεία,

Κράτος, Βουλή, Κυβέρνηση

κι όλα τα υπουργεία,

σε ποιών το αίμα τα χρωστάς,

με ποιών θυσία υπάρχεις.

Τον Μπέζα εμείς τον μάθαμε

κοίτα μπέσα να μάθεις.

Αλλιώς θα νοιώσεις τι θα πει

Σουλιώτικο γινάτι,

πράγμα που δεν στο εύχομαι

μα σου ξεφεύγει κάτι:

Το Σούλι που ταπείνωσε

τ’ Αλήπασα τ’ ασκέρια,

ξεύρει τον τρόπο να πονεί

τα βέβηλα τα χέρια.

Γρηγόρης Δημ. Ρώντας