Ο/Η Έλιεν άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΤΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ? ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙ...":
- Πολύ φόρμα έπεσε.
Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί πολύ απλούστερα.
Μια καλή διαρρύθμιση θα ήταν οι ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚΛΕΚΤΟΙ (ψηφιακή δημοκρατία, μη ξεχνιόμαστε) δημόσιοι λειτουργοί να ανακυκλώνονται ετησίως, με δικαίωμα κάλυψης της ιδίας θέσης μετά απο μια τετραετία.
Θα έχουν λόγο και ρόλο στην προώθηση του αντικαταστάτη τους, και αυτό φτάνει για την διαφανή και εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας.
Έτσι κανείς δεν θα προλαβαίνει να αγκιστρωθεί στο βάζο ώστε τα ένστικτα του να καταλάβουν τη λογική.
Ας μη φωτογραφίζουμε τους άσωτους, τους οποίους αγαπάμε εξίσου μα τους εμπιστευόμαστε περισσότερο γιατί πήρανε σημαντικά μαθήματα απο την αμαρτωλή πορεία τους.
Οι ενάρετοι, που δεν κάηκαν απο την εξουσία ακόμα, αυτοί παραμένουν απρόβλεπτοι.
"EL-IEN"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το αναρτώ εδώ, επειδή σήμερα και όσο χωράει το "κατέβασμα" σημερινής της ύλης, δέν βρίσκω κάτι συγγενές
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
*********************************
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ...
Οι μή έχοντες σχέση με ναρκωτικά 'Ελληνες παρακολουθούν με λύπη μέχρι αδιαφορία την αποδιοργάνωση και διάλυση ολόκληρων γενεών και την κατάρρευση των ελπίδων τους για μία Ελλάδα, που οι πρόγονοί μας φρόντισαν να αναδείξουν σε κράτος με υποδομές, που εξακολουθούν να υφίστανται, άν δέν τις δυναμιτίζουν μερικοί μερικοί, αλλά και με αγώνες για να τις διατηρήσουν.
Στις υποδομές αυτές με την εισαγωγή των ναρκωτικών απο το εξωτερικό και την εξάπλωσή τους και στην εγχώρια παραγωγή άρχισαν ανατροπές που διαστρέφουν οσονούπω τον παράγοντα άνθρωπο και την εξέλιξή του μέσα στην νομοτελειακή της πορεία.
Η διαστροφή γίνεται πλέον ορατή και στην καθημερινή ζωή, όπου αντικρύζει και αντιμετωπίζει κανείς άτομα ανίκανα να συμβιώνουν ακόμα και όταν έχουν πάρει την δόση τους. Η διαπίστωση αυτή είναι συγκλονιστική και δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αλλά όλους τους κατοίκους στα κράτη του Πλανήτη Γή.
Η αδιαφορία, όπως έγραψα, δέν θα υπήρχε, άν μπορούσε κανείς να αμύνεται θεσμικά στην εξάπλωση και στην χρήση των ναρκωτικών με πρώτο το κράτος και στην συνέχεια με τους ίδιους τους πολίτες του.
Και αυτό ως γνωστόν δέν συμβαίνει, όσο και άν προσπαθήσει κανείς, αφού με την απαγόρευση των ουσιών αυτών εκκολάπτεται και ανδρώνεται ένα κράτος εν κράτει με μοναδικό συμφέρον τον πλουτισμό απο την καταστροφή και στο τέλος και τον θάνατο των χρηστών.
Ήταν συνταρακτική η είδηση για κάποιον πατέρα στην χώρα μας, που σκότωσε τον 35-χρονο γυιό του, ναρκομανή, μόνο και μόνο για να μήν τον δεί να πεθαίνει και ακούσει τον επιθανάτιο ρόγχο του.
Εν όψει της συνεχούς αυξήσεως των κρουσμάτων, που φυσικά διαλύουν τον κοινωνικό ιστό μίας χώρας, άν δέν έχει τεθεί μέχρι σήμερα, θα αρχίσει σύντομα να τίθεται το ερώτημα
- Και τώρα τί κάνουμε; Τα παιδιά μας χάνονται έτσι και αλλιώς. Εκτός και άν μπορούμε να έχουμε τον φαρμακευτικό τρόπο να εξαλείψουμε την βλάβη και να επαναφέρουμε τους χρήστες στην προτεραία τους κατάσταση. Που σημαίνει φυσικά και την ένταξή τους στον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό.
Υπάρχει τέτοιος τρόπος, ασφαλής και αποτελεσματικός; Η πείρα μέχρι σήμερα δείχνει και αποδεικνύει ότι, τρόπος τέτοιος δέν υπάρχει. Αντίθετα υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετωπίσεως του προβλήματος. Ο πρώτος τρόπος της ανοχής με εξελίξεις εν πολλοίς ανεξέλεγκτες και ο δεύτερος τρόπος του Καιάδα.
Ποιός ή ποιοί θα καθίσουν και θα μελετήσουν στα σοβαρά και υπεύθυνα το θέμα αυτό, που σε λίγα χρόνια θα μας πνίγει, είτε επειδή δέν θα βρίσκουμε χέρια και ανθρώπους για συνεργασία στην καθημερινή μας δουλειά, είτε επειδή δέν θα μπορούμε να έχουμε την ασφάλεια της χώρας μας απο έναν στρατό μή ναρκομανών.
Η οποιαδήποτε απόφαση δέν είναι καθόλου εύκολη. Η κοινή γνώμη χρειάζεται πλήρη ενημέρωση επι της πραγματικής καταστάσεως, η οποία δέν περιγράφεται μόνο με την ιστορία των Ζωνιανών, αλλά με τους χιλιάδες τόννους ναρκωτικών που διακινούνται ακόμα και με κάποιο "πρόχειρο" υποβρύχιο, όπως σήμερα μας πληροφορούν. Με τις συμμορίες που σκοτώνουν αλύπητα, όταν κάποιος τους ανακαλύψει και τους κόψει το δρομολόγιό τους. Με αυτούς τους υψηλά ισταμένους, οι οποίοι, πέρα απο τα νόμιμα καθήκοντά τους ασχολούνται και εκτελούν, όσα σχετίζοναι με το εμπόριο των ναρκωτικών, ενώ παράλληλα απολαμβάνουν εις υγείαν των κορόϊδων όσες τιμές τους επιδαψιελυει η εξουσία και με την ανοχή των πολιτών που εξουσιάζονται.
Σε άλλες χώρες, όπου οι στατιστικές υπηρεσίες δέν ασχολούνται μόνο με τα ποσοστά του καταλληλότερου και με τον πληθωρισμό βάσει των τιμών της ταβανόπροκας και του πεταλώματος των αλόγων, αλλά με όσα μπορούν να αριθμοποιηθούν σε ένα κράτος, για να ξέρει ο καθένας, πώς να ελέγχει τα "βήματά" του, καταγράφονται με κόκκινους αριθμούς και οι ναρκομανείς. Έτσι μπορούν όλοι και στην συγκεκριμένη περίπτωση η στρατολογική υπηρεσία, να κάνει τις προβλέψεις της με τους στρατευόμενους αξιόμαχους νέους, που θα υπηρετήσουν για την άμυνα της χώρας.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι, ένας νοικοκύρης πράττει ανάλογα μέσα στο σπίτι του για να καθορίζει και ανάλογα τον τρόπο της ζωής του, τις σχετικές δραστηριότητες και πόσο μπορεί να ανοίγεται ή πόσο επιβάλλεται σύνεση.
Στο μεγάλο νοικοκυριό στην οδό Μεσογείου στον Νότο της Ευρώπης, ποιός νοικοκύρης Πρωθυπουργός θα αναλάβει και θα ξεκινήσει τον πόλεμο στα καρτέλ των ναρκωτικών και θα ενημερώσει τους Έλληνες για να αποφασίσουν όλοι μαζί ενσυνείδητα και μετά και απο ένα δημοψήφισμα, ποιά μορφή θα πάρει ο πόλεμος αυτός;
ΠΕΛΙΑΣ