Στις 23 Αυγούστου 1939, ο Φον Ριμπεντροπ, (υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας που τελικώς απηγχονίσθη την 16ην Οκτωβρίου 1946, στην Νυρεμβέργη μετά την ομώνυμο δίκη ) συναντούσε στη Μόσχα τον Στάλιν και τον ομόλογό του Μολοτωφ στο Κρεμλίνο, για να υπογράψη το σύμφωνο μη επιθέσεως Γερμανίας – Σοβιετικής ενώσεως.
Με το σύμφωνο αυτό αμοιβαίως εδεσμεύοντο οι δύο χώρες αφ’ ενός μεν να απόσχουν κάθε επιθετικής δράσεως μεταξύ των, αφ’ έτερου δεν εν περιπτώσει κατά την οποίαν μια εξ’ αυτών υφίστατο επιθεσιν από οιανδήποτε Τρίτη χώρα, η άλλη να μην παράσχει την βοήθεια της, στην Τρίτη αυτή χώρα (δηλαδή εις περίπτωσιν πολέμου Γερμανίας κατά Αγγλίας ή και Γαλλίας, η Σοβιετική Ενωσις εδεσμεύετο να μην βοηθήσει αυτές τις χώρες). Επιπροσθέτως υπεγράφη και ένα μυστικό πρωτόκολλο που αφορούσε στην διαίρεσι της Ανατολικής Ευρώπης μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ενώσεως. Μολονότι η Σοβιετική διπλωματία προσπάθησε να μην αποκαλυφθή ( όπως και σήμερα αποσιωπούν οι υμνούντες την προσφορά της Ρωσσίας στην έκβασιν του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, απολησμονούντες την μάμμη της γενέσεως του), αυτό το μυστικό πρωτόκολλο, δημοσιεύθηκε στις 25 Αυγούστου 1940, ταυτοχρόνως στη Μόσχα και το Βερολίνο.
Ετσι ο κόσμος επληροφορείτο άναυδος την κυνική συμφωνία με αντάλλαγμα τον πολεμο.Στην σφαίρα επιρροής της Μόσχας προσαρτώντο η Φινλανδία, η Εσθονία, η Λατβία, η Βεσσαραβία και περίπου το 1/4 της Πολωνίας Ο Χίτλερ είχε την άδεια της κομμουνιστικής Ρωσσίας για να ξεκινηση τον πόλεμό του.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν αποτελούν αδιάψευστη ιστορική πραγματικότητα. Με την καταλυτική εγγύησι του συμφώνου μη επιθέσεως Γερμανίας-Σοβιετικής Ενώσεως, ο 2ος Παγκόσμιος πόλεμος, ουσιαστικώς , «εκπωματίζετο» δια χειρών της Κομμουνιστικής τότε Μόσχας και του «πατερούλη» Σταλιν.
Ούτως, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία, ενώ η Αγγλία και η Γαλλία με την σειράν των, στις 3 Σεπτεμβρίου κήρυτταν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας.
Ομως και ο Στάλιν, ο νέος σύμμαχος του Χίτλερ, στις 17 του ιδίου μηνός «πιστός» στην συμφωνία τους, εισέβαλε και αυτός στην Πολωνία, για να συμπεριλάβη την ζώνη που του « ανήκε».
Ενώ στη συνεχεια ακολούθησαν οι Βαλτικές χώρες, των οποίων η επεκτατική προσαρτησις στην τέως Σοβιετική Ενωσι, ως και των υπολοίπων χωρών της Ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, διετηρήθη έως την αυτοκατάρρευσι του κομμουνισμού.
Για την ιστορια να προσθεσουμε ότι η συμμαχια διελυθη και η Σοβιετια ξαναθυμηθηκε τα περι σοσιαλισμου, Ναζιστικου ολοκληρωτισμου και δημοκρατιας μονον όταν ο Χιτλερ μονομερως αθετησε την συμφωνια και τα γερμανικα στρατευματα εισεβαλαν στην Ρωσια τα ξημερώματα της 22ας Ιουνίου 1941, τέσσερις η ώρα το πρωί.
Ο πατερουλης Στάλιν δεν εμφανίστηκε ουτε στο Κρεμλίνο.
Βρισκόταν στην ντάτσα του στο Κούντσεβο, 20 χλμ. από το κέντρο της Μόσχας.
Οταν πληροφορήθηκε τη γερμανική εισβολή και έμεινε εμβρόντητος.
Σημερα 29/7/2008, οι εναπομειναντες εντεταλμενοι εκπροσωποι της εταιρειας
« Η Επανασταση που Χαθηκε» εν Ελλαδι, με λογοτυπο το σφυροδρεπανο, δεν εκρυψαν τον « πονο» τους και την αγανακτησι τους.
Καυτηριασαν με τα μελανοτερα χρωματα « την προσπαθεια αναγόρευσης σε έγκλημα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ταξικής πάλης και την εξισωσι του κομμουνισμου με τον Ναζισμου».
Πως? Με αφορμη την χλιαρη αντίδραση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών σε δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζ. Μπους, οπου (επειδη « από μικρο και από τρελλο μαθαινεις την Αληθεια» ) με σαφήνεια εξισώνεται ο γερμανικός ναζισμός με το σοβιετικό κομμουνισμό, που πλέον αποτιμώνται ως το "ενιαίο κακό" του 20ού αιώνα».
Δεν γνωριζω αν υπηρξαν αντιδρασεις και από την άλλη πλευρα.
ΙΑΣΩΝ
Αναρτήσεις
ΦΙΛΕ ΙΑΣΩΝ ΕΔΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ.Ο ΠΡΩΤΟΣ ΗΡΘΕ ΗΤΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΥΧΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφή