Αποχαιρετισμός στα όπλα...
.Απο το www.liberopoulos.gr/
.
Πατάω, λοιπόν, Μύκονο, όχι όπως ένας παλιός που στα στερνά του αναζητάει κάτι καινούργιο, αλλά ως αγιάτρευτος ρεπόρτερ που σπάει την απομόνωσή του για να συνδέσει για λίγες ημέρες το παρελθόν με το παρόν… Αδιαφορόντας για τους ανώνυμους εξυπνάκηδες και μοχθηρούς που θ΄ασχοληθούν με τη «ξεκουτιά» μου, με ενδιαφέρουν οι νέοι άνθρωποι που λες και ζουν τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας ή την επερχόμενη καταστροφή των Σόδομων και Γόμορρων…Βλέποντας σε πρωινάδικα όλες αυτές τις τσίτσιδες και τους χαζοχαρούμενους να χτυπιούνται σφηνάροντας στα κλαμπάκια και στις αμμουδιές της Μυκόνου, παίρνω τις σαγιονάρες και τις βερμούδες μου –μη ξεχάσω τις μασέλες μου- και διασχίζω το Αιγαίο με αναμνήσεις αλλά και προσδοκίες, ότι ίσως κάνω ένα ρεπορτάζ για δυό γενιές μετά τη δική μου…Θα πάρω και μια νίκον , για να φωτογραφίσω (όχι με την επιδεξιότητα ενός Μάνου Αντώναρου) τσίτσιδες και γιατί όχι αντράκια και γκέι... Αν βρω και παλιούς φίλους γερασμένους, αν δεχτούν, θα πατήσω ένα κλικ…
Για δέκα μέρες κατεβάζω τα ρολά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.