ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Περιοδικό "Έρημη Χώρα"

Ιστολόγιο: erimihora.blogspot.com

Κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του περιoδικού "Έρημη Χώρα". Το περιοδικό διατίθεται στην Θεσσαλονίκη από το βιβλιοπωλείο "Αριστοτέλειο", στην Αθήνα από τα βιβλιοπωλεία "Ελεύθερη Σκέψις" και "Πελασγός" του Γιαννάκενα στην Χ.Τρικούπη και από το περίπτερο στη Κάνιγγος. Υπάρχει πάντοτε και η δυνατότητα αγοράς με αντικαταβολή. Για παραγγελίες μπορείτε να αποστείλετε e-mail στην διεύθυνση: erimihora@hotmail.com. Παραθέτουμε τα περιεχόμενα του καινούργιου τεύχους, καθώς και το εισαγωγικό του σημείωμα.

Περιεχόμενα

1. Σύγχρονος τρόπος ζωής και αναθεωρήσεις τών εξουσιαστών

2. Ο αφροκεντρισμός και η παραποίηση της Ελληνικής ιστορίας
3. Φρ. Νίτσε, Ο τελευταίος (ά)πιστος - Το πορτραίτο του "εστεμμένου" θεμελιωτού του ευρωπαϊκού μηδενισμού

4. Οι μουφτήδες... δικάζουν!

5. Νέος πατριωτισμός, ίδια αποτελέσματα

6. Οι ηλίθιοι της ιστορικής συνέπειας

7. Ο Παγκόσμιος ιθύνων νους: Το κρυφό
πρόσωπο της Παγκοσμιοποίησης - Adrian Salbuchi

8. H διακριτική αποικιοποίηση- «Αμερικανικός τρόπος ζωής»

και κοινωνική δυναμική - Μάρκο Ταρκί

9. Πρωσσισμός και σοσιαλισμός - Οswald Spengler

10. Νικόλαος Γιαννιός
11. Τέλλος Άγρας
12. Σωτήρης Μουστάκας

13. Βιβλιοπαρουσιάσεις

14 Ποίηση - Γ. Τριάντης

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Δεν ανήκουμε στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε εκλογικές διαδικασίες και σε κομματικές διεργασίες για μία αλλαγή στο τραγελαφικό τοπίο της πατρίδας μας. Η άνοδος στην εξουσία της Νέας Δημοκρατίας το 2004 δεν ανέκοψε τον πνευματικό και πολιτιστικό ξεπεσμό μας, δεν μείωσε την κρατική διαφθορά - στον τομέα αυτόν διατηρούμε εξευτελιστικές διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο - και δεν έδωσε λύσεις σε σημαντικά κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Η εγκληματικότητα καλπάζει παρά τις επιμελείς προσπάθειες συγκάλυψης της ανόδου της, η φτώχεια εξαπλώνεται, η γενιά των 600 ευρώ αποτελεί παγιωμένη κατάσταση και το ασφαλιστικό εξακολουθεί να αποτελεί πηγή αδικίας για χιλιάδες εργαζομένων, δίχως να τίθενται από καμία πλευρά σημαντικές συνιστώσες του προβλήματος, όπως η υπογεννητικότητα, η παράνομη και νόμιμη εργασία χιλιάδων αλλοδαπών εργατών και η διαρκής αποβιομηχάνιση της χώρας μας. Η οικολογική καταστροφή του καλοκαιριού με τις πυρκαγιές σε Πελοπόννησο και την Εύβοια και οι τραγικές απώλειες συμπατριωτών μας απέδειξαν την γύμνια του μεταρρυθμιστικού οράματος της φιλελεύθερης κυβερνήσεως.

Η κυβέρνηση αδυνατεί να δώσει αξιοπρεπείς λύσεις και στα εθνικά μας θέματα. Ο αλβανικός επεκτατισμός δικαιώνεται, η Τουρκία διεκδικεί και προωθεί συστηματικά τα συμφέροντά της προς όλους τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής , ενώ υποφώσκει και εκδηλούται δυναμικά ένας επεκτατισμός από πλευράς Σλάβων των Σκοπίων και εν μέρει της Βουλγαρίας εις βάρος της χώρας μας, ο οποίος χρονικά μόνον ακολουθεί, αλλά πολιτικά και διπλωματικά δεν συνάδει με την επαναφορά της Ρωσίας στο γεωπολιτικό παιχνίδι ως ισότιμος ή και ισχυρότερος από κάποιους άλλους παίκτης με «γερά χαρτιά» της τις ενεργειακές πηγές της, την στρατιωτική τεχνογνωσία της και την οικονομική σταθερότητά της. Η πολιτική και διπλωματική ανακολουθία του θράσους των Σκοπιανών αποδεικνύεται από την ένταξη της χώρας μας στα γεωστρατηγικά και τα γεωοικονομικά σχέδια της Ρωσίας (αγωγός Πύργου-Αλεξανδρούπολης, προμήθεια στρατιωτικού υλικού, οικονομικές συμφωνίες). Η επαναφορά αυτή σηματοδοτεί και την εμφάνιση σχιζοειδών συμπτωμάτων στην ελληνική εξωτερική πολιτική, με τον πρωθυπουργό να ακροβατεί μεταξύ φιλοατλαντισμού και ρεαλιστικών γεωπολιτικών προσεγγίσεων με την Ρωσία.
Η διεξαγωγή εθνικών εκλογών τον μήνα Σεπτέμβριο πάνω στα αποκαΐδια των δασών και το αποτέλεσμά τους δεν μας εξέπληξαν, αναμένουμε, ωστόσο, από τα κόμματα, τα οποία σύμφωνα με την γνώμη στελεχών και οπαδών τους τίθενται ενάντια στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, να επιβεβαιώσουν εμπράκτως την ρητορεία τους και να μείνουν μακριά από παντοειδείς συναλλαγές με τα κόμματα εξουσίας. Επιμένουμε δε στην σημασία της διαδόσεως ιδεών και στην πολιτική δραστηριότητα στον δρόμο και απορρίπτουμε την ξύλινη γλώσσα, την μονολιθικότητα και το σημαντικότερο τους θεατρινισμούς. Ο καθένας κρίνεται από την συνέπειά του και όχι από τις αόριστες υποσχέσεις, τις βαρύγδουπες στρατηγικές και πολιτιστικές αναλύσεις, την ταύτισή του με πολιτικές φυσιογνωμίες του παρόντος ή του παρελθόντος χάριν δημαγωγίας ή δικαιολόγησης πολιτικών αποτυχιών και επιλογών.