Πληθωρισμός 8,9 - Σούπερ μάρκετ 30% πάνω, ΔΕΗ άνευ ελέγχου, Βενζίνη με υπέρογκους φόρους, 11ευρώ το κιλό η φέτα, 300 δραχμές ο δυόσμος,αλλά εμείς ... ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ.

Για να μη φρικάρουμε με τις ζωές μας, έχουν στήσει μια επιτυχημένη φάμπρικα-φάκα με τυράκι την οικογενειακή τραγωδία. Κακοποιήσεις παιδιών, βιασμοί, φόνοι, αποτρόπαιες πράξεις, φρικώδεις αναλύσεις.Πράγματα που εμείς ΔΕΝ μπορούμε να ερμηνεύσουμε, ούτε να βοηθήσουμε, υπάρχουν ειδικοί σχετικώς, εμείς είμαστε απλά μπιτόνια που μάς γεμίζουν πληροφορίες, πολλές πληροφορίες, η μια πίσω από την άλλη, πριν χωνέψουμε τη μια, έρχεται η επόμενη και καπάκι η μεθεπόμενη και ούτω καθεξής. Αφού λοιπόν σ' έκλεισαν στο κλουβί σου, με τον τρόμο της πανδημίας, με το μισθό που δε βγαίνεις για ψυχαγωγία, με το επάγγελμα που δε σε παίρνει για βενζίνη, με την ακρίβεια... που δεν μπορείς να πας μια εκδρομή, ένα ταξίδι να ξελαμπικάρεις και να νιώσεις άνθρωπος, πάρε και φρίκες να νιώσεις το χρυσό σου κλουβί, το κελί του αυτοεγκλεισμού σου, ευτυχία με την Τιβί σου, που όμως πρόσεξε τι σού λένε υποδορίως: Σού προσφέρει ασφάλεια. Υγεία και ησυχία, τάξη και ασφάλεια.

Αφού εσένα λοιπόν δε σε βιάζουν, δε σε κακοποιούν, δε σε σκοτώνουν, νιώσε ευτυχής και γέμισε τα κύτταρά σου θλίψη για τον άλλον, που κατ' ουσία ο άλλος είναι η κατάθλιψή σου, η δική σου θλίψη για όσα ζεις, αλλά δεν τό' χεις συνειδητοποιήσει.

Οι ειδήσεις στην τηλεόραση και οι εκπομπές της συμφοράς και της οκάς, είναι η μόνη πνευματική τροφή σου.

Και η φρίκη του άλλου, που επίτηδες γίνεται πρώτη είδηση και η τρίχα κόβεται στα 14 ακόμα και για ψυχασθενείς, είναι το ψυχοπλάκωμα το δικό σου, που προβάλλεται σε άλλους, διότι αν προβληθεί το δικό σου, τότε παύει το πρόβλημα να είναι κοινωνικό και κλειδαρότρυπα και γίνεται πολιτικό και οργή που ζητά δικαίωση, κατάλαβες;

Έτσι τους βολεύει να ζεις. Με Πισπιρίγγες. Με Ρούλες.

Η κοινωνία νοσεί, ναι.

Γιατί όμως νοσεί.

Μήπως φταίει η φτώχεια, η στενότητα, τα αδιέξοδα, η αλλοτρίωση, η απομόνωση, η ψυχική βία, ο τρόμος, η ανασφάλεια, τα ελλείμματα φυσιολογικού βίου και ομαλής κοινωνικής ζωής;

Μήπως όλα αυτά πάντα γίνονταν, από καταβολής κόσμου, αλλά τώρα συμφέρει να καταναλώνονται σε υπερβολικές δόσεις ως αντιπερισπασμός;

Μήπως εσύ που θλίβεσαι με τη δυστυχία όλου του ντουνιά να δεις λίγο και πώς ρήμαξαν τη ζωή σου;

Μήπως η θλίψη και η φρίκη, η εξοικείωση με τη διαστροφή και την ανωμαλία, είναι κακά πράγματα για το παραπέρα της κοινωνίας μας;

Μήπως να κλείσεις τη γαμημένη την τηλεόραση και ν' ανοίξεις ένα όμορφο βιβλίο, να βάλεις ωραία μουσική, να κρατήσεις το χέρι ενός αγαπημένου ανθρώπου και να μοιραστείς συναισθήματα και σκέψεις κοιτώντας τον στα μάτια;

Μήπως η τόση ασχήμια σε χρησιμοποιεί για να σε μορφοποιήσει και σένα σε άσχημο; Να σε ενσωματώσει;

Μήπως να δεις αν αυτός ο καπιταλιστικός σάπιος κόσμος που ζούμε, είναι ο ηθικός αυτουργός και για σένα και για όσα χειρότερα σού πλασάρουν για να ξεχνάς εσένα και τους πολιτικά υπεύθυνους που μάς έφτασαν ως εδώ;

Μήπως κάτι άλλο σκέφτεσαι εσύ, που δεν μπορώ να σκεφτώ και λέγοντάς το βοηθηθούμε κι οι δύο ;

Γιατί η ουσία δεν είναι να πιάσουμε τα μανιάτικα μοιρολόγια, είναι να βοηθηθούμε, ναι;

ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΔΙΑΟΛΕ, ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ!

Αυτή έχει την εξουσία πάνω σου, στο μυαλό και στην ψυχή σου, αυτή φταίει, δεν το βλέπεις; Σε χρησιμοποιεί γιατί της δίνεις το ελεύθερο να το κάνει, της παραχωρείς απόλυτη εξουσία πάνω σου. Ζέχνει κιτρινισμό και ΦΑΣΙΣΜΟ.

ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ !

Αποτοξινώσου από την φρίκη των τηλεοπτικών ιστοριών!

Εντός ολίγου δε θα αισθάνεσαι, δε θα νιώθεις, θα γίνεις κι εσύ φρικτός, δεν το καταλαβαίνεις;

Aristea Seremeti