Ναι, είμαστε εναντίον του πολέμου από θέση αρχής και δεν μας αρέσει καθόλου ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά δεν έχουμε και μνήμη χρυσόψαρου

Δεν θα μας κάνουν οι εγκληματίες ιμπεριαλιστές Αμερικάνοι, οι δυτικοευρωπαίοι και οι νατοϊκοί τις μωρές παρθένες και μάλιστα όταν τα έχουν προκαλέσει όλα. 

Όταν ξέσκιζαν από τις 24 Μαρτίου έως τις 10 Ιουνίου του 1999 την Γιουγκοσλαβία - ευρωπαϊκότατη χώρα - βομβαρδίζοντάς την και ειδικότερα το Βελιγράδι μια πόλη 1.500.000 ανθρώπων ήταν καλά; 

 

Ήταν ανθρωπιστικά; Ήταν δημοκρατικά; Με 3.500 νεκρούς;...

"...Πύραυλοι τόμαχοκ και κρουζ που εκτοξεύτηκαν από αεροπλανοφόρα και υποβρύχια στην Αδριατική και άλλοι από αεροσκάφη Β 52 έπληξαν στόχους στα περίχωρα του Βελιγραδίου όπου βρίσκονταν η αεροπορική βάση Μπατάνιτσα, ο μεγάλος επικοινωνιακός πυλώνας στο βουνό Αβάλα, η στρατιωτική ακαδημία και το Στρατιωτικό-τεχνικό Ινστιτούτο του Βελιγραδίου και επίσης άλλοι σαράντα περίπου στρατιωτικοί στόχοι στη Σερβία και το Κόσοβο.

Η καταιγίδα των βομβών είχε ξεσπάσει και θα διαρκούσε εβδομήντα οχτώ ημέρες, διαλύοντας τις υποδομές της Σερβίας και οδηγώντας τη χώρα τριάντα χρόνια πίσω.

Σ’ αυτό το διάστημα, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε το αμερικανικό υπουργείο άμυνας, ρίφθηκαν χλιάδες νατοϊκοί πύραυλοι και βόμβες που πέτυχαν το 99,6% των στόχων. Τουλάχιστον ογδόντα εξ αυτών, όμως, βρήκαν λάθος στόχο και σκότωσαν ανθρώπους..."

"...Σχεδόν καθημερινά, καιρού επιτρέποντος, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και οι πύραυλοι από τα πλοία στην Αδριατική σφυροκοπούσαν στρατιωτικούς και βιομηχανικούς στόχους των Σέρβων. Τετρακόσια μαχητικά, βομβαρδιστικά και κατασκοπευτικά αεροπλάνα, που στη συνέχεια έγιναν χίλια, επιχειρούσαν δεκάδες εφόδους επί εικοσιτετραώρου βάσεως σπέρνοντας τον όλεθρο στη Σερβία και το Κόσοβο..."

(Από HuffPost Greece 24.3.2019 -αποσπάσματα του βιβλίου του Σταύρου Τζίμα)