Ο Ελπιδοφόρος δήλωσε ότι αυτό το γεγονός, θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας, ΗΠΑ και Ελλάδας. «Η αρχιεπισκοπή στις ΗΠΑ έχει ανοιχτή γραμμή με τον Λευκό Οίκο διαρκώς. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξέφρασε πολλές φορές τα προβλήματα του Ελληνικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη στις εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ξεκινώντας από το την κλειστή Θεολογική Σχολή της Χάλκης, δεν είναι εύκολο να βρούμε λύσεις σε αυτά τα προβλήματα στην Άγκυρα ή την Αθήνα. Ωστόσο, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθεί λύση σε αυτά τα προβλήματα αν καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με την Ουάσινγκτον. Ιδιαίτερα η εκ νέου έναρξη της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης θα έχει πολύ θετικό αντίκτυπο στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας», πρόσθεσε.
Ο Ελπιδοφόρος, αναφερόμενος στην τελετή ενθρόνισής του που θα διεξαχθεί στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στη Νέα Υόρκη στις 22 Ιουνίου ανέφερε πως εκτός από τους διπλωμάτες ορισμένων άλλων χωρών, κάλεσε επίσης Τούρκους διπλωμάτες σε αυτή τη σημαντική τελετή.
«Είχα μια πολύ όμορφη παιδική ηλικία στην Κωνσταντινούπολη. Συνήθιζα να παίζουμε όλοι μαζί ως παιδιά από την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αρμενία. Είχα υπέροχες φιλίες και είχαμε πολύ καλές σχέσεις με τους γείτονές μας. Οι γείτονές μας, που ήταν μουσουλμανική οικογένεια, μοιράζονταν μαζί μας το κρέας τους κάθε γιορτή της εορτής των θυσιών [Eid al-Adha] και εμείς μοιραζόμασταν μαζί τους το ψωμί και το χριστουγεννιάτικο γεύμα μας κάθε χρόνο. Οι καλύτεροι φίλοι μου εξακολουθούν να είναι φίλοι μου από το Bakırköy», είπε.
Ο Λαμπρινιάδης δήλωσε πως μετά τα γεγονότα στην Κύπρο τη δεκαετία του ’70, έπρεπε να το σκάσουν στην Ελλάδα το 1977 – όταν ήταν 10 χρονών – λόγω των αυξανόμενων αντιδράσεων προς τον ελληνικό πληθυσμό στην Κωνσταντινούπολη. «Ήταν πολύ δύσκολο για μας να αφήσουμε την πατρίδα μας και να μετακινηθούμε. Οι Έλληνες στην Ελλάδα μας κοροϊδεύαν εξαιτίας της διαφορετικής ελληνικής μας προφοράς και τα παιδιά στο σχολείο μας φώναζαν και μας περιφρονούσαν, λέγοντας: «Είστε Τούρκοι!», πρόσθεσε.
Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στη νότια πόλη İskenderun στην Τουρκία και αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης το 1991, ο Ελπιδοφόρος μετακόμισε στη Γερμανία για μεταπτυχιακές σπουδές, αναφέρει το άρθρο της τουρκικής εφημερίδας και συνεχίζει: Την εποχή εκείνη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξελέγη ως πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, πυροδοτώντας ένα νέο κύμα ενθουσιασμού μεταξύ της νέας ελληνικής θρησκευτικής κοινότητας στο εξωτερικό. «Ήταν ο πιο αγαπητός μητροπολίτης και μετά την εκλογή του αποφάσισα να επιστρέψω αμέσως στην Κωνσταντινούπολη. Επιστρέψαμε στην Κωνσταντινούπολη το 1994, ήμουν ήδη Τούρκος πολίτης, ως εκ τούτου μετά την χειροτονία μου ως ιερέας, έκανα τη στρατιωτική μου θητεία στην Άγκυρα και στο İskenderun», πρόσθεσε.
Όταν ρωτήθηκε πού ένιωσε ότι ανήκει περισσότερο, ο Ελπιδοφόρος είπε: «Στην Κωνσταντινούπολη, βέβαια!» «Νομίζω ότι ο πατέρας μου είχε τεράστιο αντίκτυπο σε μένα αναφορικά με την Κωνσταντινούπολη. Επειδή δεν ήθελε ποτέ να πάει στην Ελλάδα, δεν του άρεσε ποτέ εκεί και πάντα ήθελε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Το 2004, είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο και είπε: «Δεν θέλω να πεθάνω στην Αθήνα, πάρε με στην Κωνσταντινούπολη μαζί σου». Δεν θα με πιστέψεις αλλά ο παράλυτος πατέρας μου άρχισε να περπατά ξανά μια εβδομάδα μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη ! «Φέρτε μου μια τουρκική εφημερίδα και φτιάξε μου ένα φλιτζάνι τσάι, θα λύσω ένα σταυρόλεξο» μου είπε, γιατί μπορούσε να λύσει μόνο τα σταυρόλεξα στα τουρκικά! Τον έχασα πριν από δύο χρόνια και τον έθαψα στο ελληνικό νεκροταφείο του Bakırköy», δήλωσε ο Ελπιδοφόρος.
«Μετακομίζω στις ΗΠΑ, αλλά θα επισκέπτομαι συχνά την Κωνσταντινούπολη, επειδή η καρδιά μου παραμένει στην Κωνσταντινούπολη».
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή: www.kalami.us
για πουσταρα τον κοβω
ΑπάντησηΔιαγραφή