Χημικά, αστυνομική αυθαιρεσία και καύση σκουπιδιών: Ο Βόλος δεν μπορεί να αναπνεύσει. του Θάνου Καμήλαλη. ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με μελέτη θνησιμότητας και νοσηρότητας, που παρουσιάστηκε το 2019 από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο Βόλος κατέχει την πρώτη θέση σε ποσοστά σε σχέση με το μέσο όρο της Ελλάδας, όσον αφορά σε εγκεφαλικά (500%) και καρκίνο του ήπατος (400%), εκτός των άλλων μορφών καρκίνου και καρδιαναπνευστικών παθήσεων. Το περασμένο Σάββατο, οργανώθηκε κινητοποίηση στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες κάτοικοι της πόλης, με το κάλεσμα να αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Παλεύουμε για την υγεία μας και την υγεία των παιδιών μας. Δεν αφήνουμε τους άλλους να αποφασίσουν για εμάς. Παίρνουμε μέρος στις αποφάσεις και σε όλες τις δράσεις. Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε…
Θα είμαστε όλοι εκεί διότι διακυβεύεται η δημόσια Υγεία. Από τη μία πλευρά είναι πολίτες και η υγεία τους και από την άλλη όσοι έχουν συμφέρον οικονομικό ή πολιτικό και τάσσονται υπέρ της καύσης. Εσύ με ποιο μέρος θα ταχθείς;», αναφέρει επίσης.

Η συμμετοχή ήταν μαζική, ωστόσο η αστυνομική βία επιχείρησε να πνίξει την κινητοποίηση. Πλήθος ντοκουμέντων, με βίντεο, μαρτυρίες και φωτογραφίες τραυματισμένων κατοίκων, αποδεικνύει για ακόμα μία φορά το πώς οι δυναμεις τον ΜΑΤ επιτέθηκαν σε ειρηνικούς διαδηλωτές.

Δείτε εδώ σειρά βίντεο που φέρνει στη δημοσιότητα το TPP:

Η Χ.Π, από τη «Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Ελευθερίας» που είχε κάνει το σχετικό κάλεσμα για την κινητοποίηση, αφηγείται στο TPP τι συνέβη το Σάββατο στην Βόλο:

«Είχαμε αποφασίσει ως συλλογικότητα να κάνουμε μια κινητοποίηση πριν από έναν μήνα, ενάντια στην καύση των σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ αλλά και στο εργοστάσιο που θέλει να κάνει ο δήος Βόλου. Στην κινητοποίηση ήταν πολλές συλλογικότητες, ομάδες από Χαλκιδική, από τα Άγραφα, οι Σταγιάτες, φορείς και μαθητές. Υπήρξε πολύ μεγάλη φίμωση, δηλαδή τα τοπικά μέσα δεν μας έπαιξαν καθόλου, είχαμε βγάλει ραδιοφωνικά σποτ, δεν τα έπαιξε κανένας, με όποιον δημοσιογράφο επικοινωνούσαμε στα τοπικά δεν μας καλούσε ποτέ, οπότε ό,τι μπορούσαμε το κάναμε μόνοι μας. Κάναμε μια μεγάλη συγκέντρωση μπροστά στο νοσοκομείο, στηθήκανε τα μπλοκ, οπότε ξεκινήσαμε να πάμε προς την ΑΓΕΤ, με σχέδιο να γίνει εκεί μια μικροφωνική, να κρεμαστούν και τα πανό και να κάνουμε μια δράση που δεν έγινε ποτέ, να γράφει σε πανό ο κάθε πολίτης μια σκέψη του.

Αυτό δεν έγινε γιατί όταν φτάσανε εκεί, υπήρχε κλούβα που έκλεινε τον δρόμο προς την ΑΓΕΤ, με ΜΑΤ που ειχαν έρθει από τη Θεσσαλονίκη. Οπότε αυτό που έγινε έιναι ότι πήγαμε μέσα, 5 κοπέλες, να αναρτήσουμε το πανό. Κι αρχίζει η επίθεση, πήγανε να πιάσουν τις ακριανές, μας ρίξαν δακρυγόνα για να φύγουμε, αρχίσαμε να τρέχουμε. Μετά έγινε μια επίθεση εκεί κάποια στιγμή σταμάτησε, ήρθε η πορεία μπροστά, ηρέμησαν τα πράγματα, τραγουδήσαμε, έγιναν όλα περίπου όπως είχαν προγραμματιστεί.

Στο τέλος, αφού διαβάστηκαν οι ανακοινώσεις, αποφασίστηκε να πάμε να κρεμάσουμε το πανό στα κάγκελα του εργοστασίου. Πέφτουν εκεί και δύο-τρία μπαλόνια με χρώματα και αρχίζει, από τρία σημεία ταυτόχρονα, μια επίθεση με δακρυγόνα, με τον κόσμο να είναι στριμωγμένος από δύο μεριές, προσπαθούσε να φύγει δεν μπορούσε, εμένα ένα δακρυγόνο μ’έκαψε στην πλάτη. Συνολικά περίπου 30 άτομα πήγαν στο νοσοκομείο. Αρχίζουν να κυνηγάνε τον κόσμο, τρέχουμε, μια κυρία λιποθύμησε, έμεινε ένα παιδί να τη βοηθήσει, καλέσαμε το ασθενοφόρο και τελικά αυτό το παιδί το συνέλαβαν. Εγώ κόντεψα να λιποθυμήσω και σε μια κοπέλα που δεν την ξέρω της είπα “κουβάλα με θα πέσω”. Μαζί με άλλο κόσμο κατεβήκαμε στην παραλία γιατί από πάνω τα ΜΑΤ κυνήγαγαν τον κόσμο. Ρίξανε δακρυγόνα και στην παραλία. Μια μαρτυρία λέει ότι ρίξανε δακρυγόνο σε μία κοπέλα με ένα κοριτσάκι. Παιδάκια κλαίγανε, είχανε πάθει κρίση πανικού.

Μετά ανέβηκα στον δρόμο, προσπάθησα να μιλήσω με τα ΜΑΤ, να τους λέω ότι υπάρχουν παιδιά. Ένα παιδί που πήγε να κάνει το ίδιο, τον προσήγαγαν, εγώ άρχισα να φωνάζω “πιάσανε τον [..]” Ταυτόχρονα μίλαγα στον τηλέφωνο και έρχεται ένας ματατζής και με σπρώχνει δυνατά με την ασπίδα. Άρχισα να τρέχω με άλλον κόσμο και μαθαίνουμε εκεί ότι στο τέλος της πορείας συλλαμβάνουν κόσμο, αλλά και ότι δύο διμοιρίες πετούσαν κρότου λάμψης σε κόσμο που ήταν κοντά στο νοσοκομείο, όπου πήγαιναν άνθρωποι στα επείγοντα.

Γενικά πιάσανε τους πιο “αδύναμους”. Εμείς αρχίσαμε να τρέχουμε πανικόβλητοι και όποιον έμενε πίσω τον πιάνανε. Δύο κοπέλες τις δείρανε, η μία πήγε στο νοσοκομείο την άλλη τη συλλάβανε, είναι αυτή που τραβάει το βίντεο με το παιδί που το χτυπάνε. Η μία δεν μπορούσε να περπατήσει, την άλλη την άφησαν σήμερα, δεν της απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Το παιδί έχει δικαστήριο το πρωί της Δευτέρας..

100 άτομα από εμάς πήγαμε στο τμήμα να δούμε τι θα γίνει με τους προσαχθέντες. Υπήρχαν και δικηγόροι, δημοσιογράφοι. Γενικά ήμασταν απροετοίμαστοι για δακρυγόνα κλπ, δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα στον Βόλο. Εκεί οι Βολιώτες αστυνομικοί, με τα μπλε, αρχίζουν να μας σπρώχνουν με τις ασπίδες. Πάμε πιο πίσω. Εκεί που φωνάζουμε εμείς “ηρεμία”, έρχεται ένας περαστικός, σταματάει μπροστά στους άλλους με τα πράσινα μεγάλης ηλικίας και ρωτάει “τι έγινε ρε παιδιά, γιατί όλα αυτά”. Και πάει ένας ΜΑΤατζής και τον χτυπάει στο πρόσωπο με την ασπίδα. Εντωμεταξύ αυτόν τον άνθρωπο τον ξέρουμε, μάθαμε μετά ότι έχει μπαλωνάκι στην καρδιά, έχει κάνει εγχείρηση. Τον χτύπησαν κανά, τον έριξαν κάτω και τον κλωτσούσαν και εκεί ξεκίνησαν πάλι τα δακρυγόνα και το κυνηγητό. Εγώ αυτό που έζησα είναι ότι έπεσα, βλέπω με την άκρη του ματιού μου ότι έχει πέσει και μια κοπέλα και πάμε να τη σηκώσουμε, γυρίζω μετά με περιμένει ένας ΜΑΤατζής, που ρίχνει μια κλωτσιά και μου λέι “πάρτα πουτανάκι”, ένς άλλος με χτυπαέι με την ασπίδα, μετά κάποιοι άλλοι φώναξαν και κατάλαβα ότι γλύτωσα ένα χτύπημα. Γενικά όποιον έμενε πίσω τον χτυπάγαν. Τρέχανε κατά πάνω μας λες και είχαμε πόλεμο, μας πήγανε ένα χιλιόμετρο έτσι. Στο τέλος επιστρέψαμε στο τμήμα, 5 άτομα, μαζί με τον δικηγόρο που ζητούσε τόσες ώρες να μπει, μπήκε τελικά στη μία το βράδυ.

 

Η Χ.Κ ήταν παρούσα στη σύλληψη του ατόμου που φαίνεται ημίγυμνος να ξυλοκοπείται από τα ΜΑΤ. Ακολουθεί η μαρτυρία της στο TPP.

«Eμείς ήμασταν μπροστά στην κλούβα, καθόμασταν οκλαδόν, τραγουδούσαμε Ξυλούρη, διαβάζαμε ποίηση. Kι επειδή ήμσταν μπροστά τη φάγαμε πρώτοι, εμένα με χτύπησαν στο κεφάλι, ζαλίστηκα, πήγα στο νοσοκομείο για το πόδι μου. Εκείνη την ώρα, όπω φάινεται και στο βίντεο, αρχίσουν να χτυπάνε τον Θ. Του τραβούσαν τα ρούχα, τον κοπανάνε κάτω, εκείνη τη στιγμή εντωμεταξύ έχουν ρίξει πάρα πολλά δακρυγόνα. Αντιλαμβανόμαστε ότι τον χτυπάνε πάρα πολύ και φωνάζουμε “αφήστε τον αφήστε τον”. Τελευταία στιγμή που είδα εγώ τον Θ., τον είχαν στο έδαφος, με τα χέρια στην πλάτη, τον πήραν και τον έβαλαν στην κλούβα.

Μετά πήγαμε στην παραλία, πήγαμε σε χαμηλό έδαφος γιατί υποφέραμε από τα δακρυγόνα. Ξερνούσαμε, κλαίγαμε, ουρλιάζαμε. Βγήκαμε στον δρόμο και σηκώσαμε τα χέρια ψηλά, είπαμε ότι απλώς θέλουμε να πάμε σπίτι. Ήμουν παρούσα μετά όταν συνέλαβαν και άλλα δύο παιδιά, τον Δ. και τη Ν., που τους άφησαν σημερα το πρωί. Ήρθε ένας με πολιτικά και μας είπε ότι “εσάς θα σας πάμε μέσα”. Εντωμεταξύ ούτε τρέχαμε ούτε τίποτα, να πάμε σπίτι θέλαμε. Υπάρχει και βίντεο με τη Ν. που λέει ότι “δεν έχω κάνει κάτι, αφήστε με, βγάζω και βίντεο”. Τελικά δεν τη χτύπησαν αλλά την πήγανε μέσα, όπως και τον Δ. Που προσπαθούσε να βοηθήσει μια λιπόθυμη γυναίκα. Στον Θ τα έχουν ρίξει όλα, τα άτομα που συνέλαβαν τους κατηγορούν ως “εκπροσώπους”, “υποκινητές”, δεν ξέρω κι εγώ τι, οι κατηγορίες που τους έχουν είναι φθορά περιουσίας, δηλαδή τα νερομπαλόνια στα ρούχα, διατάραξη κοινής ειρήνης.

Στο νοσοκομείο που ήμουν, μέχρι τις 5μιση το πρωί, ήμασταν πολλά άτομα στο Ορθοπεδικό. Ήμουν μαζί με το παιδί που του άνοιξαν το κεφάλι, εμένα μου τσάκισαν το πόδι μου, με τον κύριο που βγήκε από το αμάξι και τον χτύπησαν στο σαγόνι, του έσκισαν και την μπλούζα. Ήταν και μια μεγαλύτερη κυρία, 50 χρονών, που την χτύπησαν με το γκλομπ, άλλοι είχαν δεμένους τους ώμους τους, άλλοι το κεφάλι, προσπαθούσαν να δουν αν έχουν πάθει διάσειση.