Κυριακή απόγευμα στο γήπεδο Καραισκάκη. Οι κερκίδες είναι γεμάτες κόσμο.
Σε μια στιγμή κάποιος ακούει το διπλανό του να μουρμουρίζει:
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής.
Μετά από λίγο πάλι τα ίδια:
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής.
Μην μπορώντας να καταλάβει το νόημα αυτών των επαναλαμβανόμενων λέξεων, ο άνθρωπος γυρίζει στο διπλανό του και τον ρωτάει:...
Σε μια στιγμή κάποιος ακούει το διπλανό του να μουρμουρίζει:
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής.
Μετά από λίγο πάλι τα ίδια:
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής.
Μην μπορώντας να καταλάβει το νόημα αυτών των επαναλαμβανόμενων λέξεων, ο άνθρωπος γυρίζει στο διπλανό του και τον ρωτάει:...
– Με συγχωρείτε, τι ακριβώς εννοείτε με αυτή τη φράση;
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής, κι αυτό το καταραμένο περιστέρι έπρεπε να κουτσουλίσει πάνω στο καινούργιο μου μπουφάν!
– Τριάντα χιλιάδες θεατές, είκοσι δύο παίκτες, δύο επόπτες και ένας διαιτητής, κι αυτό το καταραμένο περιστέρι έπρεπε να κουτσουλίσει πάνω στο καινούργιο μου μπουφάν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.