Ο «ΑΒΟΛΙΔΩΤΟΣ» ΚΑΜΜΕΝΟΣ, ΤΑ ΔΥΟ ΑΠΑΧΘΕΝΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ!

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 6 μήνες μετά την απαγωγή των δύο Ελληνόπουλων από τους Τουρκαλάδες, για να βγει και να μιλήσει περί απαγωγής ένας εκπρόσωπος της συγκυβέρνησης των 152 ραγιάδων (που στηρίζεται στους τρεις –κατά δήλωσή τους- «Τούρκους» βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ…).  Πρόκειται βεβαίως για τον «αβολίδωτο» Καμμένο...

ο οποίος μιλώντας στο ράδιο του Χατζηνίκου (δηλαδή του αφέντη Βαρδινογιάννη…) είπε ότι η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τους Τουρκαλάδες ήταν «προγραμματισμένη, προσχεδιασμένη και με εντολή Ερντογάν».  Κι εδώ προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:  1ον) Εφόσον από την πρώτη στιγμή γνώριζε η συγκυβέρνηση των ραγιάδων ότι υπήρξε απαγωγή κι όχι σύλληψη εντός τουρκικού εδάφους των δύο Ελληνόπουλων, γιατί δεν το είπε τότε κανείς και το λέει τώρα;  2ον) Πότε έλεγε την αλήθεια ο καθ’ ύλιν αρμόδιος, «αβολίδωτος» Καμμένος, τότε που έλεγε πως έγινε «σύλληψη μερικά μέτρα εντός τουρκικού εδάφους» (άρα επί της ουσίας είχαν δίκιο οι Τούρκοι, αλλά θα μπορούσαν να το παραβλέψουν και ν’ αφήσουν τα δύο Ελληνόπουλα…) ή τώρα που υπονοεί ότι επρόκειτο περί ενέδρας εντός ελληνικού εδάφους;  3ον) Η απαγωγή Ελλήνων στρατιωτικών από ελληνικό έδαφος είναι πολεμική πράξη, ναι ή ου; Και πως απάντησε σ’ αυτήν η συγκυβέρνηση των ραγιάδων; 4ον) Υπό ποιες συνθήκες έγινε άραγε η απαγωγή; Και γιατί δεν αντέδρασαν χρησιμοποιώντας τα όπλα τους τα δύο Ελληνόπουλα; Δείλιασαν ή μήπως δεν είχαν την «τεχνική δυνατότητα» να αντιδράσουν όπως έπρεπε, όχι με υπαιτιότητα δική τους, αλλά κατόπιν πολύ συγκεκριμένων εντολών του «αβολίδωτου» Καμμένου, τις οποίες είχε δώσει ευρισκόμενος υπό το καθεστώς πανικού, για να αποφύγει κάθε πιθανότητα οποιασδήποτε τυχαίας σοβαρής εμπλοκής στον Έβρο; Και οι οποίες εντολές του «αβολίδωτου» Καμμένου συνεχίστηκαν να ισχύουν και μετά την απαγωγή των δύο Ελληνόπουλων και εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι και σήμερα;  5ον) Η μεταγενέστερη απόφαση για την εικονική «απόσπασή» τους, ως στρατιωτικών ακολούθων στο ελληνικό προξενείο της Ανδριανούπολης, έγινε για να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα της υπεράσπισής τους ότι έχουν «μόνιμη κατοικία» στην Τουρκία, άρα δεν είναι «ύποπτοι φυγής» και να απελευθερωθούν (ήδη το τουρκικό δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα…) ή για να εξαγοραστεί η σιωπή τους (με τον διπλό μισθό που μπαίνει στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους) για τις συνθήκες της απαγωγής τους και την αδυναμία αντιδράσεώς τους σ’ αυτήν, όταν με το καλό θα απελευθερωθούν; Καθότι, αν πουν την πάσα αλήθεια, κάποιος θα πρέπει να εξαφανιστεί όχι μόνο από την πολιτική αλλά και από την Χώρα, γιατί δε θα έχει τα μούτρα να εμφανιστεί πουθενά;  Αυτά τα ολίγα και σίγουρα θα επανέλθουμε…