Η έξοδος στις αγορές και η επόμενη μέρα

Αγωνία στην κυβέρνηση για τη συνεδρίαση του ΔΝΤ και το... σωστό τάιμινγκ. Η πρώτη δοκιμαστική έξοδος στις αγορές αποτελεί κομβικό στοιχείο του πολιτικού σχεδίου και του νέου αφηγήματος της κυβέρνησης στον βαθμό που συμβάλλει, κατά την κυβερνητική ρητορική, στην οικοδόμηση των προϋποθέσεων για οριστική έξοδο στις αγορές χρήματος το καλοκαίρι του 2018, όχι «προστατευμένα», όπως είχε δηλώσει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά με το «σπαθί μας»...

Πρόθεση και σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι η πρώτη δοκιμαστική έξοδος να γίνει «άμεσα», δηλαδή εντός του Ιουλίου, ωστόσο μένει να φανεί αν αυτό θα καταστεί εφικτό και στην πράξη και αν τα δεδομένα θα το επιτρέψουν. 

 

Ήδη ο σχεδιασμός φάνηκε να αλλάζει στις αρχές της εβδομάδας, καθώς η στόχευση που είχε διαρρεύσει, η έξοδος να προλάβει την έκθεση του ΔΝΤ, τελικά ανατράπηκε. Έτσι, σήμερα η κυβέρνηση κινείται στον αστερισμό της συνεδρίασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ταμείου, όπου αναμένεται να παρουσιαστεί η έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. 

 

Εκτιμάται ότι η αποσαφήνιση της θέσης του ΔΝΤ, μεταξύ άλλων, θα επιτρέψει στους επενδυτές να υπολογίσουν ακριβώς το ρίσκο και θα ξεκαθαρίσει αν η κυβέρνηση μπορεί να βγει στις αγορές με νέο ομόλογο, με αναχρηματοδότηση του ομολόγου Σαμαρά ή... καθόλου.

 

Το ξεκαθάρισμα από πλευράς ΔΝΤ, καθώς και η αξιολόγηση της οικονομίας από τον οίκο Standard & Poor’s αύριο Παρασκευή (η οποία μπορεί να κρύβει και μια μικρή αναβάθμιση, ενισχύοντας τον κύκλο των θετικών ειδήσεων) θεωρείται από την κυβέρνηση ότι μπορεί να καθαρίσουν το τοπίο και να βελτιώσουν τους όρους εξόδου από την επόμενη εβδομάδα.

 

Θεωρητικά τα περιθώρια για να επιχειρηθεί η επιστροφή στις αγορές για πρώτη φορά μετά το 2014 εκτείνονται το πολύ έως τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.

 

Σε κάθε περίπτωση το Μαξίμου επιχειρεί πλέον να καλύψει τα νώτα του και να συγκρατήσει τις προσδοκίες που ενδεχομένως το ίδιο τροφοδότησε. Υπενθυμίζεται ότι στο τέλος Ιουνίου ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα του «Εκόνομιστ» κάλεσε τους επενδυτές να στηρίξουν την προσπάθεια της χώρας «τώρα και όχι στο μέλλον», ενώ και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, με επίσημες τοποθετήσεις τους, έδειξαν να προκρίνουν την άμεση δοκιμαστική έξοδο.

 

Έτσι σταθερή κυβερνητική επωδός τα τελευταία εικοσιτετράωρα είναι πως όσον αφορά το ζήτημα της έκδοσης ομολόγου, η κυβέρνηση παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, βλέπει τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων και θα αποφασίσει το κατάλληλο τάιμινγκ. Κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν ότι γίνεται «ένα βήμα τη φορά», και με βάση την αποτίμηση των δεδομένων και των εξελίξεων η κυβέρνηση προχωράει παρακάτω.

 

Το νέο αφήγημα

Από κει και πέρα, το συνολικό αφήγημα για την επόμενη μέρα αναμένεται να παρουσιαστεί στην κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα συνεδριάσει την Παρασκευή (αφού θα έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης Εξεταστικής από τη ΝΔ για τον Καμμένο) και το Σάββατο.

 

Όπως προέκυψε και από τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, το πολιτικό σχέδιο από εδώ και πέρα προβλέπει δύο φάσεις: η μία περιλαμβάνει το διάστημα μέχρι τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 και η επόμενη σηματοδοτεί την είσοδο στην τελική ευθεία έως τη λήξη της κυβερνητικής θητείας, τον Σεπτέμβριο του 2019.

 

Μέρος του μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού είναι σαφώς η προετοιμασία για την οριστική έξοδο στις αγορές το επόμενο καλοκαίρι, μέσα από σειρά δοκιμαστικών εξόδων μέχρι την επόμενη άνοιξη. Παρενθετικά εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η έξοδος στις αγορές έχει αναχθεί σε κορυφαίο βήμα για τη σταθεροποίηση της κυβέρνησης και επομένως, συσπειρώνει την κυβερνητική πλειοψηφία σε μεγάλο βαθμό, όπως και τα πολυποίκιλα μέτωπα με πολιτικά και άλλα κέντρα συμφερόντων.

 

Από εκεί και πέρα ο παραπάνω σχεδιασμός εστιάζει στο κομμάτι της ανάπτυξης, και ειδικότερα της «δίκαιης ανάπτυξης», σε παρεμβάσεις στήριξης της κοινωνίας και της εργασίας, μέσα από την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, καθώς και στις θεσμικές τομές.

 

Στόχευση της κυβέρνησης είναι η επιστροφή των βασικών δεικτών της οικονομίας σε θετικό πρόσημο να αρχίσει να γίνεται σταδιακά αισθητή στην κοινωνία. Απώτερος σκοπός είναι να ανακτηθεί πολιτικό κεφάλαιο μετά τη σημαντική διετή φθορά που έχει υποστεί η κυβέρνηση από την υλοποίηση του μνημονιακού προγράμματος έτσι ώστε να αρχίσει το κλίμα σιγά σιγά να αλλάζει και να αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις.

 

Αν μη τι άλλο, ευσεβής πόθος και πολιτικός στόχος ταυτόχρονα είναι η πολιτική και δημοσκοπική ανάκαμψη, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μπει στην κούρσα των εκλογών το 2019 με αξιώσεις, αν όχι απλώς ως ισχυρός πόλος του πολιτικού συστήματος.

 

Βεβαίως η πορεία προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να είναι μακρά και να έχει πολλά εμπόδια…