Ρωσία-Δύση και Ουκρανία: Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάνε οι κότες!

Σε πήρε κάποτε η Δύση, σε ξαναφέρνει η Ανατολή! Χρειάζεται και λίγο ποιητική αισιοδοξία! «Παραπέρα όξυνση», ωρύονται κάποιοι. Εξαναγκασμός σε ειρήνευση είναι η ουσία της κίνησης Πούτιν με την αναγνώριση ανεξαρτησίας του Ντονμπάς. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν διδάχτηκαν τίποτα... από τις εξελίξεις του 2008 στον Καύκασο, λένε στη Μόσχα. Ήταν τότε που η Ρωσία, ως απάντηση στην εισβολή της Γεωργίας στη μικρή Νότια Οσετία, εξανάγκασε το καθεστώς Σαακασβίλι να αποχωρήσει, αφού με δυο κινήσεις τού διέλυσε το σύνολο του στρατού. Εξαναγκασμός σε ειρήνευση όταν δεν… παίρνουν από λόγια!

Αυτό έγινε και τώρα στο Ντονμπάς. Μετά από οκτώ χρόνια συνεχών προκλήσεων, δολιοφθορών, επιθέσεων από την πλευρά του καθεστώτος της Ουκρανίας, της άρνησης να υλοποιήσει τις συμφωνίες του Μινσκ που είχε υπογράψει, παρουσία των ηγεσιών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας, οι στρατιωτικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών «έφεραν τον κόμπο στο χτένι».

 

Ιστορικό αναγνώρισης

Ο Πρόεδρος Πούτιν, μετά την τοποθέτηση όλων των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας της χώρας σε ζωντανή μετάδοση, ανακοίνωσε ότι προχωρεί στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο αυτόνομων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ! Είναι χαρακτηριστικό πως λίγες μέρες νωρίτερα η Κρατική Δούμα της Ρωσίας υπερψήφισε πρόταση που κατέθεσε το Κ.Κ. Ρωσίας και ζητούσε από τον Ρώσο Πρόεδρο να πάρει άμεσα μέτρα αναγνώρισης των δυο Δημοκρατιών!Ήταν το τελευταίο βήμα που καλούνταν να αφυπνίσει τις Αρχές του Κιέβου να πάνε, έστω την ύστατη στιγμή, στην πορεία υλοποίησης των συμφωνιών του Μινσκ. Το αγνόησαν, παρά τις φραστικές περικοκλάδες και τις προσπάθειες του Μακρόν. Ο Πούτιν, λίγο πριν κάνει το διάγγελμά του περί αναγνώρισης, ενημέρωσε τον Καγκελάριο Σολτς και τον Πρόεδρο Μακρόν.

Το τηλεοπτικό διάγγελμα Πούτιν που κράτησε κοντά στη μία ώρα, περιείχε προσφυγή στα αρχειακά ντοκουμέντα της κατάστασης μετά την ανάληψη της εξουσίας των Μπολσεβίκων το 1917. Μίλησε για τις μεγάλες διαφωνίες στο εσωτερικό των Μπολσεβίκων για το θέμα της κρατικής συγκρότησης. Η θέση του Στάλιν για την κρατική συγκρότηση της ΕΣΣΔ (Δεκέμβριος 1922), με την επίδοση όμως αυτονομιών των Δημοκρατιών μέσα στα πλαίσια του ενιαίου κράτους, απορρίφθηκε από τον Λένιν που άσκησε κριτική στο σχέδιο αυτό. Ο Λένιν, εξηγεί τώρα ο Ρώσος ηγέτης, πρότεινε να πάνε σε υποχωρήσεις έναντι των εθνικιστών, τους οποίους ονόμαζε «ανεξάρτητους»! Ουσιαστικά, κατά τον Ρώσο ηγέτη, οι λενινιστικές ιδέες στηρίζονταν πάνω σε μια μορφή «συνομοσπονδιακού κράτους». Αυτό επικράτησε τότε, και ήταν η βάση πάνω στην οποία πάτησε η ηγεσία των Μπολσεβίκων και «έκοψε» εδαφικά κομμάτια από τη Ρωσία, μεταξύ αυτών και του Ντονμπάς, δημιουργώντας με αυτά τη σύγχρονη σοβιετική Ουκρανία!

Το 1954, ο σοβιετικός ηγέτης Χρουστσόφ ετσιθελικά «χάρισε» την Κριμαία στη σοβιετική Ουκρανία. Αυτό βέβαια έγινε σε διοικητικό επίπεδο στα πλαίσια του ενιαίου σοβιετικού κράτους… Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η διαβόητη πολιτική της Περεστρόικα στα πλαίσια προώθησης των «δημοκρατικών» μεταρρυθμίσεων αναπτέρωσε τις ορέξεις των απανταχού εθνικιστών. Πολιτική που σε συνδυασμό με την ανικανότητα να δοθεί λύση σε οικονομικά, κοινωνικά προβλήματα, οδήγησε σε διάλυση του σοβιετικού κράτους. Τεράστιες γεωγραφικές περιοχές, παραδοσιακά ρωσικές, βρέθηκαν εκτός Ρωσίας!

Η αντίστροφη μέτρηση

Κατά τον Βλαντίμιρ Πούτιν, η Ουκρανία από το 1991 δεν είχε ποτέ σταθερή πολιτική κρατικής υπόστασης. Αρεσκόταν σε αντιγραφή ξένων μοντέλων οικοδόμησης του κράτους, και οι ολιγαρχικές ομάδες που λυμαίνονταν τη χώρα προσέφεραν επίφαση «δημοκρατίας» με πρόσχημα τις «ελεύθερες» εκλογές! Από την αιματηρή ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης το 2014, άνοιξε ο δρόμος κυριαρχίας των ενόπλων εθνικιστικών ταγμάτων που είχαν ανδρωθεί με έξωθεν επιδοτήσεις και στόχο την εξυπηρέτηση των αντιρωσικών σχεδιασμών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ!

Η Ουκρανία, ανοικτά πλέον, αποτέλεσε πεδίο που θα έφερνε τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ δίπλα στα ρωσικά σύνορα. Η πρώτη ρωσική αντίδραση με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Κριμαίας και στη συνέχεια της αποδοχής της εισόδου στη σύνθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έκανε τους ινστρούκτορες των δυτικών σχεδιασμών να «σκυλιάσουν»!

Οι κάτοικοι του Ντονμπάς και άλλων περιοχών όπου ζουν μαζικά ρωσικοί πληθυσμοί, επίσης αντέδρασαν. Στο Χάρκοβο ο ξεσηκωμός κατά του εγκληματικού καθεστώτος που επιβλήθηκε στο Κίεβο, πνίγηκε στο αίμα. Η πόλη που έχτισε η Μεγάλη Αικατερίνη, η Οδησσός, έγινε εκατόμβη. Στις 2 Μαΐου 2014, οργανωμένα εγκληματικά, ναζιστικά στοιχεία που είχαν μεταφερθεί από άλλες περιοχές, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς δεκάδες ανθρώπους, διαδηλωτές-αντιφασίστες, μέσα στο κτίριο των συνδικάτων!

Στις περιφέρειες του Ντονμπάς (κοιλάδα του Ντον), οι άνθρωποι άντεξαν. Το καλοκαίρι 2014, δύο φορές, όχι μόνο ανέκρουσαν τις μονάδες του ουκρανικού στρατού, αλλά και με έξυπνη τακτική περικύκλωσαν και ήταν έτοιμοι να εξοντώσουν 3.000-4.000 άνδρες! Ήταν τότε που στο Μινσκ γινόταν η συνεδρίαση των ηγετών Βερολίνου, Παρισιού, Μόσχας και Κιέβου. Ο Ουκρανός Πρόεδρος Ποροσένκο έλαβε μήνυμα από το μέτωπο και κατανόησε πως καμία ηγεσία δεν θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος χιλιάδων θυμάτων στις τάξεις του στρατού της. Πήγε και υπέγραψε τις συμφωνίες… Το γεγονός ότι στη μετασοβιετική Ουκρανία δεν υπήρξε ποτέ κρατική συνείδηση και υπεύθυνη εξουσία το μαρτυρά και το γεγονός ότι υπέγραψαν τις συμφωνίες, όμως ποτέ δεν τις τήρησαν. Επί σειρά ετών κρύβονταν πίσω από την ανοχή των Ευρωπαίων που φρόντιζαν να κουνάνε το δάκτυλο στη Μόσχα.

 

 

Οι ΗΠΑ, μετά την εξευτελιστική, παταγώδη αποτυχία και αποχώρηση από το Αφγανιστάν, επιζητούσαν διακαώς ένα νέο πεδίο έντασης για να «νικήσουν»… εικονικούς εχθρούς! Ήταν έτοιμο και προσφερόμενο: η Ουκρανία! Το τελευταίο τρίμηνο του 2021 και μέχρι σήμερα δημιουργήθηκε μια πρωτόγνωρη αερογέφυρα μεταφοράς στρατιωτικού υλικού και πολεμοφοδίων από ΗΠΑ, Αγγλία, άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες προς την Ουκρανία! Όλα στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Η αντιρωσική υστερία με καθημερινές ανακοινώσεις παρατρεχάμενων ΜΜΕ και ανευθυνοϋπεύθυνων κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών του αγγλοσαξονικού τόξου περί ρωσικής «εισβολής» έφεραν πραγματική ψύχωση σε εκατομμύρια ανθρώπων.

Το απόστημα έπρεπε να σπάσει. Οι τελευταίες επιδρομές και βομβαρδισμοί των ενόπλων ομάδων (όχι κατ' ανάγκη πάντα μονάδων του τακτικού στρατού) έκαναν το ποτήρι να ξεχειλίσει. Η Ρωσία δεν κινείται με βάση το… Χόλιγουντ. Τώρα εκείνοι που μετέφεραν στην Ουκρανία όπλα, περισσότερα από αυτά που διαθέτει οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τρέχουν στον ΟΗΕ και βγάζουν καταγγελίες… Σε κάθε περίπτωση, αποσύρουν (ΗΠΑ) όλους τους διπλωμάτες τους από την Ουκρανία στην Πολωνία! Είναι και αυτός ένας από τους λόγους που Ουκρανοί ολιγάρχες και κυβερνητικά στελέχη την έχουν ήδη κάνει με μικρά πηδηματάκια από το ουκρανικό «καράβι». Έφυγαν οι προστάτες, φεύγουμε και εμείς. Το θέατρο του αιματηρού παραλόγου ρίχνει αυλαία!