Βίοι που δεν είναι παράλληλοι: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και Πατριάρχης Γεννάδιος ο Σχολάριος αφ΄ενός Σουλτάνος Μωάμεθ Β ο Πορθητής και κάποιες επίκαιρες περιπτώσεις αφ΄ετέρου

Σήμερα εἶναι ἡ μνήμη τῆς ἀποφράδος ἡμέρας, ἡ θλιβερωτάτη ἐπέτειος τῆς ἁλώσεως (πτώσεως) τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων τῆς Κωνσταντινουπόλεως (29 Μαΐου1453). 

Παρ’ὅλον ὅτι ἡ Κωνσταντινούπολις εἶχε πέσει πλέον εἰς τὰ χέρια τῶν ἀγαρηνῶν, ἐν τούτοις ἡ ἡρωικὴ ψυχὴ τοῦ γενναιοτάτου Πατριάρχου μας Γενναδίου τοῦ Σχολαρίου εἶχε τὸ ἡρωϊκὸ σθένος νὰ τονίζῃ στὸν ἀπαίσιο Μωάμεθ Β΄ τὸν Πορθητή: «Ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε, γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν Χριστιανῶν, νὰ κατακυριεύσῃς ἐσὺ Πορθητὰ τὴν Πόλη, πλὴν ὅμως καὶ ἐδῶ ποὺ πατᾶς εἶναι δικό μου…». Τοῦ καταμαρτυροῦσε ὅτι ἦταν ὡμὸς καὶ ἀπαίσιος καὶ ἐξωθοῦσε τοὺς ὁμοϊδεάτες του νὰ συμπεριφέρωνται παλιμβαρβάρως καὶ νὰ τοὺς ἀφιονίζῃ ὑποσχόμενος, ὅπως καὶ αὐτὸς ὁ ἱδρυτὴς τοῦ μωαμεθανισμοῦ ὁ ἴδιος ὁ Μωάμεθ... μὲ τοὺς ἐπίγειους παραδείσους μυθικῶν ἱκανοποιήσεων – ἀπολαύσεων τῆς γαστρός καὶ ἐν γένει τῆς ἀφαρμάτου ἱκανοποιήσεως τοῦ ὑπογαστρίου ἀπὸ ποταμοὺς ἀπὸ μέλι, ὅρη ἀπὸ ἀπολαυστικότατα πιλάφια, ἄκρατον ἱκανοποίησιν τῆς γαστρὸς καὶ τοῦ ὑπογαστρίου μὲ τὶς περισσότερον ὄμορφες γυναῖκες τοῦ κόσμου. Ὥς γνωστόν, ἡ μικρότερη γυναίκα τοῦ ἰδίου τοῦ Μωάμεθ ἦταν μόλις 8 ἐτῶν.

Οἱ χριστιανὲς γυναῖκες ἀνθίσταντο σθεναρῶς καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας Αὐτοῦ Ἀειπαρθένου Μαρίας – τῆς μητρὸς Αὐτοῦ εἶχαν τὸν ἡρωισμὸν νὰ ἀντιστέκωνται γενναίως καὶ νὰ βροντοφωνοῦν ὅτι εἶναι διατεθειμένες νὰ ὑποστοῦν τὰ πάνδεινα διὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν Ἁγίαν, ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν καὶ τῆς ἁγνότητος τῆς παρθενίας των.

Ὅμως ὁ Πατριάρχης Γεννάδιος ὁ Σχολάριος καὶ οἱ συνεργάτες του δὲν ἦσαν ἐξωμότες, δὲν ἀπέβαλον τὰ ἐγκώλπια των, τοὺς σταυρούς των καὶ ὅ,τι δήποτε ἄλλο θύμιζε Ὀρθόδοξον κληρικόν, γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίσουν τοὺς ἀδελφοὺς μουσουλμάνους…, ἐνῷ οἱ ἐξομῶτες κατασκανδαλίζουν τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα γιὰ τὸ ὁποῖο ὁ Θεάνθρωπος ὑπέστη τὰ πάνδεινα γιὰ νὰ ἀπελευθερώσῃ τὴν πρώτη καὶ τὴν δευτέρα ἡμέρα εἰς τὸν Ἄδη τὸν Ἀδὰμ καὶ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ. Αὐτοὶ οἱ δυστυχισμένοι ἐξωμότες καταλύουν τὰ πάντα διαστεβλώνοντες τὴν ἀλήθεια ὅτι δῆθεν δὲν εἶδαν πότε ἀνεστήθη ὁ Θεάνθρωπος καὶ κατάφεραν νὰ συνεορτασθῇ τὸ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τὸ Χάσκα (Φάσκα) τῶν Ἑβραίων, πράγμα τὸ ὁποῖον ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ἀπαγορεύεται ἀπὸ τοὺς κανόνες οἰκουμενικῶν καὶ τοπικῶν Συνόδων - τὸ Πηδάλιο τῆς Ὀρθοδοξίας κλπ!!!

Ὁ Θεάνθρωπος παρουσιάζετο ὅπως εἰς τὸν Κλεώπα καὶ τὸν Ἀπόστολο Λουκᾶ πρὸς Ἐμμαούς, θέτων κάποιο εἶδος πνευματικῆς ὀμίχλης διὰ νὰ μὴ τὸν ἀναγνωρίζουν ἀμέσως, ὅπως στοὺς σημερινοὺς ἐξωμότες.

Ἀναγκάζουν τοὺς κληρικοὺς νὰ διαστρεβλώνουν τόσον πολὺ τὴν ἀλήθειαν, γιὰ νὰ μὴ χαρακτηρισθοῦν ἀνυπάκοοι, ὥστε νὰ λαμβάνουν μέχρι καὶ μισὸ ἑκατομμύριο Εὐρὼ ἤ καὶ περισσότερα καὶ νὰ ἔχουν καὶ ἐλπίδες γιὰ τὴν δεσποτοποίησιν Πρωτοσυγκέλων των καὶ λοιπῶν συνεργατῶν των. Διαφορετικὰ θὰ ρεζιλεύωνται μὲ τὸ νὰ τοὺς προσφέρουν μερικὲς ἑκατοντάδες Εὐρώ. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ εὐλαβεῖς καὶ ἱκανότατοι ἰδανικοὶ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου ἐπ’ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ εὐτελίζωνται περαιτέρω καὶ νὰ δέχωνται τὴν ταπεινωτικὴ προσφορὰ μερικῶν ἑκατοντάδων Εὐρώ.

Οἱ ζυμώσεις γιὰ τὴν προαγωγὴ εἰς τὸν ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνον ὀργιάζουν. Μακάρι ὁ Μακαριώτατός μας νὰ ταπεινωθῇ, ὅπως καὶ ἐμεῖς ὀφείλομε νὰ ταπεινονώμεθα,  καὶ νὰ δεχθῇ μία μεταβατικὴ κατάστασιν, ὁπότε θὰ ἔχῃ ἐπιτύχει καὶ τὴν τελευταίαν ἅλωσιν,  προαγάγων ὅλους αὐτοὺς ποὺ θέλει νὰ ἀντικαταστήσῃ γιὰ λόγους ὑγείας, ἠλικίας, ἱκανότητος.

Τοιουτοτρόπως καὶ οἱ τελευταῖοι ἀντιστασιακοὶ νὰ ἐκπαραθυρίζωνται καὶ νὰ ἔχῃ τὸν ἔλεγχο ὅλης τῆς Ἱεραρχίας, γιὰ τὶς συνελεύσεις γιὰ τὶς ὁποῖες καταπατᾶ ἀκόμη καὶ τὴν σημερινὴ κειμένη Νομοθεσία, ἡ ὁποία ρητῶς ὁρίζει νὰ συνέχεται ἡ Ἱεραρχίας κάθε Ὀκτώβριο καὶ κάθε ἄνοιξιν, καὶ τοιουτοτρόπως συμπεριφέρεται ὅπως ὁ Λουδοβίκος ὁ 14^ος (L'État c'est moi).

Καὶ ἡ Mαρία Ἀντουανέτα εἰρωνευόταν τὸ πλῆθος λέγουσα:  «Ἄν δὲν ἔχουν ψωμί, ἄς φᾶνε παντεσπάνι»…

Οἱ ἀντιθέσεις μεταξὺ τῶν δύο κόσμων τοῦ Χριστανικοῦ καὶ τοῦ Μωαμεθανικοῦ ἀποτυπώνονται γλαφυρῶς στὰ τελευταῖα λόγια τῶν ἱστορικῶν αὐτῶν προσώπων, στὸν ΛΟΓΟ τοῦ τελευταίου αὐτοκράτορος τοῦ Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (28 Μαΐου 1453) πρὸς τοὺς ἀγωνιζομένους συμπατριῶτες του γιὰ νὰ τοὺς ἐμψυχώνῃ, καὶ στὸν ΛΟΓΟ  τοῦ Τούρκου κατακτητοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητὴ πρὸς τοὺς ὁμοδόξους του γιὰ νὰ τοὺς ἀφιονίζῃ κατὰ τῶν χριστιανῶν.

Κωνσταντίνου Παλαιολόγου :

 «Ὑμεῖς μὲν εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι συστρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε, ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται μετὰ πάσης μηχανῆς ἰσχυροτέρως καὶ τέχνης στενοχωρῆσαι ἡμᾶς καὶ ἐμβολὴν διὰ ξηρᾶς καὶ σύῤῥαξιν διὰ θαλάσσης μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης δῶσαι ἡμῖν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὁ ὄφις τὸν ἰὸν ἐκχύσῃ· καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπίῃ ἡμᾶς βιάζεται. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς, ἵνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς ἐξ ἀρχῆς ἄχρι τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς ἡμετέρας πίστεως. Παραδίδωμι δὲ ὑμῖν τὴν κλεινήν τε περίφημον καὶ εὐκλεῆ ταύτην μεγαλοπρεπεστάτην καὶ εὐγενῆ πόλιν τὴν ὄντως ἐκλαμπροτάτην καὶ βασιλεύουσαν τῶν πόλεων ἡμῶν πατρίδα.

 Καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι ἕνεκέν τινων τεσσάρων ὀφειλέται κοινῶς ἐσμεν πάντες, ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος, τρίτον μὲν ὑπὲρ τοῦ βασιλέως, ὡς Χριστὸν Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν ὀφειλέται ἐσμὲν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς ὑπὲρ πάντων τούτων, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι. Ἐὰν διὰ τὰ ἐμὰ πλημμελήματα παραχωρήσῃ ὁ Θεὸς τὴν νίκην τοῖς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἁγίας, ἣν ὁ Χριστὸς τῷ οἰκείῳ αὑτοῦ αἵματι ἡμῖν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν· ὅ ἐστι κεφάλαιον πάντων. Καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τις καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν, τί τὸ ὄφελος; Δεύτερον, πατρίδα περίφη­μον τοιαύτην ὑστερούμεθα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν. Τρίτον, τήν πότε περιφανῆ, νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ὠνειδισμένην καὶ ἐξουθενημένην ἀπολλύωμεν βασιλείαν καὶ ὑπὸ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. Τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν στερούμεθα.

Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐπεὶ ἡμᾶς πολιορκεῖ καὶ ἀπέκλεισε, καὶ καθ’ ἑκά­στην τὸ ἀχανὲς αὑτοῦ στόμα χάσκων καὶ εὐκαιρίαν αἰτεῖ, πῶς κατα­πίῃ ἡμᾶς καὶ τὴν πόλιν ταύτην, ἣν ἀνήγειρεν ὁ τρισμακάριστος καὶ Μέγας Κωνσταντῖνος ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος καὶ τῇ πανάγνῳτε καὶ ὑπεράγνῳ δεσποίνῃ ἡμῶν Θεοτόκῳ καὶ ἀειπαρθένῳ Μαρίᾳ ἀφιέρωσε καὶ ἐχαρίσατο τοῦ κυρίαν εἶναι καὶ βοηθὸν καὶ σκέπην τῇ ἡμετέρᾳ πατρίδι καὶ καταφύγιον τῶν Χριστιανῶν, ἐλπίδα καὶ χαρὰν πάντων Ἑλλήνων, τὸ καύχημα τῶν ὑπὸ τὴν ἡλίου ἀνατολὴν ὄντων πάντων.»

Μωάμεθ ὁ Πορθητής :

 «Στὸ ὄνομα τοῦ παντοδύναμου καὶ τοῦ αἰώνιου Θεοῦ, στὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ τοῦ προφήτη καὶ στὸ ὄνομα τῶν τεσσάρων χιλιάδων ἄλλων προφητῶν, στὴν ψυχὴ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, τοῦ σουλτάνου, στὶς κεφαλὲς τῶν παιδιῶν του καὶ στὸ σπαθί του ἐπάνω. Ὁ πολυχρονεμένος μας ἀφέντης ὁ Μωάμεθ ὁρκίζεται ὅτι, μετὰ τὴν ὁριστικὴ νίκη, ὁλόκληρος ὁ πληθυσμός, ἀρχοντολόι καὶ λαός, ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά, ὅλοι οἱ θησαυροί, ὅλα τὰ πλούτη, πού ὑπάρχουν μέσα στὴν πόλη, θὰ γενοῦνε κτῆμα τοῦ στρατοῦ του.

Γιοὶ τοῦ Μωάμεθ, χαρὰ σὲ σᾶς, γιατὶ αὔριο θὰ πέσουνε στὰ χέρια μας οἱ Χριστιανοὶ καὶ θὰ μπορέσουμε νὰ τοὺς πουλήσουμε ἕνα δουκᾶτο τὸν καθένα καὶ θὰ γενοῦμε τόσο πλούσιοι, ποὺ δὲν θὰ ξέρουμε τὶ νὰ τὰ κάνουμε τὰ πλούτη μας καὶ θὰ ξεριζώσουμε τὰ γένεια τῶν παππάδων καὶ θὰ φτιάξουμε σκοινιὰ γιὰ τὰ ἄλογά μας καὶ δέστρες γιὰ τοὺς σκύλους μας. Τὰ παιδιὰ καὶ οἱ γυναῖκες τους θὰ γίνουν σκλάβοι μας καὶ θὰ χορτάσουν ὀμορφιὰ τὰ μάτια μας καὶ οἱ αἰσθήσεις μας. Χαρεῖτε λοιπόν, παιδιὰ τοῦ Μωάμεθ, καὶ ἑτοιμα­στεῖτε νὰ νικήσετε ἤ νὰ πεθάνετε γιὰ τὸν προφήτη σας.».

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ   τηλ. 210 - 3254321          www.fotgrammi.gr