Επιτέλους: Η νέα Πλατεία Ομονοίας με το εντυπωσιακό συντριβάνι ομορφαίνει ξανά την Αθήνα! ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Στις Αθηναίες, τους Αθηναίους (ΚΑΙ τους λαθρομετανάστες) και όλους τους επισκέπτες της πόλης αποδόθηκε ξανά η πλατεία Ομονοίας που αποκτά και πάλι ζωή, ομορφαίνοντας και αναβαθμίζοντας ολόκληρη την περιοχή....

Τα αποκαλυπτήρια της πλατείας Ομονοίας έγιναν το βράδυ της Πέμπτης, παρουσία του δήμαρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη.

Τα φώτα του συντριβανιού άνοιξαν και τα νερά άρχισαν τον δικό τους χορό, ενθουσιάζοντας όσους βρίσκονταν εκεί.

Το εμβληματικό τοπόσημο της πρωτεύουσας δεν είναι πλέον ένας γκρίζος κυκλοφοριακός κόμβος αλλά ένα πανέμορφο σημείο συνάντησης όπως συνέβαινε προηγούμενες δεκαετίες, μέρος του Μεγάλου Περιπάτου της πόλης που δημιουργείται το επόμενο διάστημα από τον Δήμο Αθηναίων.

Με την ευγενική προσφορά  σημαντικών δωρητών και με τον σχεδιασμό και την φροντίδα των ανθρώπων του Δήμου ,στην Ομόνοια ξεκινά να λειτουργεί το πανέμορφο τεράστιο σιντριβάνι -ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο νερού σε ολόκληρη την Ευρώπη- με διάμετρο 30 μέτρων που ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό σε ύψος ως και 20 μέτρα ενώ συνολικά διαθέτει 188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων. Γύρω από το σιντριβάνι φυτεύτηκε  γκαζόν και ολόκληρη η υπόλοιπη πλατεία, συνολικού εμβαδού 4,5 στρεμμάτων, καλύφθηκε με φιλικά στο περιβάλλον υλικά που ιδιαίτερα στην διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών χαμηλώνουν την θερμοκρασία. Σε λειτουργία μπαίνει  επίσης  ξανά, μετά από πολλά χρόνια και το σπουδαίο υδροκινητικής λειτουργίας γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου.

Η Ομόνοια γίνεται παράλληλα και μία όαση δροσιάς καθώς  σιντριβάνια τόσο μεγάλου μεγέθους μειώνουν την θερμοκρασία σε σημαντική ακτίνα ενώ η συνεχής ανακυκλοφορία του αφρισμένου νερού απορροφά τους ρύπους από την ατμόσφαιρα. Παράλληλα ο πρωτοποριακός  σχεδιασμός του έγινε με τρόπο ώστε να λειτουργεί με εξαιρετικά μικρότερη ποσότητα νερού σε σχέση με τις συμβατικές κατασκευές μειώνοντας ακόμα περισσότερο το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα  σε συνδυασμό και με την εξαιρετικά μικρή κατανάλωση ρεύματος με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας.

Η συμβολή μεγάλων και πολύ σημαντικών εταιριών και ιδρυμάτων ήταν καθοριστική ώστε το συνολικό έργο της αναβάθμισης της πλατείας  να προχωρήσει γρήγορα αφού ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο και ήταν  έτοιμο από τα τέλη Φεβρουαρίου αλλά η πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση και οι περιορισμοί στην κυκλοφορία που ακολούθησαν δεν επέτρεψαν να αποδοθεί σε κατοίκους και επισκέπτες της πόλης.

Μεγάλοι δωρητές του έργου είναι: Το «Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανάσιου Κ. Λασκαρίδη» με γενναία χρηματοδότηση, η «Fontana Fountains» που κατασκεύασε το σιντριβάνι, ο «Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ» που ανέλαβε την εξ ολοκλήρου κάλυψη της δαπάνης και την εκτέλεση του συνόλου των οικοδομικών εργασιών και είχε μέσω της θυγατρικής του «ΤΟΜΗ» τον γενικό συντονισμό και την επίβλεψη του εργοταξίου.

Ειδικά για το μοναδικό Γλυπτό του Ζογγολόπουλου καθοριστική ήταν η δωρεά του Ιδρύματος Ωνάση που έδωσε την δυνατότητα της πλήρους επαναλειτουργίας του μετά από χρόνια.

Συμβολή στην ολοκλήρωση του έργου είχαν επίσης οι εξής εταιρίες: «LANDCO ΕΠΕ», «AGROHOUM Α.Ε», «KERGON ΙΚΕ» και  «Green Code – Γ.Χ. Μπακούλας & ΣΙΑ ΕΕ».

«Η Αθήνα και οι άνθρωποι της ανακτούν το δημόσιο χώρο τους. Κάθε εμβληματικό σημείο της πόλης επαναφέρει το αποτύπωμά του στην καθημερινότητα και τον πολιτισμό της. Αυτό γίνεται και με την Ομόνοια που επιστρέφει στους πολίτες, όχι ως κόμβος διέλευσης αλλά ως σημείο αναφοράς και προορισμού. Η Ομόνοια είναι ένα κομμάτι του ψηφιδωτού που δημιουργεί ο Μεγάλος Περίπατος. Το συμπληρώνει και το αναδεικνύει. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για κάθε εκατοστό ελεύθερου χώρου που αποδίδεται στις Αθηναίες και τους Αθηναίους» τονίζει με αφορμή την απόδοση της πλατείας Ομονοίας σε κατοίκους και επισκέπτες  της πρωτεύουσας,  ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.

Από το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανάσιου Κ. Λασκαρίδη, η Εκτελεστική Διευθύντρια Δρ. Αγγελική Κοσμοπούλου τόνισε τα εξής: «Η Ομόνοια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Αθήνας. Με την ανάπλαση της πλατείας και την κατασκευή του υπερσύγχρονου και αισθητικού σιντριβανιού, η Ομόνοια ξαναγίνεται σημείο αναφοράς για την πόλη, ανακτώντας την αίγλη της. Για το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη,  η δωρεά αυτή, η οποία ακολουθεί τη χρηματοδότηση της ανάπλασης της Πλατείας Συντάγματος από τον κ. Αθανάσιο Λασκαρίδη, κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, σηματοδοτεί τον σεβασμό και τη διαρκή μέριμνα για τον δημόσιο χώρο, στην ουσιαστική αλλά και στη συμβολική του διάσταση. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που από σήμερα οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αθήνας θα μπορούν και πάλι να περπατήσουν στην πλατεία Ομονοίας με ένα αίσθημα ασφάλειας και ικανοποίησης μετά από χρόνια».

Από τους εκπροσώπους της Fontana Fountains έγινε η εξής δήλωση «Είμαστε περήφανοι που φέραμε ξανά στην πόλη μας την τεχνογνωσία και την εμπειρία μας από έργα σε 80 χώρες για να γίνει ο συνδετικός κρίκος του χθες με το σήμερα και αυτό που όλοι θυμόμαστε και θέλουμε να ξαναζήσουμε. Σε συνεργασία με τους υπόλοιπους Δωρητές και τους υπεύθυνους του Δήμου, σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε ένα μοναδικό σιντριβάνι, φτιαγμένο από τα καλύτερα υλικά και τις πιο εξελιγμένες τεχνολογίες, φιλικό προς το περιβάλλον ώστε να κοσμεί το κέντρο της Αθήνας για δεκαετίες και να το χαίρεται ο κάθε πολίτης. Είναι τιμή μας που αυτό το επιβλητικό σιντριβάνι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για την Αθήνα, όπως αυτή εξελίσσεται και αναβιώνει».

Αναφερόμενος στην ανάπλαση της Ομόνοιας, ο Αντιπρόεδρος του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ, Δημήτρης Καλλιτσάντσης, δήλωσε «Οι πλατείες δεν είναι απλά καλλωπιστικά στοιχεία μίας πόλης. Είναι σημεία αναφοράς μίας συλλογικής αίσθησης «ανήκειν» και «μοιράζεσθαι», η σημασία της οποίας συχνά παραβλέπεται. Στους πολίτες και στους επισκέπτες της χώρας μας, αξίζει μία πλατεία Ομονοίας, αντάξια αυτού που η Αθήνα αντιπροσωπεύει διεθνώς ως σύμβολο του πρώτου «δήμου» στην παγκόσμια ιστορία. Είναι τιμή για τις εταιρείες του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ το ότι είχαν την ευκαιρία να προσφέρουν αφιλοκερδώς την πολύτιμη τεχνογνωσία και την ανεκτίμητη εργασία των ανθρώπων τους, για να αναβιώσουν ένα τοπόσημο-σύμβολο της ελληνικής πρωτεύουσας».

Εκ μέρους του Ιδρύματος Ωνάση, η Διευθύντρια Πολιτισμού Αφροδίτη Παναγιωτάκου υπογράμμισε τα εξής «Η Πλατεία Ομονοίας, δεν ενώνει μόνο ορισμένους από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης. Ενώνει και νοηματικά το παρελθόν με το μέλλον της, είναι ένας παραδοσιακός τόπος συνάντησης, ένα εμβληματικό σημείο στο χαμηλό υπογάστριο της Αθήνας.  Το έργο του Γ. Ζογγολόπουλου, ενός καλλιτέχνη που μεγάλωσε σε αυτή την πλατεία, είναι ένα ιδιαίτερο δημιούργημα που στηρίζεται στην αδιάλειπτη ροή που μοιάζει σαν να συμπληρώνει τον ρυθμό του κέντρου της πόλης. Στο Ίδρυμα Ωνάση πιστεύουμε στην δημοκρατικότητα της Τέχνης, στην διάχυση της στον δημόσιο χώρο όταν μιλάμε για πολιτισμό στον δημόσιο χώρο, σκεφτόμαστε μια πόλη που μας περιέχει όλους. Ένα έργο τέχνης πρέπει να αποκτά σχέση με τους πολίτες, το περιβάλλον, την τοποθεσία, το παρόν, το παρελθόν και κυρίως το μέλλον της πόλης. Μέσα από την ανάγκη της καθημερινής εμπειρίας, εγκαινιάζουμε σήμερα τη συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, με σκοπό να ενισχυθεί ο πολιτισμός στην καθημερινή εμπειρία της Αθήνας και να υπογραμμιστούν αξίες όπως η συνύπαρξη, η ενσωμάτωση, η αισθητική, η περιβαλλοντική ηθική και ο δημόσιος διάλογος. Στόχος μας, είναι να μειωθεί το αίσθημα φόβου και απομόνωσης, να δημιουργηθεί αισθητική απόλαυση, αλλά και να αναδειχθούν τοπόσημα και φυσικά χαρακτηριστικά που μέχρι στιγμής χάνονταν μέσα στη βουή της πόλης».

Δείτε το βίντεο με την εξέλιξη του έργου

Σε ανάρτησή του ο Κώστας Μπακογιάννης συνδέει την ιστορική βαρύτητα της πλατείας με το σήμερα, μέσα από μια διήγηση του πατέρα του, Παύλου Μπακογιάννη:

««Τράβα στην Ομόνοια», του είχε πει ο θείος του «και όλο και κάποιον γνωστό θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας».