Αν δεις καράβι στο βουνό ... μιμή τό 'χει τραβήξει... Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Άλλοι λένε πως ο Αλέξης τό 'χει σύρει.
Άλλοι λένε πως είναι το ίδιο.
Κακοήθειες...
Το blog αδυνατεί να καταλάβει τον ορυμαγδό ευθυμίας σχετικά με το λιμάνι της Καστοριάς.
Τί είπε δηλαδή ο σύντροφος πρωθυπουργός;...
Επιχειρηματολόγησε υπέρ των λιμανιών ξηράς.
Κακό είναι;
Αύριο-μεθαύριο θα ιδρύσει στον στρατό και μονάδα υποβρυχίων αερόστατων.
Αστείο θα μας φανεί κι αυτό; Ή παράλογο;
Δηλαδή αυτοί που τους φαίνονται τα λιμάνια ξηράς παράλογα, αλλά δεν παραξενεύονται όταν ακούνε τον πρωθυπουργό να μιλάει για αριστερά, για αριστερή διακυβέρνηση, για το συμφέρον του λαού, και αριστερά μνημόνια, είναι πιό λογικοί οι ίδιοι;

Σήμερα λέει, πως θα εκδόσει πενταετές ομόλογο και θα βγούμε δοκιμαστικά στις αγορές.
Δεν βλέπουμε να έσκασε το χειλάκι κανενός.
Μόνο το λιμάνι της Καστοριάς μας πείραξε.

Ο άλλος, ο φλώρος με το μαντηλάκι στο τσεπάκι, διαλαλεί μήνες τώρα πως είναι κομμουνιστής.
Πάλι κανείς δεν γέλασε.

Το blog πάλι δεν καταλαβαίνει.
Τί επιλεκτική αίσθηση του χιούμορ είναι αυτή;

Ο Τσαλακωτός διατείνεται μήνες τώρα πως έκανε διαπραγμάτευση.
Μιλάμε για παράσταση που κανονικά βγάζει πολύ γέλιο. Άχνα...

Τον Μπαλαφάρα, λέει, τον σταματάνε και του φιλάνε το χέρι γονατιστοί.
Πάλι σοβαρότης μέχρι δακρύων.
Ακαταλαβίστικα πράγματα.

Εν πάση περιπτώση, το πρόβλημά μας σαν λαός δεν είναι μάλλον τα μνημόνια.
Είναι μία στρεβλή αίσθηση του χιούμορ.
Εκεί που πρέπει να σπαρταρήσουμε στο γέλιο στεκόμαστε σαν σε κηδεία κι εκεί που πρέπει να πάρουμε τις πέτρες, μας κόβονται τα ήπατα από τα γέλια.

Πολλοί λένε πως και στις δύο περιπτώσεις το σωστό είναι οι πέτρες. Ή τα γιαούρτια.
Ενδεχομένως να έχουν αυτοί δίκιο.

Άρα κατ' αυτούς, το δίλημμα γέλιο ή σοβαρότητα δεν υπάρχει.
Μπορούμε να γελάμε και να κλαίμε ελεύθερα.
Αρκεί να χρησιμοποιούμε πού και πού, τα κατάλληλα αδρανή ή οργανικά υλικά!...

Σημ.: Η εικόνα του σημερινού σχολίου είναι απ' το //jodi.graphics

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"