Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

ΟΜΟΛΟΓΙΑ FINANCIAL TIMES: Η Ελλάδα μοιάζει με κυρίαρχο κράτος αλλά είναι…

Themenbild Newspaper
Οι Έλληνες θέλουν η πατρίδα τους να παραμείνει στην ευρωζώνη, αλλά αποφεύγουν να προβούν στις μεταρρυθμίσεις που αυτή η επιθυμία συνεπάγεται. Οι γεωπολιτικές, οικονομικές και ηθικές πτυχές της κρίσης του ελληνικού χρέους είναι συναρπαστικές. Είναι ένα από τα μεγάλα διεθνή δράματα των αρχών του 21ου αιώνα κάνουν. Αλλά το 2016 ήταν το έτος...
που κατά το μεγαλύτερο μέρος του το κοινό έχασε το ενδιαφέρον του και έστρεψε την προσοχή του αλλού.
Αυτό αναφέρουν οι Financial Times, στο αφιέρωμα για την Ελλάδα που έχουν σήμερα, τονίζοντας ότι εκτός από το «ελληνικό δράμα», το ενδιαφέρον στράφηκε και στο βρετανικό και ιταλικό δημοψήφισμα και στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.
Αντίθετα, οι θεατές του ελληνικού δράματος αισθάνονται εξαπατημένοι.
Είναι ένα παιχνίδι που φαίνεται να έχει κολλήσει στην τρίτη ή τέταρτη πράξη του, έχοντας ακόμα πολύ δρόμο για ένα ευτυχισμένο ή δυστυχισμένο τέλος. Αλλά δεν είναι τόσο πιθανό να ταρακουνήσει τον κόσμο, όπως φάνηκε το 2015.
Για την αποτυχία να επιτευχθεί μια λύση στο ελληνικό δράμα, οι επενδυτές κατηγορούν τους σεναριογράφους.  Αυτοί είναι τα οι πολιτικοί στην Ελλάδα, οι εταίροι της χώρας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.  Χρόνο με το χρόνο, κάθε ένας συνεισφέρει ένα συνονθύλευμα γραμμών. Ωστόσο, η αυλαία δεν πέφτει ποτέ και το παιχνίδι συνεχίζεται χωρίς τέλος. Θα ήταν αγενές να υποδηλώνουν ότι οι σεναριογράφοι έχουν χάσει την πλοκή.
Ωστόσο, η καταθλιπτική πραγματικότητα είναι ότι, σχεδόν επτά χρόνια μετά το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής, το Μάιο του 2010, η βασική κατάσταση του έθνους δεν έχει αλλάξει πολύ. Στερημένη από την οικονομική ανάπτυξη και με την επιβάρυνση του χρέους να αυξάνεται, η Ελλάδα προσπαθεί να κυβερνά, ή να κυβερνιέται, ως ένα είδος προτεκτοράτου του δυτικού κόσμου. Έχει την εξωτερική εμφάνιση ενός κυρίαρχου κράτους, αλλά είναι υπό τη στενό και τον αδιάκοπο έλεγχο των ξένων.
Για μια χώρα που είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του ΝΑΤΟ, και είναι πιστή στις δημοκρατικές και πολιτικές διαδικασίες της, αυτό είναι μια εντελώς μη ικανοποιητική κατάσταση. Ωστόσο, είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του τρόπου που η ευρωζώνη, το ΔΝΤ και Έλληνες πολιτικοί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους.
Οι στόχοι των τριών οικονομικών διασώσεων που διοργανώθηκαν για την Ελλάδα μεταξύ 2010 και 2015 χωρίζονται σε έξι κατηγορίες. Κατ “αρχάς, οι Ευρωπαίοι εταίροι, κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία, ήταν απελπισμένοι το 2010 για την προστασία των τραπεζών τους από τις δυνητικά θανατηφόρες συνέπειες του απερίσκεπτου δανεισμού τους σε ελληνικά ιδρύματα στην εποχή πριν της οικονομικής κρίσης.
Δεύτερον, οι Ευρωπαίοι εμφανίστηκαν ανήσυχοι να κρατήσουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη, υπό το φόβο ότι αν ένα κράτος-μέλος μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Είναι αλήθεια ότι, η προσέγγιση αυτή τέθηκε υπό αμφισβήτηση το 2015, όταν η γερμανική κυβέρνηση φλέρταρε με το Grexit. Στο τέλος, όμως, η καγκελάριος Angela Merkel αποφάσισε να μην αναλάβει τον κίνδυνο.
Τρίτον, οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της έχουν επίγνωση της στρατηγικής ανάγκης να κρατήσουν την Ελλάδα στις συμμαχικές δομές της Δύσης, αρχής γενομένης με το ΝΑΤΟ.
Τέταρτον, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν σπεύσει να επεκτείνουν την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα με τρόπο που να ελαχιστοποιούν την εκλογική αντίδραση από τους δικούς τους αγανακτισμένους φορολογούμενους.
Πέμπτον, όσο μεγαλύτερη είναι η κρίση χρέους, τόσο περισσότερο το ΔΝΤ έχει την άποψη ότι δεν πρέπει να αφήσει τους Ευρωπαίους πολιτικούς σε άστοχα σχέδια διάσωσης που πλήττουν την επαγγελματική φήμη του.
Έκτον, η ΕΕ και το ΔΝΤ έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν τις διασώσεις ως μοχλούς για να εξαλείψουν στην Ελλάδα τις πελατειακές σχέσεις, την κακή διακυβέρνηση και τη διαφθορά. Οι πιστωτές ειλικρινά πιστεύουν ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι η καλύτερη διαδρομή από την οποία η Ελλάδα μπορεί να φτάσει στον προορισμό μιας σύγχρονης, ευημερούσας, ευνομούμενης πολιτείας.
Ωστόσο, αυτό είναι ένα άλλο θέμα το αν, μετά από έξι χρόνια ασαφών προγραμμάτων διάσωσης, πραγματικά πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να ολοκληρώσει αυτό το ταξίδι.
Γιατί; Επειδή ένας επιπλέον παράγοντας είναι ότι τα κεκτημένα συμφέροντα στην ελληνική πολιτική, τις επιχειρήσεις και τη δημόσια διοίκηση που επιδιώκουν να εξουδετερώνουν τις μεταρρυθμίσεις των πιστωτών. Επίσης, αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι στόχοι δεν ήταν πάντα συμβατοί μεταξύ τους.
Αυτός είναι ο λόγος που το ελληνικό δράμα συνεχίζεται για πάντα. Για να σταματήσει, οι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ θα πρέπει να ξαναγράψουν το σενάριο τους. Μέχρι στιγμής, κανένας δεν θέλει να το κάνει αυτό. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να προσφέρουν στην Ελλάδα ρητή διαγραφή των χρεών της. Το ΔΝΤ, από την άλλη πλευρά, απαιτεί γενναία διαγραφή. Οι Έλληνες θέλουν η πατρίδα τους να παραμείνει στην ευρωζώνη.
Ωστόσο, πολλοί αποφεύγουν να προβούν στις μεταρρυθμίσεις που αυτή η επιθυμία συνεπάγεται. Είναι, εν ολίγοις, μια ελληνική έκδοση ενός μεξικάνικου μελοδράματος. Και όπως σε πολλά από αυτά, μπορεί κάποιο απρόβλεπτο εξωτερικό γεγονός να φέρει το ελληνικό δράμα στο τέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Συνολικές προβολές σελίδας

Αναγνώστες

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: politisvaris1@yahoo.gr
politisvaris1@yahoo.gr

Blog Archive