ΣΑΤΥΡΑ. ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παρακαλώντας έρχονται
την ψήφο μας γυρεύουν,
όλα τα ξεχνούν μετά
βάρβαρα μας θωπεύουν.
Φοράνε τις γραβάτες τους
φοράνε τα κοστούμια,
μα μέσα τους είναι φίλοι μου
βρώμικα λαγούμια
Για τιμιότητα και ηθική μιλάνε και ταυτίζουν, τους εαυτούς τους και με τα δυό
χωρίς να κοκκινίζουν
Σπίτια αποκτούν εδώ οικόπεδα παραπέρα, εμεις γιά ν' αναπνεύσουμε πληρώνουμε τον αέρα...

Έχουνε τον τρόπο τους
να μας περιγελάνε,
με το μυαλό, με την καρδιά
πλάκα μαζί μας σπάνε

Καθόλου δεν εντρέπονται
διόλου δεν χολοσκάνε,
αρκεί την τσέπη να γεμίζουνε
και να καλοπερνάνε

Γιά μας δεν ενδιαφέρονται
δεν νοιάζονται καθόλου,
κι όλα αυτά που λένε
λόγια είναι του κώλου

Όλοι μένουν στο ύψος τους
και την βουλή ομορφαίνουν,
μόνο που απ' τα ψέματα
καθημερινώς κονταίνουν

Όλοι τους μιλούν για ηθική,
γι' αγάπη στην αλήθεια,
στόν λαουτζίκο όμως λένε
της χαλιμάς τα παραμύθια

Πρίζονται τα μάγουλα
κι οι κ..λοι τους φαρδαίνουν,
κι απ' το πολύ το φαγητό
συνέχεια ασχημαίνουν

Οι καλοί μας οι πολιτικοί
φροντίζουν για το καλό μας,
με βουλιμία τρώνε
το κάθετί δικό μας

Με τρόπο μας εργάζονται
κι απάνω μας αποπατούν,
απ' τα σκατά τους ύστερα
ψήφο καλή ζητούν

Σίγουρα υπάρχουνε
και λίγες εξαιρέσεις,
που αν τις φωνάξεις τώρα,
μετά πως θ' αναιρέσεις;

Οι την βουλή κατέχοντες
θα πρέπει να συναισθανθούν,
πως σε απότομους γκρεμούς
την Ελλαδίτσα οδηγούν

Της βάζουνε τρικοπλοδιές
για να σκοντάψει και να πέσει,
αφού με τρόπο αδίστακτο
πολλαπλά την έχουν χέσει

Έτσι απ' τις πολλές βρωμιές
κι όπως είν' πεσμένη,
την φτωχή Ελλάδα μας
την χέζουνε κι οι ξένοι

Αχ! Ελλαδίτσα άμοιρη
τι σούμελε να πάθεις,
στα σημερινά τα χρόνια
"ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΕΙΣ"

Λαέ φτωχέ και άμοιρε
ποιόν πλέον να πιστέψεις,
χάθηκε το "όνειρο"
της χάρης και της τέρψης

Πολλά μπορώ να γράψω
πολλά μπορώ να πω,
θα πάω μέσα σίγουρα
ποτέ μου δεν θα βγω.-

Ο ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ