Σε συνεντευξι που παρεχώρησε ο Χερμαν Φρανκ Μαγερν, στην Καθημερινη της 28/3/2004 ερωταται : «Στο βιβλίο αυτό εξετάζετε αρκετά και το ρόλο των Tαγμάτων Aσφαλείας. Πώς κρίνετε εσείς, ως ξένος παρατηρητής, αυτήν την τόσο σκοτεινή πτυχή της νεότερης ελληνικής ιστορίας» και απαντα. « Tι θα πει ‘’ξένος παρατηρητής’’ ; Πιθανώς να γνωρίζω περισσότερα γι’ αυτό το θέμα από πολλούς Eλληνες. Πρόκειται όντως για μια πολύ σκοτεινή ιστορία, και μία από τις πολλές αιτίες που οδήγησαν μετά στον εμφύλιο πόλεμο. Aλλά για το ρόλο των Tαγμάτων Aσφαλείας στην Πελοπόννησο ευθύνονται και οιBρετανοί. Mε τη στάση τους οδήγησαν στη σύγκρουση δεξιών και αριστερών αντιστασιακών μονάδων – προς τέρψιν των Γερμανών. Στο «Aπό τη Bιέννη στα Kαλάβρυτα» γράφω εκτενώς γι’ αυτά τα πράγματα. Kυρίως όμως, αυτό που ήθελα να ξεκαθαρίσω με αυτό μου το βιβλίο ήταν ότι τη σφαγή στα Kαλάβρυτα τη διέπραξαν μονάδες της Bέρμαχτ, του κανονικού γερμανικού στρατού. ..»

Ενω στο βιβλιο του (σελις 465) ειναι εξ’ισου κατηγορηματικος, για τον εξανδραποδισμο των μαρτυρικων Καλαβρυτων « ..« ..Αναμφίβολα μπορει να διαπιστωθει οτι ουσιαστικα υπευθυνοι ηταν ο Λε Σουιρ ( στρατιωτικος διοικητης της 117ης Μεραρχιας Καταδρομων, πολεμικος διοικητης Πελοποννησου) και ο Εμπερσμπεργκερ (ταγματαρχης διοικητης του ταγματος). Ο τελευταιος βρισκοταν στο κεντρο της πολης απ’ οπου δωσε τη διαταγη να ριχτει η φωτοβολιδα που σημανε την εναρξη της εκτελεσης.Ομως η εκτελεση εγινε υπο τη διευθυνση του λοχαγου Βιλλιμπαλντ Ακαμπχουμπερ απο τη διμοιρια καταδικων, στην οποια παρεμπιπτοντως δεν ανηκε ουτε ενας Ελληνας, αντιθετως προς τους ισχυρισμους που εκφραστηκαν κατα καιρους απο διαφορους ελληνικους κυκλους. Ο Ακαμπχουμπερ εδινε αναφορα απ’ ευθειας στον Λε Σουίρ αλλα για τη συγκεκριμενη επιχειρησι ειχε τεθει υπο τις διαταγες του Εμπερσμπεργκερ»

Αλλα και για την φωτογραφια «ντοκουμεντο» του αρθρου των «Νεων» επεξηγει. « Καθως δεν υπαρχει φωτογραφικο υλικο απο την εκτελεσι των ανδρων στα Καλαβρυτα και την καταστροφη της πολης , δειχνεται παντα μια φωτογραφια με Γερμανους στρατιωτες που χαμογελουν ικανοποιημενοι μπροστα απο καπνιζοντα ερειπια.Η φωτογραφια αυτη δημοσιευθηκε σε αναρίθμητες μελετες , παντοτε με την παρατηρησι οτι προκειται για μελη της 117 ης μεραρχιας καταδρομων μπροστα στα φλεγομενα Καλαβρυτα...Ο Δημητριος Κανελλοπουλος παρουσιασε προσφατα στην εφημεριδα Η Φωνη των Καλαβρυτων μια φωτογραφια απο το λεγομενο ιστορικο αρχειο Κανελλοπουλου - αυτο που στο αρθρο της εφημεριδος ‘’ΝΕΑ’’ σημειωνεται ως ΙΑΚ- η οποια αποτελει αποτελεσμα φωντομονταζ. Εμφανιζονται στρατιωτες οχι πλεον με καπνιζοντα ερειπια στο βαθος αλλα με τα κατεστραμμενα Καλαβρυτα. Χωρις να γινεται καποια ιδιαιτερα αναφορα στην εφημεριδα τοποθετηθηκε μια φωτογραφια της κατεστραμμενης πολης που τραβηχτηκε πολυ αργοτερα, ως φοντο στη φωταγραφια με τους στρατιωτες Εξαλλου ο ειδικος θα διαπιστωσει ότι οι στρατιωτες ειναι ορεινοι καταδρομεις και οχι μελη της 117 μεραρχιας καταδρομών.Ορεινοι καταδρομεις δρουσαν στην Ηπειρο και οχι στην πελοποννησο.Εκτος αυτου οι στρατιωτες φορουσαν θερινες στολες.Στις 13 Δεκεμβριου επικρατουσαν στα Καλαβρυτα χειμερινες θερμοκρασιες Διπλα στους σταρτιωτες διακρινεται ενας ολμος .Συμφωνα με μαρτυριες των επιζησαντων και την τελικη αναφορα του Εμπερσμπεργκερ δεν χρησιμοποιηθησαν ολμοι στα Καλαβρυτα»

Ενω σχετικως προς το ταγμα «Λεωνιδας» που αναφερει ο αρθρογραφος των ΝΕΩΝ με υποτιτλο «Πίσω, γερμανοντυμένοι Έλληνες του τάγματος «Λεωνίδας» από τη Λακωνία (Πηγή IAK)» ο Χερμαν Φρνκ Μαγερ πληροφορει. «Το ταγμα εθελοντών Λακωνιας οργανωθηκε και εξοπλιστηκε τον Φεβρουάριο του 1944 -δηλαδη δυο μηνες μετα απο την καταστροφη των Καλαβρυτων-.

Ο Λεωνιδας Βρεττακος αδελφος τους αγριως δολοφονηθεντος απο τους ανταρτες τους ΕΛΑΣ, Υπιλαρχου Τηλεμαχου Βρεττακου αρχισε να δημιουργει τις πρωτες μοναδες του ταγματος...Στις 13 Δεκεμβριου εφθασαν οι πρωτοι 81 Ελληνες εθελοντες του Δήμου Αθηναιων για να ενταχθούν στο εθελοντικο σώμα της Σπάρτης»

Το μονο ομως που δεν εγραφη στο ανωτερω αρθρο των ΝΕΩΝ ειναι ότι στις 12 Δεκεμβριου 1943, μια μερα πριν την σφαγη των ανυπερασπιστων αθωων στα Καλαβρυτα και την πυρπολησι της πανεμορφης πολης , οι Γερμανοι βρηκαν τα ακρωτηριασμενα πτωματα των 70 Γερμανων στρατιωτων στη χαραδρα ’Μαγείρου’’ παρά το Μάζι.

Ως επισης οτι κατα κακην συγκυριαν την προηγουμενη στις 11Δεκεμβριου 1943 ειχε γινει νεκροψια στους εκτελεσθεντας τρεις ακομη Γερμανους τραυματιες οι οποιοι ευρεθησαν ακρωτηριασμενοι (ανευ γεννητικών οργανων) κατα την γνωστη συνηθεια των «ηρωικων» μαχητων του ΕΛΑΣ. Ουτε βεβαιως οτι η διαταγη εκτελεσεως των αιχμαλωτων προς την ΙΙΙ μεραρχία του ΕΛΑΣ ανευρεθη και φερει την υπογραφη του Δημητριου Μίχου, αρχηγού των τοπικων δυναμεων του ΕΛΑΣ, που ητο γνωστός ως «Σταυραετός». Και το χειροτερον.Οτι οταν αρχισε η επιθεσις των Γερμανων προς τα Καλαβρυτα , που ησαν το κεντρο της περιοχής, οι δυναμεις του ΕΛΑΣ παρότι ευρισκοντο στην περιοχή δεν ενεπλακησαν σε μαχη με αυτους , ωστε να τους αναγκασουν να παραιτηθούν η τουλαχιστον να τους καθυστερήσουν και να δωσουν ετσι τον καιρο στο πληθυσμο να εκτιμησει καλλιτερα την καταστασι και να απομακρυνθουν απο τις εστιες τους .

Αφορμη για την ανωτερω εξιστόρησι των πραγματικών γεγονοτων, υπηρξε το δημοσιευμα της Καλαβρυτινης τοπικης εφημεριδος «η Φωνη των Καλαβρυτων» του Ιουλιου 2007, οπου γινεται μνεια στο σχετικο αρθρο της εφημεριδος ΝΕΑ, για να δικαιολογηθη-διαφημισθή ενα μυθιστορημα του συγγραφεως κου Π.Μάρκαρη, ο οποιος ευφανταστα υιοθετει τις «σοβαρες»αποψεις του δημιοσιογραφου των ΝΕΩΝ για να συγγραψη ενα αντιστοιχο επιεικώς κακόγουστο παραμυθι .

Ιασων