Geoffrey Pyatt: Κύριε πρέσβη, μας κακομαθαίνετε…Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Δανείστηκα για τίτλο του σημερινού άρθρου μου τη διάσημη ατάκα από μια παλιότερη διαφήμιση για σοκολατάκια, τα Ferrero Rocher. Και ο λόγος γι αυτό είναι ο νέος αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, ο κ. Geoffrey Pyatt. Όχι δεν με κάλεσε σε κάποια δεξίωση ή «γκαλά», άλλωστε αποφεύγω να πηγαίνω σε τέτοιες κοσμικές εκδηλώσεις που στερούνται οποιασδήποτε ουσίας και δίνουν μόνον τροφή στο ασταμάτητο κουτσομπολιό του αθηναϊκού επαρχιωτισμού»....

Το γράφω γιατί παρακολουθώ τον λογαριασμό του στο twitter και διαπιστώνω με πολλή χαρά την άσκηση των καθηκόντων του μ’ ένα τρόπο που θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω σαν «διπλωματία της καθημερινότητας».

Δεν είναι λίγο να βλέπεις τον αμερικανό πρέσβη να πηγαίνει στα Τρίκαλα, μια πόλη για την οποία αξίζει να αναφέρουμε πως πρωτοπορεί σε ζητήματα τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας, για να κάνει «χάι φάιβ» με μαθήτριες που διακρίνονται στο πρόγραμμα στο πρόγραμμα Code Girls 2.0.

Όπως επίσης είναι ευχάριστη έκπληξη να βλέπεις τον αμερικανό πρέσβη να δοκιμάζει ο ίδιος διάφορες ρομποτικές εφαρμογές ελλήνων φοιτητών και επιστημόνων στο Athens Science Festival στην Τεχνόπολη.

Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πως κάποια στιγμή διαμορφώθηκε στην Ουάσινγκτον, υπό την απειλή της τρομοκρατίας, η θεωρία πως οι αμερικανικές πρεσβείες ανά τον κόσμο πρέπει να είναι κάπου «στη μέση του πουθενά» για λόγους ασφαλείας. Βεβαίως, μπορεί η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα να παρέμεινε στο κέντρο της πόλης και πολύ σωστά, όμως είναι αλήθεια πως μετά τον Nicholas Burns, οι διάδοχοί του στην αμερικανική πρεσβεία ήταν «εξαφανισμένοι». Γι αυτό και κατέληγαν παντελώς αδιάφοροι και γι αυτό κανένας δεν πιστώθηκε με κάποια επιτυχία στην αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.

Ο Nicholas Burns υπήρξε μέχρι σήμερα ο τελευταίος πρέσβης που έβγαινε από τον «γυάλινο κόσμο» της πρεσβείας για να συναντήσει την πραγματική κοινωνία. Μάλιστα είχε φτάσει να πηγαίνει να γιορτάζει το Πάσχα και σε στρατόπεδα, γεγονός που θα εξόργιζε φαντάζομαι τότε πολλούς από τους σημερινούς κυβερνώντες που γαλουχήθηκαν πολιτικά με το «φονιάδες των λαών αμερικάνοι».

Ευτυχώς, φαίνεται πως με τον Geoffrey Pyatt «γυρίζουμε σελίδα». Διότι τώρα ο αμερικανός πρέσβης δεν χρειάζεται να πάει σε στρατόπεδα. Το μέλλον της χώρας είναι τα νιάτα της και η Ελλάδα μπορεί να ανήκει στους νικητές της νέας εποχής αν τα νιάτα αυτά βοηθηθούν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και τη φαντασία τους στην τεχνολογία και την καινοτομία. Γι αυτό και πιστεύω πως διάλεξε να δώσει αυτό το μήνυμα, σε μια κοινωνία που εξαιτίας της κρίσης μοιάζει να τα έχει χαμένα και να ψάχνει τον προσανατολισμό της.

O Nicholas Burns είχε μια αποστολή. Να αναχαιτίσει την τρομοκρατία στην Ελλάδα. Σήμερα έχουμε μια ποιοτική αλλαγή. Ο Geoffrey Pyatt έρχεται να μας υπενθυμίσει πως πρέπει να δώσουμε σημασία στα νιάτα μας και στην παιδεία μας. Υπάρχει ζωή και πέρα από τα μνημόνια. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις νέες γενιές, λέγοντάς τους «κάντε υπομονή μέχρι να κλείσει η αξιολόγηση» ούτε να τους λέμε «τι να κάνουμε, εσείς θα πεινάτε τώρα γιατί εμείς μαζί τα φάγαμε».

Για την Αμερική η παιδεία είναι ό, τι πιο σημαντικό. Ακόμη και από την ίδια την εξωτερική πολιτική. Είναι καιρός πλέον να το καταλάβουμε κι εμείς αυτό, καθώς έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την «κοινωνία της γνώσης» και γι αυτό παράγει μόνον απόγνωση.

Είναι επίσης σημαντικό πως την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει πως επιθυμεί την ακόμη στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ. Είναι ακόμη πιο σημαντικό αν σκεφτεί κανείς πως αυτό δηλώνεται από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αναθεωρώντας δεκαετίες φτηνού αντιαμερικανισμού που έριχναν νερό στο μύλο όσων ήθελαν την Ελλάδα να απομακρύνεται από τον ισχυρότερο σύμμαχό της στον δυτικό κόσμο, τις ΗΠΑ.

Ο Geoffrey Pyatt, λοιπόν, μπορεί πραγματικά να κάνει τη μεγάλη διαφορά σε σχέση με τους προκατόχους του. Έχει μεγάλη διπλωματική εμπειρία, έχει άποψη και δεν φοβάται. Μάλιστα, όταν ανακοινώθηκε ο διορισμός του κι επειδή ερχόταν από την Ουκρανία την περίοδο της κρίσης στην Κριμαία, οι καφενόβιοι πολιτικοί μας έκαναν αστείους συσχετισμούς.

Ευτυχώς, ο νέος αμερικανός πρέσβης ξέρεις σε τι πρέπει να δώσει πραγματική σημασία και με τι να γελάσει. Πιστεύω λοιπόν πως θα συνεχίσει να μας εκπλήττει ευχάριστα, καθώς η συγκυρία είναι ιδανική για να γίνουν τα σοβαρά βήματα αναβάθμισης των σχέσεων σε όλα τα επίπεδα, τα οποία δεν έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια.