Αποτελεί κοινή παραδοχή πως η ΕΕ ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις της Γερμανίας, τουλάχιστον στον τομέα της οικονομικής πολιτικής την οποία επιβάλει στα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Η Γαλλία έχει άτυπα αναλάβει το στρατιωτικό σκέλος της Ένωσης, όντας πυρηνική υπερδύναμη....
Το Ηνωμένο Βασίλειο, αν και χώρα-μέλος, διατηρούσε πάντα μια πολιτική αυτοαπομονωτισμού, επιλέγοντας να διατηρήσει τη στερλίνα ως εθνικό νόμισμα.
Οι σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου δεν ήταν ποτέ αρμονικές. Ειδικά μετά την επανένωση των δυο Γερμανιών, η καχυποψία των Βρετανών απέναντι στους εταίρους τους, οξύνθηκε. Ο βασικός λόγος που επικράτησε το Brexit στο προχθεσινό δημοψήφισμα, έχει να κάνει καθαρά με την επιθυμία των Βρετανών να καθορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους. Εξάλλου, οι επιβαλλόμενες από τη Γερμανία πολιτικές, έχουν προκαλέσει δυσαρέσκεια σε όλη την Ευρώπη και οι φωνές που ζητούν είτε αλλαγή νοοτροπίας, είτε αποχώρηση από την Ένωση, πληθαίνουν.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα αποτελεί επιθυμία της Μάργκαρετ Θάτσερ να μην ενοποιηθούν η Ανατολική με τη Δυτική Γερμανία το 1990, φοβούμενη την ισχυροποίησή της.
Μία ξεχασμένη πτυχή της γερμανικής ενοποίησης το 1991, αφορά τους λόγους για τους οποίους η τότε πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, Μάργαρετ Θάτσερ, μαζί με άλλους ηγέτες, διατύπωσαν σθεναρές ενστάσεις για την επανένωση των 2 χωρών που τις χώριζε το σιδηρούν παραπέτασμα και την επαπειλούμενη ισχυροποίηση της Γερμανίας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Το τι συνέβαινε στα διπλωματικά παρασκήνια εκείνης της εποχής, αποκαλύφθηκε ύστερα από τη διαρροή 1.000 και πλέον κρατικών εγγράφων, προερχόμενα από τη Κεντρικη Επιτροπή του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Πολιτμπίρο), το 2009.
Μάργκαρετ Θάτσερ & Χέλμουτ Κολ.
''Νικήσαμε τους Γερμανούς 2 φορές και τώρα επιστρέφουν πάλι'' είχε δηλώσει η σιδηρά κυρία λίγο μετά τη πτώση του Τείχους του Βερολίνου, παρουσία όλων των ηγετών της Ευρώπης. Από πού πήγαζε όμως αυτή η ανησυχία της;
Είναι γεγονός ότι εκείνη την εποχή, υπήρχε έντονος σκεπτικισμός μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών για το ενδεχόμενο ανάδειξης μιας ενοποιημένης και πανίσχυρης Γερμανίας. Τότε, όπως και σήμερα, οι μνήμες από τις καταστροφές και τις σφαγές που προκάλεσε η Γερμανία, στους 2 παγκόσμιους πολέμους, ήταν ακόμη νωπές. Το 2009, δόθηκαν στη δημοσιότητα ένα μεγάλος αριθμός διπλωματικών εγγράφων και υπομνημάτων που αφορούσαν τη περίοδο μεταξύ Απριλίου 1989 και Νοεμβρίου 1990. Σε αυτά γίνεται σαφή αναφορά στις σθεναρές αντιρρήσεις της Θάτσερ στο θέμα της γερμανικής ενοποίησης. Η Μ. Θάτσερ, δεν ήταν η μόνη που εξέφραζε ανησυχίες. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται η συνομιλία Θάτσερ με το Γάλλο πρόεδρο Φ. Μιτεράν, σε δείπνο στο παλάτι των Ελυσίων, στις 20 Ιανουαρίου 1990, όπου ο Μιτεράν προειδοποιούσε ότι η ενοποίηση θα δημιουργήσει μια πανίσχυρη Γερμανία, που θα είναι σε θέση να ελέγχει την Ευρώπη, έχοντας μεγαλύτερη ισχύ, ακόμη και από αυτή του Χίτλερ.
Στην αυτοβιογραφία της που δημοσιεύτηκε το 1993, η Μ. Θάτσερ περιγράφει μια συνομιλία που είχε με τον Γκορμπατσόφ: ''του εξήγησα ότι παρά την υποστήριξη του ΝΑΤΟ όσον αφορά την ενοποίηση, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοι''. Και ο Γκορμπατσώφ απάντησε: ''η ΕΣΣΔ επίσης δεν επιθυμεί την ενοποίηση''. Όλα αυτά στα πλαίσια του από τότε διαφαινόμενου κινδύνου, η Γερμανία να πάρει τα ηνία της Ευρώπης και να τη χρησιμοποιήσει προς αποκλειστικό της ώφελος.
Εν τέλει, ύστερα από αμερικανικες παρεμβάσεις, οι αντιρρήσεις Γαλλίας και ΕΣΣΔ, κάμφηκαν και η Μ. Βρετανία αναγκάστηκε να ακολουθήσει. Η Θάτσερ μπορεί να άλλαξε στάση, ωστόσο ποτέ δεν εγκατέλειψε την καχυποψία της για τους Γερμανούς. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 1990, κάλεσε ιστορικούς και πολιτικούς σε μια συζήτηση γύρω από το θέμα: ''Πόσο επικίνδυνοι είναι οι Γερμανοί;'' Στο τέλος του σεμιναρίου, η ομόφωνη απόφαση ήταν ότι ''θα πρέπει να φερόμαστε καλά στους Γερμανούς'', με άλλα λόγια θα έπρεπε να συνεχιστεί η πολιτική του κατευνασμού, που ακολούθησαν οι σύμμαχοι έναντι της Γερμανίας μετά τη λήξη του 2ου ΠΠ.
Η επιφυλάξεις της Θάτσερ επιβεβαιώθηκαν με την ηγεμονική στάση της Γερμανίας, εις βάρος των ''εταίρων'' της στην ΕΕ. Ο κατευνασμός αποδείχθηκε χωρίς αντίκρυσμα, μιάς και η Γερμανία δε διδάχθηκε από τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και για άλλη μια φορά επέβαλλε την επικυριαρχία της στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά οικονομικά μέσα και όχι κανόνια. Η σύγχρονη οικονομική Βέρμαχτ, έχει αποδειχθεί ιδιαιτέρως πιο αποτελεσματική από τις ερπύστριες των Ναζί που ισοπέδωσαν την Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο που το Ηνωμένο Βασίλειο επέλεξε να διατηρήσει τη στερλίνα ως εθνικό νόμισμα, αντί να υιοθετήσει το γερμανικό ευρώ...
Αναρτήσεις
Η κα Θάτσερ δεν γνώριζε ότι η Γερμανία είναι υπο "συμμαχική" κατοχή από το 1945 και ελέγχεται πλήρως από τις ΗΠΑ και τους εβραίους; Δεν γνώριζε για την υπογραφή του περίφημου Kanzlerakt από κάθε καγκελάριο άμα τη αναλήψη των καθηκόντων του; Δεν γνώριζε ότι όλη η πολεμική βιομηχανία και ο στρατός της είναι απολύτως ελεγχόμενος απο τον σιωνισμό; Δεν γνώριζε ότι η Βρετανία είναι η υπεύθυνη τουλάχιστον για τον 2ο ΠΠ; Δεν γνώριζε ότι βρετανοί κομμάντος ήταν εκείνοι που επετέθησαν κατά του συνοριακού σταθμού της Γερμανίας στα σύνορα με την Πολωνία και έγινε η "αφορμή" για την έναρξη του πολέμου; Δεν γνώριζε ότι ο Τσώρτσιλ σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ το 1936 είπε στον στρατηγό Βουτ ότι "η Γερμανία ξαναέγινε ισχυρή και πρέπει να την καταστρέψουμε"; Δεν γνώριζε ότι ο σιωνισμός κήρυξε τον πόλεμο στην Γερμανία αμέσως μόλις ανέλαβε ο Χίτλερ; Δεν γνώριζε ότι και ο Τσιάνο και ο Μουσολίνι ήταν έμμισθοι πράκτορες της Βρετανίας; Βεβαίως και τα γνώριζε όλα. Αλλά πάντα πρέπει να κατηγορείται η Γερμανία για όλα τα δεινά που προκαλούν τα αφεντικά της ούτως ώστε να μένουν στο απυρόβλητο και να κινούν τα νήματα απο το παρασκήνιο. Λοιπόν κύριοι αρθρογράφοι σταματήστε να παίζετε το παιχνίδι των εβραίων και βάλτε καλά στο μυαλουδάκι σας ότι η Γερμανία διοικείται απο εβραίους είτε απο πολιτικές θέσεις (Μέρκελ), είτε απο το παρασκήνιο. Οι χαζομάρες περί 4ου ράϊχ και νεοναζί (κανείς ή να μη ζεί) είναι παραμυθάκια για ευκολόπιστους ηλιθίους.
ΑπάντησηΔιαγραφή