ΡΟΔΟΠΗ: Απόηχος του 0 - 3. ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Για πρώτη φορά λοιπόν από το 1946 η Θράκη έχει 4 μουσουλμάνους βουλευτές. Η εκλογή του Χουσεΐν Ζεϊμπέκ με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη ήταν βεβαίως αναμενόμενη και λογική, εφόσον όταν στην πραγματικότητα ο μοναδικός μειονοτικός υποψήφιος και η πρωτιά του αδιαμφισβήτητη. Όμως στη Ροδόπη το τελικό αποτέλεσμα εξέπληξε: πέραν των δύο ήδη εκλεγμένων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος (Μουσταφά Μουσταφά και Αϊχάν Καραγιουσούφ), μπήκε στη Βουλή και ο Ιλχάν Αχμέτ με το «Ποτάμι»..
παρότι το κόμμα του ήταν τρίτο στον νομό. Έτσι, η δεύτερη Ν.Δ. με τον Ευριπίδη Στυλιανίδη επικεφαλής, έμεινε εκτός νυμφώνος, παρότι κι αυτή αύξησε θεαματικά το ποσοστό της (και οριακά τις ψήφους της). Μάλιστα αν δεν επέμενε ο Ζεϊμπέκ στην Ξάνθη να είναι ο μοναδικός υποψήφιος βουλευτής από την μειονοτική κοινωνία, θα μπορούσαμε να έχουμε κάλλιστα 5 μουσουλμάνους στους 6 βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης. Αυτό δείχνει η εκλογή των δύο επόμενων συνυποψηφίων του, Γιαννακίδη και Στογιαννίδη, πού πήραν συνολικά τον Γενάρη κάπου 6.000 σταυρούς (έναντι …16.000 του Ζεϊμπέκ!). Έχουμε λοιπόν ένα εκλογικό αποτέλεσμα που σε πρώτη ματιά σοκάρει: Ο κεντρικός νομός της Θράκης, όπου και η έδρα της Περιφέρειας, δεν έχει ούτε έναν χριστιανό βουλευτή. Ή, για να το πούμε πιο ευθέως, δεν έχει έναν βουλευτή πού να μην δηλώνει τουρκικής καταγωγής! Πρόκειται βεβαίως για μαγική εικόνα, πού διαγράφει τον μισό πληθυσμό, αφού τον αφήνει δίχως δικό του εκπρόσωπο στη Βουλή των Ελλήνων. Ποιοί είναι οι λόγοι και πόσο σοβαρό είναι αυτό επί του πρακτέου; Πρώτα πρώτα πρόκειται για ένα άσχημο παιχνίδι του εκλογικού νόμου. Δεν μπορεί αυτό το νομοθετικό έκτρωμα με τα 50εδρα μπόνους στο πρώτο κόμμα να παραχαράσσει έτσι την βούληση του τοπικού πληθυσμού (ακόμη πιο χαρακτηριστικά στον Έβρο, όπου ἡ πρώτη ΝΔ εκλέγει έναν βουλευτή και ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει …τρεις!). Μάλιστα ἡ πολυπλοκότητα του συστήματος και ο αποκλειστικός χειρισμός του από την Singular Logic απαγορεύει οποιονδήποτε έλεγχο του τελικού αποτελέσματος από τον πολίτη.  Δεύτερον είναι μια αποτυχία της τοπικής ΝΔ να πείσει πως η εκλογή πλειονοτικού βουλευτή (δηλαδή του Ε. Στυλιανίδη) είναι ζωτικής σημασίας για τα εθνικά μας συμφέροντα. Μπορεί οι λόγοι της αποτυχίας αυτής να συνδέονται και με ευρύτερα θέματα, πάντως φαίνεται ότι η θέση αυτή αδυνατίζει συν τω χρόνω μέσα στο εκλογικό σώμα. Και τρίτον είναι αποτέλεσμα μιας προξενικής παρέμβασης υπέρ του Ιλχάν Αχμέτ, καθώς μόνον αυτός μπορούσε να κάνει την διαφορά και την ζημιά στον Ευριπίδη – και πράγματι το πέτυχε. Η σημαντική αύξηση των ψήφων του «Ποταμιού» στη Ροδόπη (1.777 ψήφοι ή 21%!), παρά την πανελλαδική πτώση του κόμματος και παρά την αποχώρηση του ισχυρότερου συνυποψηφίου του (Στ. Κουρούδης με 2.143 ψήφους τον Γενάρη) από το τοπικό ψηφοδέλτιο, είναι σαφέστατη ένδειξη για το τι παίχτηκε. Καί τώρα; Όπως και πριν. Έχοντας περάσει εποχές με Χατζηοσμάν – Μάντατζη στη Βουλή και το βοθροΠαΣοΚ στην εξουσία να υποκύπτει σε κάθε τους όρεξη, δεν μας σκιάζει το σήμερα. Άλλωστε για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε πως οι Μουσταφά και Καραγιουσούφ στο παρελθόν επτάμηνο δεν έδωσαν άσχημα δείγματα γραφής.  Ο Ζεϊμπέκ στην Ξάνθη, που εξακολουθεί να κρατάει επαφή με το κύκλωμα των φανατικών Τούρκων της περιοχής, είναι διαφορετική περίπτωση. Ούτε και ο Ιλχάν, που θα βρίσκεται στην αντιπολίτευση, μπορεί να χαρακτηριστεί επικίνδυνος μόνο λόγω θρησκεύματος ή καταγωγής. Για μας πολύ πιο …επιβαρυντικό στοιχείο είναι ἡ σχέση του με το Μητσοτακέικο και με εκφραστές της διαπλοκής. Βεβαίως σε κάποιαν διαφορετική συγκυρία (έντασης) μπορεί ο τουρκοτσομπάνος να μαζέψει πάλι τα πρόβατα που απομακρύνονται από το κοπάδι του και να δούμε ξανά μια ενιαία γραμμή από την μειονοτική ηγεσία, σαν τις γνωστές του παρελθόντος. Αλλά ακριβώς γι αυτό ζητάμε από χρόνια να ξηλωθεί από την Κομοτηνή το τουρκικό Προξενείο: να λείψει από τον τόπο μας ο βασικός παράγοντας πολιτικής ανωμαλίας και εξωτερικής παρέμβασης. Είτε έχουμε τρεις μουσουλμάνους βουλευτές είτε κανέναν.